#363 La Courtine

@Hadeke, knap gedaan en een mooi tijds- en sfeerbeeld. Maar zodra ik de titel zag moest ik even op zoek en ja hoor, hij is nog steeds online: de oorspronkelijke brief, met antwoord. Dus zowel lees- als luisterplezier gehad, waarvoor dank.

Captain Subtext strikes again!

Geestig verhaal, al denk ik dat je met je relaas over het kanon je kruit een beetje verschoten hebt. De stukken daarna hebben niet dezelfde sterkte. Wellicht kun je nog wat experimenteren met de volgorde?

Wel vervelend die titel, want J&R oorwurmen zich onmiddellijk in mijn hoofd en weigeren te vertrekken. (Ken je overigens het origineel?)

Als ik uit dienst ben zou ik ...

Komma tussen ben en zou.

@Musonius, bedankt voor de link, nu ik hem gezien heb weet ik dat ik hem eerder gezien of gehoord moet hebben! Zou nog toepasselijker geweest zijn als die Centurion een Sherman tank geweest was;)

Dat origineel kende ik dan weer niet.

Het klopt wel dat het een beetje als een losse flodder uit elkaar spat naar het eind. Ik ga inderdaad eens op de volgorde broeden.

Wat betreft de tank, ik heb zowaar een klein onderzoek gedaan en leerde dat in 1970 nog een oefening in la Courtine is geweest met de Centuriontank, dat in 1971 homoseksuelen niet meer met S5 weggehouden werden en dat Albert Mol voor televisie uit de kast kwam in 1969 en begon met Wie van de Drie in 1971. En dat allemaal, omdat dat stomme lied opeens in mijn hoofd kwam en ik weet nog steeds niet welk proces daaraan vooraf ging. O ja: En dat de Cruijff uitspraak eigenlijk van Willem komt.

Herschikken en opstrakken. Mega idee, nu nog te warrig, makkelijk en een beetje onopbouwend.

maar alweer, geen coach dus wat is het waard?

Onderschat nooit de kracht van de niet-coaches Tony,  dat zijn vaak de meest belangrijke kritische bondgenoten.

Wat in de volgorde gewijzigd.

Krachtig stukje met veel aandacht voor historische context. Laatste alinea lijkt niet helemaal in het geheel te passen, behalve dat het toevallig in dezelfde tijd was. HP is mijn sympathie ook kwijt door de homofobe uitspraken.

Dank voor je reactie. De homofobe uitspraken waren bedoeld als cynisme vanuit de hp en om de eventuele censuur door te komen, in een tijd dat homoseksualiteit een 'no go' in het leger was. Dus mocht de censuur hem 'ontmaskeren' -of: vanachter la courtine wegtrekken-, dan heeft hij op alles een weerwoord. De hp is (natuurlijk) allerminst homofoob, dat is precies de pointe. Maar ik peins nog even, want als dat niet duidelijk overkomt, sla ik de plank mis.

Ook op het Albert Mol gedeelde ga ik nog broeden. Het zegt wel iets over de moeder en hoe zij tegenover de geaardheid van haar zoon staat.

Mij was het wel duidelijk. Hoewel ik 'kontbonkers' iets te veel van het goede vond, las ik die zin als een waarschuwing aan de geadresseerde dat voorzichtigheid geboden is.

Klopt, die zin was zeker als verhulde waarschuwing bedoeld. Juist door het 'over the top' te brengen hoopte ik het effect te versterken. Maar wellicht iets te ...

Hi Hadeke,

Wat mij betreft niet 'te'. Het breekt de toon van de brief natuurlijk, maar maakt wel zeer duidelijk waar we mee te maken hebben, voor het geval dit nog niet duidelijk was uit de subtext. Je schetst een levendig tijdsbeeld waar het verlangen niet vanaf spat, maar uit sijpelt. Zoals de opdracht voorschrijft. 

Wel ben ik het eens met de commentaren over het slot. Het is alsof je een paar keer moet landen om het vliegtuig aan de grond te zetten, wat uiteindelijk pas lukt met de stevige uitsmijter aan het eind. Speel met het tempo, dan wordt ie net wat strakker.

Gr,

Ruud

Hoi Hadeke, mooi brief, graag gelezen.

... hier valt geen haarkrul te zien, M.  ---> Je doet dit bij verschillende zinnen, het plaatsen van de M in de tekst als zijnde de naam. Persoonlijk vind ik dat storend lezen. Dat het aan M gericht is, is wel duidelijk. 

Hoi Hadeke, 

Ik vind je verhaal mooi in zijn opzet, met een sterk begin. Maar hoe verder je vordert, hoe zwakker ik het verhaal vindt worden. Je laat duidelijk in het begin met taalgebruik merken dat de brief geheim moet blijven en je merkt ook dat de hoofdpersoon omwille daarvan zichzelf lijkt te censureren.Daarom is het jammer dat in de laatste drie regels er niet veel meer aan geheimzinnigheid overblijft. 
Ik vind het in het begin wel mooi om te lezen dat je hoofdpersoon - om maar 'tussen de regels door' iets duidelijk te kunnen maken - juist gebruikt maakt van dingen waar elke soldaat - zo stel ik me voor-   over zou schrijven: de omgeving, het verlangen om na de dienst weer vrienden te kunnen zien, of om op vakantie te gaan. 

Het verhaal is mooi, maar mocht je het willen herschrijven, kijk dan vooral naar de laatste regels. 

Groet, 

Nadine