Je ziet het pas als je het door hebt

Hoi Bob, een prachtig verhaal met een indrukwekkende vraag op het eind. Stof tot nadenken. Mooi verhaal, met plezier gelezen. 
Een paar zeurtjes over de tekst:

Hoofdzaak was het nieuwe licht dat met Sankta Lucia over de wereld zou schijnen of zo. --> het "of zo" op het einde van de zin leest raar. Ik zou het weglaten of "en zo" schrijven.

miss-verkiezing ---> ik twijfel, maar volgens mij hoort het aan elkaar geschreven te worden, dus zonder koppelstreep.

Ik loop op haar af, zie dat haar gezicht en de armen die uit haar gewaad steken littekens hebben als van brandwonden.  ---> "de armen die uit haar gewaad steken" dat zijn toch haar armen? dat ze uit het gewaad steken is logisch, anders zou je de littekens niet zien.  Misschien beter:  ... dat haar gezicht en haar armen littekens hebben ....  ?

“Ik heb gebrand en gebeden, ben doorboord en heb gebeden, alles opdat de mensen zouden zien.  ---> je schrijft twee keer gebeden in deze zin. Opzet?

en help ze daarbij”.  --->  de punt hoort vóór het ah-teken te staan. Verderop staat het nog een keer.

Tenslotte laat ik ze in mijn zak glijden, en ga naar mijn hotel. ---> de komma mag weg

Fief, dank voor je reactie. "Of zo" is bewust zo gekozen, past bij de wat  onverschillig-cynische toon van mijn opticien, die niet echt warm loopt voor evenementen en tradities. Missverkiezingen zijn inderdaad zonder streepje, waardoor ze nog dichter bij "misstanden" in de buurt komen. De armen heb ik ietwat gecorrigeerd, maar beeld en ritme moeten wel intact blijven. De twee gebeden zijn opzet, versterken het karakter van een litanie. De puntjes zijn verplaatst, de komma voor "en"  blijft, zijnde een korteleespauzeteken.

de komma voor "en"  blijft, zijnde een korteleespauzeteken.

Als korteleespauzeteken heeft de komma voor "en" geen nut. De zin is niet zo lang dat het een pauze behoeft en voor deze "en" hoort geen komma. Maar goed, het is jouw tekst.

https://onzetaal.nl/taaladvies/komma-voor-en

Het nummer van de opdracht mist nog voor de titel. 
 

Mooi, Bobcom! Ik heb van je verhaal genoten. Je houdt de spanning er goed in en het einde blijft je wel even bij. Zo'n filosofische vraag van een verder vrij nuchtere opticien. Mooi hoe die nuchterheid en de ogen van de vrouw elkaar telkens raken. Wel vroeg ik me even af wie de vrouw is die hij buiten ontmoet. Is het een zombie? Of wat? En wát wil ze dat de mensen zouden/zullen zien?
In de derde alinea ga je van vt naar tt. Ik kon daar niet meteen in meekomen. Eerder zou je denken dat de herinneringen vt zijn en nu tt. Het lijkt niet zo vloeiend op de een of andere manier, maar het kan wel aan mij liggen. 

@Maria Fransisca, Lucia van Siracuse was een romeinse christin die wonderen verrichtte, haar bezittingen  weggaf en weigerde haar heidense aanbidder te trouwen. Die gaf haar aan als christen, en ze zou voor het gerecht gesleeopt zijn als ze niet door geen tien man van haar plaats te krijgen was geweest. Daarop werd ze beschuldigd van hekserij en er werd een brandstapel rond haar gemaakt. Ze werd met olie overgoten, maar vatte geen vlam. Uiteindelijk werd ze met een dolkstoot in de keel omgebracht. Volgens andere verhalen werden ook haar ogen uitgestoken of rukte ze die zelf uit, waarbij ze haar beulen uitnodigde met haar ogen te kijken. Daarom, en vanwege haar naam (Lux / luce is licht), is Santa Lucia beschermheilige van alles wat met zien te maken heeft. 
De tt is om je meer het gevoel te geven dat je samen met mijn opticien de hele geschiedenis meemaakt. In de vt is hij iemand die zijn verhaal vertelt en dat was het dan, in de tt heeft de geschiedenis hem nog steeds in zijn greep en vraagt hij zich af wat hij kan doen voor mensen die ziende blind zijn (of horende doof, hij is ook audicien;-))

Ik heb een mooi verhaal gelezen, wat opgestoken en ben aan het denken gezet, wat zou ik me nog meer kunnen wensen? Dankjewel.

Ha Bobcom, wat een interessante achtergrondinformatie. Ik wist dat niet. Wat ik wel wist, is hoe het werkt met tt en vt. Maar de overgang in je verhaal was voor mij een huh-moment. Je wijzigt in 1 zin de tijd. 
'Ik ging vorige week naar Zweden met het vliegtuig. Nou, ik kom daar aan, en zie dat er geen taxi meer beschikbaar is.'
Zoiets kan wel in een vertelling (denk ik). Nou ja, ik weet eigenlijk niet precies waar de schoen wringt. Misschien ligt het aan mij. Hoe dan ook, het blijft een mooi verhaal!

Nogmaals dank, MF.  Het voorbeeld dat je geeft slaat de spijker op de kop. Want wat is een verhaal anders dan een vertelling? Je staat erbij en je keek ernaar! ;-)

Mooi weloverwogen verhaal Bobcom, met een kop en een staart. Fijn gevonden; de opticien die mensen écht wil laten zien, heel mooi. De kritische blik van je hp en de details in zijn beleving maken het geloofwaardig, bijvoorbeeld de irritatie bij de dames die Santa Lucia zingen. Met inzicht in de kennis en het verleden van je hp, zet je een levensecht personage neer. Ik heb het graag gelezen!

Je hoofdpersoon blijft wel erg stoïcijns onder de aanblik van die vrouw met haar brandwonden en starende blik. Je verhaal wordt denk ik sterker als je hp daar ook iets van vindt, heel kort maar, want het past ook wel bij je hp om daar nuchter mee om te gang. Maar de overgang naar de laatste alinea is voor mij nu wat te abrupt.

Wat een schitterend verhaal. Heerlijk personage, en mooi contrast, die wat zakelijke toon en het bovennatuurlijke. Wel is het zo dat het verhaal meerwaarde kreeg, toen ik meer achtergrondinformatie kreeg. Ik was niet bekend met deze patroonheilige. Het bevat schitterende vondsten, waaronder de prachtige clou. Met plezier gelezen.

Hallo Bobcom, zelfs na het lezen van alle verduidelijkingen denk ik nog steeds dat jij die opticien bent, en ik sluit me zeker bij Mespunt aan. 'Ik ging vorige week naar Zweden met het vliegtuig. Nou, ik kom daar aan, en zie dat er geen taxi meer beschikbaar is = voor mij een heerlijke verhaalintrekker. Mooi!