#382 Scribo ergo sum

Hadeke,

Orgineel idee. Ik vind dit erg leuk bedacht. Graag gelezen.

Groet,

Madrid

De eeuwige schrijver, mooi (kort)verhaal! GG

Hoi Hadeke, Ik schrijf dus ik besta, heet je verhaal. Blijf dat doen en dan geniet ik aan de zijlijn mee. 

Mooi verhaal, Hadeke. Het stemt mij tevreden dat je HP uiteindelijk als een solipsist de inhoud van zijn verdere bestaan kan invullen.

'we nemen altijd de laatst leefbare situatie voordat de dood intreedt.' zou je dat niet beter kunnen veranderen in 'de laatst beleefde situatie?

van buiten > 'van' mag van mij weg. Of van buiten hoor ik de geluiden van de zomer binnendringen.

Intrigerend verhaal, mooie vondst.
Eerst dacht ik dat het om een bijna-doodervaring ging, maar bij herlezing zag ik dat de voorlaatste alinea niet eindigde met een punt, maar een dubbele punt. Mooi.

Dank voor jullie reacties.

@musonius dank voor je herlezing. Die dubbele punt is wel essentieel. :-)

@dos De zin met de geluiden moet inderdaad anders. Ga ik ff op peinzen. Wat betreft je andere suggestie moet ik ook even kauwen, want het gaat erom dat de hoofdpersoon er nog ongeschonden zit, dus niet in de kreukels. In die zin dus 'leefbaar'. Dan is 'laatst beleefde' het net niet. Ik ga verder denken. Dankjewel. 

O, ik had begrepen dat hij al kassiewijle was.

Dat begreep je goed, maar het leek me wel mooi om in een soort gezonde toestand -de laatst leefbare situatie- aan te komen in het hiernamaals. Maar goed, als ik teveel moet uitleggen is het al niet echt een goede zaak. 😀

... vandaar dat ik -de laatst beleefde situatie- beter passend vind. Dat kan van alles zijn geweest: potje voetballen of knikkeren, om maar iets te noemen. Ik struikel over 'leefbaar'.

Ik neig er steeds meer naar om je gelijk te geven, maar geef me nog even de tijd om dat te erkennen. 😀

Voor wat het waard is: ik vond de laatst leefbare situatie heel duidelijk en ook mooi geformuleerd, maar wellicht ben ik gewoon een goede verstaander.

Eens met Musonius, leefbaar schept ruimte, beleefd beperkt. Vind het een fraaie vondst, met leuke subtile details. Eigenlijk alleen de zinsnede " vroeg me al af waarom de kamer er vandaag zo uitziet en ik in dit lichaam.' is een beetje cryptisch, met name het laatste stukje. Wat je bedoelt is duidelijk, maar syntactisch wringt het wat. Aan de andere kant: "ik in dit lichaam zit" woordt een beetje duf. Laten we het op poetische formulering houden. Mooi verhaal, in totaal.

Hoi Hadeke, 

Ik heb je verhaal met plezier gelezen: je weet het principe van een iemand die niet in leven na de dood gelooft heel organisch te combineren met iets wat ik interpreteer als een aankomende reïncarnatie. Zeker ook omdat het een schrijver betreft, van wie je laat blijken dat die gewend is een bepaald verloop te bepalen. Nu loopt ook dat even anders: er blijkt wel iets na de dood te zijn en daar laat  je je personage en de omgeving even mooi in schakelen. 

Het enige minpuntje (met nadruk op minpuntje) vind ik dat de omschrijving in het begin mij net iets te gedetailleerd is. Niet overdreven veel hoor, :dat is persoonlijk, op het randje van, zogezegd. De één zal dit misschien nog een prettige hoeveelheid aan details vinden, maar naar mijn smaak had iets minder detail ook volstaan. 

Goed gedaan!

Een fijne jaarwisseling alvast. 

Groet, 

Nadine

Alles is een afspiegeling van onze gedachten; behalve de dood. Daar wordt zelfs de schrijver mee geconfronteerd. Gelukkig is het een schrijver en kan hij zichzelf weer leven inblazen. Wie schrijft die blijft is hier de redding. Prachtig gevonden Hadeke! 

Hoi Hadeke, op zich een mooi geschreven verhaal en die zin graag gelezen, maar het geheel is me nog niet helemaal duidelijk. Wellicht komt dat als ik het nog een paar keer overlees.

Ik vroeg me al af waarom de kamer er vandaag zo uitziet en ik in dit lichaam. ---> deze zin snap ik ook niet. Hij klopt grammaticaal niet. "... en ik in dit lichaam" mist een werkwoord. Wat in dit lichaam? ... en ik in dit lichaam zit?

en tegeltje in delfts blauw ---> Delfts moet met een hoofdletter.

Dank voor jullie reacties. De geluiden en Delft aangepast. Leefbare nog gehandhaafd.

@Fief hopelijk helpt een tweede lezing, maar ik vrees van niet. 😀 Het is denk ik een typische Hadeke kronkel, die je moet 'meevoelen' of niet. Ik associeerde van Descartes naar dit verhaal.

Hadeke, wat heerlijk, als je je eigen omstandigheden kunt veranderen door ze te beschrijven zoals je wilt! Heel origineel, heel leesbaar, goede dialogen. Graag gelezen.

Hallo Hadeke, grappig verhaal met veel vaart geschreven. Met plezier gelezen.

Geen eenvoudig verhaal om te doorgronden vind ik. Na de eerste keer lezen had ik niet het idee dat ik het helemaal begreep. Vervolgens raakte ik in mijn zoektocht naar betekenis een beetje verdwaald in alle gedetailleerde (wel fraaie) beschrijvingen, misschien wilde ik iets te graag. Uiteindelijk denk ik dat ik begrijp welke kant je op wilt en ik vind dat een wat droevige plek. Het onderscheid tussen leven en dood vervaagt en wat rest is eenzaamheid. Het beeld dat zich bij mij opdringt is dat van een parkiet voor een spiegel, gelukkig in dit geval wel een mooie spiegel waarin je kunt zien wat je maar wilt. Knap verhaal, ik kan het erg waarderen.