#380 Winterse vertelling
Winterse vertelling
Het tochtte met vlagen door de kieren van de planken muur. De wind blies koude lucht en vreemde geuren naar binnen. Het voelde aan of mijn bloed aan het stollen was. Mijn vingers prikten en ik wist niet of ik nog voeten had. Net onder de knieën stopte elk gevoel. Kortom ik zag blauw van de kou.
Ik kon best begrijpen dat die kleine niet wou komen. Wie wou er nu vanuit een sauna omgeving naar een Siberische temperatuur.
Een paar herders waren al even langs gekomen maar dropen snel af toen ze merkten dat ze te vroeg waren. De koude kon mijn vrouw blijkbaar weinig schelen. Ze was bezig met haar eigen weeën. Ik ijsbeerde maar wat rond op de paar vierkante meter van ons noodverblijf, plukte een handvol hooi uit de trog en gooide het voor de dieren op de grond.
De ezel keek me aan met een blik van: ik ben wel een ezel maar dat is nu al de derde keer dat je me één beet hooi voorschotelt. Kan het niet wat meer of wat anders?
Ik trok mijn schouders op en schuifelde verder. Wat later werd de ezel onrustig. Tegelijk hoorde ik gestommel buiten. Toch weer die herders niet, dacht ik, terwijl er op de deur geklopt werd. Ze schuurde gelijk open en een nieuwe wind kwam binnen en bracht drie rijkelijk geklede mannen mee. Ze keken keurend, ietwat teleurgesteld rond.
“Sorry, zei een heerschap verkleed als koning, we zijn hier duidelijk niet aan het goede adres. De twee anderen kregen de kans niet meer om volledig binnen te komen want de koning trok de deur beslissend dicht. Nadien was het weer stil buiten en leek het of zij er niet geweest waren.
Niet alleen was de sterre blijven stilstaan, ook de tijd deed mee. Ik had niets om handen en verveelde me stierlijk. Ik durfde geen hooi meer gooien, buiten was het berekoud en binnen viel er nog niets te beleven. Hopeloos zakte ik op een bussel stro tegen de muur.
Een bonk op de deur rukte me onbeleefd uit mijn hazenslaap. Ze ging niet open maar een rauwe stem kwam er wel door.
“Het was maar om te zeggen dat het te koud wordt voor de schapen, we gaan terug naar de stal en zullen morgen nog eens langskomen. Goede nacht.”
Hoi Wilfried, een bijzondere…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Wilfried, een bijzondere vorm van het kerstverhaal: hoe het ook had kunnen gaan. Het had een grappig verhaal kunnen zijn, maar de zinnen lezen niet inspirerend. Persoonlijk vind ik het verhaal niet bijzonder, sorry.
In dit stukje vertel je in elke zin dat het erg koud is. Na twee zinnen had ik wel door dat de hp het koud had.
Ze was bezig met haar eigen weeën. ---> dit leest vreemd. Ik zou "eigen" weglaten, met welke weeën zou ze anders bezig moeten zijn?
drie rijkelijk geklede mannen ---> rijkelijk is overdadig, dus de mannen dragen in deze zin dus veel kleren. Je bedoelt hier waarschijnlijk dat ze er rijk uitzagen, dus rijk gekleed.
“Sorry, zei een heerschap verkleed als koning, we zijn hier duidelijk niet aan het goede adres. --> deze zin mist een aantal ah-tekens.
“Sorry,' zei een heerschap verkleed als koning, 'we zijn hier duidelijk niet aan het goede adres.'
Niet alleen was de sterre blijven stilstaan ---> sterre moet ster zijn, denk ik.
Dag Fief, Bedankt voor je…
Lid sinds
11 jaar 4 maandenRol
Dag Fief,
Bedankt voor je reacties. Smaken kunnen verschillen. O.K sommige bemerkingen zijn gegrond..
Wat ook terecht is is de opmerking over de leestekens, een blijvend zwak voor mij.
En wat sterre betreft, bestaat dit woord wel in het Belgisch Nederland. Bovendien zinspeel ik hier op een kerstliedje
"Waar de sterre bleef stille staan"
Ha Wilfried, je hebt je…
Lid sinds
3 jaar 11 maandenRol
Ha Wilfried, je hebt je duidelijk laten inspireren door het kerstverhaal. Je eigen invulling en afloop vind ik grappig. Je zou daar nog best wat meer hebben kunnen invullen. Ik denk bijvoorbeeld aan Maria. Het lijkt nu alsof het Jozef niets boeit dat ze aan het bevallen is. (Hij loopt niet heen en weer met van alles om het haar wat meer naar de zin te maken) Ik denk dat je dat niet had bedoeld. Wat de ezel denkt is grappig, maar het mag best iets scherper. Weet niet of ik het duidelijk zeg. Bijvoorbeeld: geef me eens wat van die brokken/brood/wortels (of wat ezels dan ook maar eten), die os heeft al genoeg gehad.
wou-> wilde, denk ik.
Graag gelezen, vooral benieuwd hoe het verder gaat in deze versie;-)
Dag Maria Fransisca, …
Lid sinds
11 jaar 4 maandenRol
Dag Maria Fransisca,
Bedankt voor je reactie. Ben blij dat je het een leuk verhaaltje vond. Ik heb inderdaad Maria niet bewust opzij gezet. Ik moet bekennen dat ik dit idee had en het redelijk snel uitgeschreven heb, zonder de tijd te nemen en te hebben om het wat te laten liggen en rijpen. Je hebt gelijk, misschien kan ik sommige dingen beter en scherper beschrijven. En hopelijk vind ik de volgende dagen voldoende tijd om het te herschrijven. Ik neem je bemerkingen mee.
Ken je die mop van de…
Lid sinds
3 jaar 2 maandenRol
Ken je die mop van de verlosser?
Hij kwam niet.
Ik weet niet of het je bedoeling was, maar zo leest dit verhaal voor mij een beetje.
Wilfried, natuurlijk was het…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Wilfried, natuurlijk was het een 'sterre' die bleef stillestaan. Taaltechnisch mag er hier en daar wat fout zijn gelopen, de scenes met de herders en de koningen zijn hilarisch. In de tijd dat er nog kluchten en kerstspelen werden opgevoerd in parochiezalen zou dit een prachtscenario geweest zijn. Toon Hermans zou er mogelijk nog een vroedvrouw bij gesleurd hebben. LOL!
Wilfried, misschien kun je…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Wilfried, misschien kun je nog een originele eigen titel verzinnen.
Dag Mespunt, Gi en Fief, Je…
Lid sinds
11 jaar 4 maandenRol
Dag Mespunt, Gi en Fief,
Je zou wel eens gelijk kunnen hebben Mespunt.
Bedankt voor je commentaar Gi. Ik heb er in ieder geval van genoten, anderen misschien niet zo, maar ...
En ja men heeft gelijk, ik ben veel technische regeltjes kwijt, maar daar lig ik nu niet zo wakker van, al probeer ik toch telkens mijn best te doen. Ik geniet meer van het verhaal op zich.
Ook gelijk Fief, een andere titel was wellicht beter maar ik kon op niets anders komen toen ik bezig was.