#381 Lekker klef sprookje

Aurora: superorigineel, dat wel. Tja, voor nieuwjaarsbrieven moet je in Vlaanderen zijn. Toch eigenaardig dat Nederland nooit gevolgd is in deze prachtige traditie, temeer daar de nieuwjaarsbrieven tussen kerst en nieuwjaar door de kleintjes aan ouders, grootouders, peters en meters werden voorgelezen waarna deze dan een geldstukje gaven. Mijn grootvader had op een gegeven ogenblik wel 48 klein- en achterkleinkinderen. Zijn beide vestzakken zaten in de kersttijd vol met muntstukken. Daar moet ik zeker eens een stukje over schrijven. Vele wederkerige wensen voor een inspiratievol 2022.
taalvonsten ---->taalvondsten
nix?

Daar zit zeker een leuk verhaal in, Gi. Wellicht komt dat nog eens, met die peters en die meters, die wij hier in het noorden helemaal niet hebben.

taalvonsten ---->taalvondsten
nix?

Tja, typisch de jongere generatie. Kan niet meer spellen, doet maar wat.

Leuk verhaal AB, het leest fijn. Het stempotlood vind ik lekker origineel en mooi ook hoe het rode potlood terugkomt in de wens aan Johanna. Ik vond het schrijfsel-in-het-schrijfsel grappig om te lezen, maar het einde van het potlood een stuk verdrietiger en minder klef dan ik had verwacht bij deze titel. Wel met een ontzettend mooie wens, en zo leefden we toch nog lang en gelukkig.

Aurora, lekker wel, klef niet. Vind ik tenminste. Mooie vondsten, en mooi zoals de verwachtingen van het potlood gefnuikt worden door het herstel van het toetsen bord. En dan toch nog zin in je leven vinden... Een kinderhand is gauw gevuld, maar een potloodhart kan er ook wat van.
En misschien dat ze niet meer spellen kunnen, maar Generatie Nix boekt nog altijd aardige verkoopcijfers.

Fijn dat jullie mijn sprookje toch waarderen, mespunt en Bobcom.

Niet aan de opdracht voldaan, wel aan mijn leesplezier. 

;-)

Hoi Aurora, een lief sprookje. Jammer dat het geen eind goed al goed is voor het potlood. Je had de schrijver ook kunnen laten vinden dat het schrijven met een potlood misschien wel leuker is dan een laptop.
Het was in ieder geval fijn lezen. 

shitshishit nou is die computer ook nog kapot en ik wou net al mn frustraties van me afschrijven en nou kan dat weer niet, heb ik weer maar gelukkig ontdekte ik nog ergens dit potlood

Hierin mis ik een hoofdletter, mn of m'n, wat interpunctie en een punt op het eind, maar wellicht heb je dat bewust gedaan. Bij kattenbelletjes let je daar natuurlijk niet op. 

Het is inderdaad bewust zo gedaan, Fief!

Goed, goed, als mensen niet eens meer durven dichten uit angst voor mijn boos vermaan, dan stop ik maar met het leveren van kritiek daarop. Is ook veel beter voor mijn bloeddruk. :-)

Wat een schitterende eigen draai, Aurora. Ook al lees je de opdracht er nauwelijks in terug, het heeft wel een heel mooi verhaal opgeleverd. Met het inkleuren van een vakje (ik neem aan links van het midden) heeft het potloodje natuurlijk al een grote rol van betekenis gespeeld, maar dat zou wel een erg kort verhaal opleveren.
De nawoorden aan Johanna (over het rode potlood) vind ik een prachtige vondst.

Dank voor je vriendelijke  woorden, Musonius.

Van mij mag je zeker kritiek blijven leveren op andermans gedichten. Zolang dat hulpvaardige opmerkingen zijn waar mensen verder mee komen en beter van worden, is het alleen maar fijn om feedback van een deskundige te krijgen. We willen allemaal graag leren.

Foert met de opdracht? Mooi zo. GG!

Dag AB, 

Ik vind het een fijne tekst en het is leuk dat ik mij als lezer afvraag wat dat idee nu is. Handig gedaan en natuurlijk had je wel het idee voor deze tekst. Bij het levenseinde van het potlood moet ik denken aan rimpelingen. En zo zindert het potlood op een of andere manier misschien nog heel lang na. 

Hallo Aurora B. Ik heb genoten van je verhaal, de wending en het einde. Echt lekker, zo tijdens de donkerste dagen van het jaar. Top.