#371 De hoogste tijd

Het zal sommige lezers misschien opvallen dat dit een bewerking is van een tekst die ik eerder op proeflezen geplaatst heb. Daar beloofde ik een sappiger einde, maar ik weet niet of ik me daar nog toe kan zetten. Misschien zijn 300 woorden wel genoeg.

Hoi Mespunt, het is een mooie tekst, alleen haal ik er de connectie met een lied niet uit. De link achteraan de tekst voegt voor mij niets toe. Die lijkt erachter geplakt te zijn omdat de opdracht was over een lied te schrijven. Ik zie en hoor wel een nummer als ik op de link klik, maar wat heeft die muziek met de tekst te maken? 
Ik heb die eerder geplaatste tekst niet gezien. Je verhaal lijkt een gedeelte uit een groter geheel. Ik mis een stuk achtergrond over de relatie tussen de ik-persoon en de man. 

We wisten altijd zo goed wat wél te zeggen. Hoefden ons niet uit te kleden om elkaar naakt te zien.  ---> De tweede zin is niet volledig. We hoefden ons niet ....
Met "en" tussen de zinnen zou het wel kloppen:
... wat wel te zeggen en hoefden ons niet ...

Letterlijker dan ooit voel ik dat er iets tussen ons in staat ---> dit leest vreemd. Letterlijker is volgens mij een niet bestaand woord, maar letterlijk betekent dat er daadwerkelijk iets tussen de beide personages instaat. Misschien beter: Meer dan ooit voel ik ... 

Ik kijk op en glimlach hem dat het goed is ---> naar mijn idee mag "hem" weg. Je kunt niet iemand glimlachen. Je kunt het met je glimlach zeggen/vertellen/laten weten. 

een klein stapje  ---> wellicht muggenziften, maar een stapje is al klein. Dus: een kleine stap of een stapje.

Hij is iemand die zijn handen gebruikt waarvoor mannenhanden bedoeld zijn. --> Het leest mooier als je wat actiever schrijft.
Hij gebruikt zijn handen waarvoor mannenhanden bedoeld zijn.

Bedankt voor je uitgebreide feedback Fief. Er staat heel veel informatie in deze tekst, maar ik heb mijn best gedaan om het niet gelijk allemaal weg te geven. Ik kick er nogal op om dingen heel precies op te schrijven, dus ga hiermee tegen mijn natuurlijke neiging in. Ik vind het interessant om te lezen hoe het op jou overkomt en ben benieuwd of er anderen zijn die er meer uit kunnen halen, of dat ik ben doorgeschoten in subtiliteiten. De connectie tussen het lied en mijn tekst bestaat eruit dat beide voor mij exact dezelfde toestand (in al haar betekenissen) beschrijven.

‘Letterlijker’ was een bewuste keuze, want een aanwijzing voor de lezer dat die zin echt ontzéttend letterlijk mag worden opgevat. Ik begrijp je opmerking, maar vind hem zelf wel aardig gevonden. Je andere opmerkingen laat ik even bezinken. Ik ben nogal eigenwijs als het aankomt op wat ik mooi vind, maar een nachtje slapen doet soms wonderen. Nogmaals dank!

Ik heb er nog een klein beetje aan geknutseld.

Je schrijft erg mooi, Mespunt, en het stukje is heel evocatief neergezet. Ik zie het alleen niet als een op zich zelf staand, afgerond verhaal, maar als een fragment uit iets groters, waardoor het voor mij een beetje in de lucht blijft hangen.

Voor mij komt het ook over als een stuk uit een groter geheel. Dat is niet negatief overigens.

Je tekst is qua lay-out wat compact. Af en toe een enter (op deze site een shift-enter anders krijg je een witregel) zetten geeft voor mij wat meer lucht.

Ik ben wel benieuwd naar dat grotere verhaal.

Bedankt voor jullie reacties. Jullie hebben gelijk, dit is slechts een scène van 300 woorden, maar ik zou er veel meer over kunnen schrijven. Dat doe ik nu niet. Ik zou het leuk vinden om te weten wat blanco lezers vermoeden ten aanzien van dat grotere verhaal. Naar mijn idee ligt het er nogal dik bovenop, maar mijn blik is vertroebeld.

Ik heb aan het begin van het verhaal een paar zinnen in de tegenwoordige tijd gezet, omdat ik me realiseerde dat die de lezer op het verkeerde been zouden kunnen zetten.

Ha Mespunt, ik moet eerlijk toegeven dat ik het eens ben met de bovenstaande reacties. Ik kan niet precies de vinger leggen op waar het grotere geheel over gaat...

Graag gelezen!

Bedankt Mike. Wellicht is dit verhaal, hoewel fictief, te persoonlijk om veel mensen aan te spreken. Ik denk ook dat diegenen die zich er eventueel wel in herkennen dat niet snel van de daken zullen schreeuwen, dus ik zal de clou zelf maar verklappen. Op proeflezen dacht iemand dat het om echtgenoten gaat en dat zijn het ook wel, maar niet van elkaar. Die twee doen dus heel hard hun best om romantische gevoelens in vriendschappelijke banen te leiden. De vraag in hoeverre dat lukt laat ik graag aan de lezer om te beantwoorden. Hier ontsnappen ze in elk geval ternauwernood aan een ramp. Of misschien missen ze juist wel iets, het is maar hoe je het bekijkt.

Ik ben benieuwd of het anders leest met deze 'bijsluiter'. Zelf dacht ik nog wel dat ik er al zoveel aanwijzingen in verstopt had. Mijn favoriet is de niet letterlijk genoemde ring aan het eind van het verhaal en de porseleinen realiteit die daarmee een dubbele betekenis krijgt. Van een duurzaam huwelijk en de kwetsbaarheid daarvan, nu ik alles toch tot achter de komma aan het uitleggen ben.

De laatste zin vind ik zelf ook mooi, omdat ze daar op gelijke hoogte staan, terwijl de oplettende lezer eerder heeft opgemerkt dat de man een stuk groter is. Dat zegt iets over wat deze gebeurtenis met de man doet. Of misschien wel dat de vrouw in dit verhaal groeit ten koste van de man.