Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 373 Alle Zielen

 

Het was aardedonker en de wind gierde zo hard om het vervallen, houten huisje aan het einde van de zandweg dat de ramen ervan trilden. 
Ondanks dat geweld keek Logan, die bezig was met het uithollen van de dikste raap uit de oogst, met enig welbehagen vanaf de schrale houten bank naar zijn vrouw Caitlin, die bij de vuurplaats bezig was met het avondmaal. De goden waren hem ook dit jaar over het algemeen goed gezind geweest. Hij had een vrouw met grote borsten en brede heupen die goed kon koken en zonder morren aan al zijn wensen voldeed. De oogst was binnen en het zaaigoed voor het volgende jaar lag opgeslagen in de schuur. Het enige waar hij zich zorgen over maakte, waren de geesten van de overledenen die elk jaar precies op deze nacht op zoek gingen naar wezens waarin ze opnieuw tot leven zouden kunnen komen. Dit jaar konden dat de mannen zijn die hij had doorboord met scherpe pijlen nadat ze zijn beeldschone dochter Keira hadden meegenomen en verkracht. Hij wilde natuurlijk heel graag dat zijn dochter terugkwam, maar haar ontvoerders mochten wat hem betreft rotten in de hel.
Hij gaf de raap een uiterlijk dat alle slechte goden en vagebonden zou afschrikken, terwijl Caitlin het lievelingskostje van Keira bereidde, opdat hun dochter zou weten dat zij als geest wel welkom was. 

Het was bijna middernacht. Zonder eerst een warme deken om te slaan, liep Logan naar het grote heilige vuur op het dorpsplein. Even later snelde hij met een door de wind aangewakkerde brandende toorts weer naar huis. Nu waren ze veilig. Slechte goden hielden immers niet van heilig licht  en Keira kon haar ouderlijk huis nu zeker vinden.
Een harde bons. Caitlin liet van schrik de pollepel vallen. De stemmen achter de deur waren angstaanjagend. Was het Keira of ...

‘Maham,’ kom je nou nog?’
Ik sla de laptop dicht. Helemaal vergeten dat ik mijn zoon zou helpen met het uithollen van de pompoen.

 

 

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Je verhaal was heel spannend. De overgang aan het eind komt wel heel abrupt en voelt echt als een koude douche. Dat vind ik jammer.

Je hebt een keer Keila geschreven. Moet dit Keira zijn?

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Carneli, spannend verhaal, dat nmm om een meer staccato vertelstijl vraagt: de vele voegwoorden (tenzij, ondanks, terwijl) vertragen het tempo. Had je wellicht nog meer rendement uit die stomme 400 worden kunnen sleuren. Al is jouw samhain ook zo allerminst saai. Graag gelezen!

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Carnelli

Je zinnen zijn altijd rijk en dat vind ik erg fijn om te lezen. Ik wil ook hier even zeggen dat ik geen woorden-teller ben: als ik geen woorden weergeef, krijgen sommigen de stuipen, als ik een aantal geef ook. Het kan altijd korter of langer, geen probleem.

De opbouw van je tekst is erg fijn en spannend en je hoopt op een ontknoping, dat je dan op een andere manier afsluit, vind ik sterk en goed. Je zet de lezer zo aan tot denkwerk.

Fijn gedaan

 

Johanna

   

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik bedoelde dat het niet zo'n verhaal van pompoenen, truck-or-treat en verkleedde personages was. Misschien niet goed uitgedrukt. Het eerste deel van je verhaal leest als een historische roman. Ik associeerde het niet meteen met Halloween.

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

O, oké. Mijn verhaal heeft vooral met de oorsprong van dat vreemde feest te maken. Met Allerheiligen vochtig weer, sneeuwbuien volgen keer op keer … Dus wellicht gaan we van pompoen naar sneeuwpop.

 

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi, beeldend verhaal dat teruggrijpt naar de roots van het feest.

Verrassend einde ook dat naar meer smaakt. Graag gelezen!

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Carneli, toppertje. Al vind ik dat je deze ijzersterke zin

Hij had een vrouw met grote borsten en brede heupen die goed kon koken en zonder morren aan al zijn wensen voldeed.

een hoofdstuk apart mocht geven.

 

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

'Dear' Tony,  er zijn situaties waar ik niet aankom omdat jij op dit forum rondwaart. Jouw stukjes zijn zo doorspekt van erotiek dat het mij de mond snoert. Ik lees ze met de knietjes tegen elkaar en leer er stiekem ook van. 

Lid sinds

2 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hahaha, Tony. Ik vond dat ook een heel leuke zin. Soms is het gewoon zo eenvoudig.

@Carneli: Je mooie beschrijvingen nemen me mee naar een andere tijd en plaats. Ik had ook wel graag het einde van het verhaal gelezen, maar ik vind dit ook wel een leuk einde. Kan nog vele kanten op, al voorspellen de angstaanjagende stemmen niet veel goeds.