Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#373 - Duivelskind

'Het trollenpad wacht de onversaagde monsterjagers op.'
Met mijn vervormde stem brom en grom ik de woorden en mijn zesjarige bekijkt het papamonster met achterdocht. Hij lacht flauwtjes. De duivelshoorntjes op zijn hoofd wippen nerveus heen en weer. Seppe weet dat ik het ben, maar wantrouwen loert om de hoek. Net zoals de trollen.
'Wel? Wat zal het worden? Het trollenpad ... of het hazenpad?' Bij de laatste maak ik een sprong voorwaarts, de vingers gekromd tot klauwen. Een verschrikte monsterjager-in-zakformaat trekt middels een kort sprintje het halfdonker in. Na tien passen houdt hij halt en loert achterom. Ik bezorg hem door het Krueger-masker heen een vette knipoog. De scheidslijn tussen papa en griezel moet immers duidelijk blijven. 
'Ga maar, ik geef rugdekking,' moedig ik hem voorwaarts. In gebogen houding sluipen we verder het pad op. Duizendknoop en eikvaren camoufleren onze aanwezigheid van de verscholen nachtmerries. Hij kijkt schichtig om ze heen.
'Hoor je ze?' vraag ik op fluistertoon. De gevederde gedrochten praten hun trollentaaltje. Rustige, licht oplopende borrrrbs klinken vertaald in kinderhersentjes als voortekenen van een nakende aanval. Hij versnelt zijn pas. Tussen beplanting en afsluiting spot ik parelgrijs en bruin, camouflagekleuren van mijn trolfiguranten. Ik prevel een dankjewel. Eénmaal het pad over bereiken we de Vlakte van Verdoemenis. Her en der staan monstertrucks in verspreide slagorde opgesteld. De vlammetjes in hun ogen lijken elk moment te gaan vonken en Seppe kijkt aarzelend naar zijn compagnon de route, advies zoekend. 
'Monstertrucks bezitten scherpe oren, maar zolang we stil zijn, halen we het.' Ik tracht tegelijk omineus én zelfzeker te klinken. Hij brengt een wijsvinger naar de lippen. Boodschap begrepen. Eénmaal de vlakte over wacht ons straks nog een moeizame klim, de Demonenberg op richting Heks van Middernachtburg. De beloning wenkt.

*

Twee uur later, mijn duivelskindje heeft de hoorns aan de haak gehangen en dwaalt in rustigere oorden rond. Ik blaas even uit in onze keuken en deel een late kop dampende tomatensoep met mijn vrouw.
'En? Hoe ging het?'
'Griezeltastisch.' Ik blaas zachtjes; de rook kringelt rond onze hoofden.
'Welke route heb je genomen?'
'Langs de buurtweg, de parking van het fabriekje over en zo via de Heuvelstraat tot bij je tante.'
Ze neemt een klein slokje.
'Mooi. En heeft mijnheer Krueger nog energie over om een laatste slachtoffer te verschalken, in de slaapkamer bijvoorbeeld?' Haar toon is dartel.
'Je bedoelt de vleermuizengrot?'
Ze lacht de hoektanden bloot.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Grappig, Tudor, je moet je wel geamuseerd hebben, zowel tijdens als na de monstertocht. Of de tante gediend zal zijn met haar rol als heks is andere koek. Dat ik het 'graag gelezen' heb, zal je inmiddels wel door hebben, zeker?

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Tudor, wat een leuk geschreven verhaal, mooie omschrijvingen. Ik ben jaloers op jouw inspiratie. Graag gelezen.

Eénmaal de vlakte over ---> het accent op de e zou ik weglaten. Het leest nu alsof er ook een tweede keer kan komen. Je bedoelt hier te zeggen "zodra ze de vlakte over zijn" dan volstaat "eenmaal". 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Tudor, wat een fantasievol en spannend verhaal! Ik moest even goed mijn aandacht erbij houden om vooral het eerste deel goed te volgen. Mooi beschreven met veel informatie in de zinnen. En als je dan eindelijk thuis bent is de pret nog niet voorbij. Uiteraard drink je tomatensoep en daarna is je uitsmijter kostelijk! 

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

@ allen: bedankt voor de feedback!

@ Fief; niet wanhopen, de afgelopen drie opdrachten werd er ten huize Tudor ook diep en naarstig gegraven naar inspiratie. Ditmaal had ik echter geluk en lag de insteek voor het oprapen. Het kan verkeren. Moed!
 

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Tudor

Erg mooi verhaal dat je hiervan maakte, je trekt de lezer mee in een fantasie en dat werkt perfect. Doordat je beeldig schrijft, zie ik het ook zo voor me en dat is een sterkte in je schrijven.

Het tweede deel met de knipoog naar het griezelverhaal: fijn gevonden, en deed me glimlachen.

Mooi, mooi.

Johanna

   

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Erg mooi verhaal en leest lekker weg.

'Je bedoelt de vleermuizengrot?'
 

Toch es vaker die grot opzoeken dan? Dan nestelen die vleermuizen zich wel elders.

 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

'tegelijk omineus én zelfzeker' mooi hoe je dat beschrijft en hoe het perfect past bij wat je de zin voordien zegt. 

Jouw laatste zin vind ik echt mooi gevonden. Ik had het de eerste keer zelfs niet door, wat ik nu met moeite durf toe te geven.

Leuk verhaal over een creatieve vader!