#371 - Comfortably Numb
“Het is zover lief, wil jij het nummer opzetten?” vraag ik. Ze maakt haar hoofd los uit de plek tussen mijn hals en mijn borst, de plek waar ze de laatste dertig jaar lag wanneer we gingen slapen. Hadden we nog maar een keer dertig jaar.
Ze kijkt me met roodomrande ogen aan. Al dat verdriet om me heen. Ik snap het wel, het is tenslotte onomkeerbaar en ondanks dat ik vind dat ik nog niet klaar ben, kijk ik er wel naar uit. Ik wil van de pijn af. Dat wil ik meer dan doorgaan, de morfine doet al weken niks meer voor me.
Hello, is there anybody in there? zingt Pink Floyd.
De hele ochtend hebben de kinderen en kleinkinderen al afscheid genomen, alles is gezegd en ik heb de pijn verbeten van mijn uitgemergelde lichaam dat bedolven werd onder hun knuffels.
The child is grown
The dream is gone
I have become comfortably numb
Deze muziek is het laatste wat ik wil horen in mijn leven. Mijn lief komt weer bij me liggen en nestelt haar hoofd op de vertrouwde plek.
De legendarische gitaarsolo van David Gilmour begint en ik zie dat mijn huisarts de injectie klaarmaakt.
We luisteren nog een minuut naar Pink Floyd, ik knik naar de huisarts.
Hij drukt de naald in het infuus en precies op het goede moment in de muziek stroomt de vergetelheid mijn aderen in.
Hoi Taco, deze komt binnen…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Taco, deze komt binnen. Met een brok in mijn keel gelezen. Prachtige muziek gekozen.
Het zou naar mijn idee nog sterker overkomen als je het in de t.t. zet. In de v.t. leest het als een herinnering en vanuit het ik-perspectief kan dat in dit geval niet
de morfine deed al weken niks meer voor me. --> deze uitleg hoeft er niet achter.
We luisterde --> luisterden
Hallo Fief, Ik twijfelde bij…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Hallo Fief, Ik twijfelde bij dit verhaal tussen t.t. en v.t. en omdat ik nog niet lang schrijf hield ik me aan de regel dat een verhaal in de v.t. geschreven wordt. Maar je hebt gelijk, het kan geen v.t. zijn.
Ik heb het herschreven.
Naar mijn idee een stuk…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Naar mijn idee een stuk beter. Top!
Klein zeurtje nog in de laatste zin. Druk moet drukt zijn.
Ha Taco, heel sterk stuk!…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Ha Taco, heel sterk stuk! Zeker voor iemand die zegt nog niet lang te schrijven. Ik heb het origineel niet gelezen, maar ik denk dat de suggestie van Fief een goede was. Het zou immers raar zijn om in de v.t. te schrijven vanuit een perspectief dat al overleden is; hoe kan hij immers nog vertellen als hij er zelf niet meer is?
Graag gelezen!
De eerste keer dacht ik dat…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
De eerste keer dacht ik dat het aan mijn ochtendhumeur lag, maar dit verhaal irriteert mij eerlijk gezegd een beetje en ik weet niet precies waardoor dat komt. Ik word wat kriebelig van de 'liefjes' en de 'holletjes', maar ik weet niet of dat aan die woorden te wijten is, of dat het komt doordat ik sowieso niet graag met de dood en mijn eigen sterfelijkheid word geconfronteerd. Het is denk ik een kwestie van smaak, maar deze tekst is voor mij op dit moment net iets te veel 'in your face'. Je zou dat echter net zo gemakkelijk kunnen omkeren en zeggen dat je beschrijving dus eigenlijk heel raak is. Het maakt wel iets los.
Dank voor het lezen en de…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Dank voor het lezen en de reacties. Ik wilde de procedure (ik weet even geen beter woord) beschrijven vanuit de persoon die van het tijdelijke naar het eeuwige gaat. Dat is heftig, ik werd tijdens het schrijven zelf ook emotioneel.
@Mespunt, ik heb de verkleinwoorden eruit gehaald, zo loopt de tekst inderdaad beter.
Wat hoor ik de muziek en de…
Lid sinds
3 jaar 1 maandRol
Wat hoor ik de muziek en de stem van Roger Waters! Ik wil ze ook meer dagen geven. Taco, deze komt binnen. Ik vind het goed.