# 362 Studentenjob
Ik vind het niet erg om enkel uit beenderen en veren te bestaan. Mij interesseert enkel waar ik in het luchtruim wel of niet toe in staat ben. Dat is alles wat ik weten wil.
Het is een vrij vertaalde quote uit het boek en de film over Jonathan Livingstone Seagull. Er was een tijd dat ik bij het zien van de vlucht van een meeuw dacht aan de indrukwekkende filmmuziek die Neil Diamond componeerde en zong. Op de hoes van de elpee uit 1973, hurkt hij op een verlaten gouden strand met achter hem de enorme ondergaande zon en linksboven de zwarte schaduw van de meeuw.
Sedertdien wordt de zeevogel meer vervloekt dan aanbeden. Hoe gemillimeterd de gazons, hoe welriekend de rozentuinen in de villawijken, hoe netjes de met bleekwater geschrobde terrassen van de horecazaken op de zeedijk er ook bijliggen, de meeuw kan het geen barst schelen wanneer hij zijn snavel in de kleurrijke vuilniszakken boort.
Met een anticonceptiepil gaan wij het aantal meeuwen terugdringen, zegt de burgemeester van mijn geliefde badstad maar meteen wordt hij teruggefloten door de vogelbescherming. Ook beschermde vogelsoorten zullen de als lekkernij vermomde ‘pil’ binnenkrijgen.
Het raam van mijn huurappartement op de eerste verdieping op de dijk staat open en op het muurtje voor het gebouw zit een groepje ‘jeugd van tegenwoordig’. Ze hebben ijsjes en ‘boules de berlin’ gekocht van een leeftijdsgenoot die als vakantiejob op het strand rondrijdt met een karretje op reuze luchtbanden. Door hun gejoel heeft een van hen zijn Berlijnse bol laten vallen. Als een bliksemschicht duikt een meeuw uit de lucht en probeert er mee aan de haal te gaan. De bol scheurt in verschillende stukken en dat is het signaal voor een tiental soortgenoten van de vogel om de aanval in te zetten. Zij storten zich op het lekkers. De soortgenoten van de beteuterde balverliezer proesten het uit, hier en daar vliegen strandslippers door de lucht. De meeuwen laten zich er niet door wegjagen. Meer zelfs, ze zetten de aanval in op de ijsjes in de handen van de jongeren. Enkele krijsen harder dan de meeuwen en gooien uit schrik hun hoorntjes weg. Dat bezorgt de aanvallende meeuwentroep nog meer lef en met sierlijke duikvluchten en overwinningskreten blijven ze de vriendengroep teisteren.
Het aantal strandgangers, dat op veilige afstand het schouwspel gadeslaat, groeit gestaag. Een dapper jongetje gaat met zijn speelgoedgeweer met klappertjes op de meeuwen af en schiet. Door de knallen stuiven de vogels uit elkaar. De kleine man kijkt fier naar de groep jongelui, die luid begint te applaudisseren.
Op het strand heeft de student met de vakantiejob het tumult gevolgd en lacht in zijn vuistje. Hij stelt de hulp van de meeuwenkolonie wel op prijs bij het halen van zijn dagomzet.
Gi, heerlijk toneeltje en…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Gi, heerlijk toneeltje en dito beschreven. Fijn intro ook: de Jonathan Livingston Seagull-hype kwam mij ook meteen in gedachten toe ik de opdracht las, maar ik neem je niet kwalijk dat je het gras voor mijn voeten hebt weggemaaid. Een superieur intro dat de meeuw van nu prachtig op zijn plaats zet. En me wat meewarig laat terugblikken op de sentimenten van toen. Bedankt!
Bob, dank voor de reactie en…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Bob, dank voor de reactie en de meewarige terugblik en sorry voor het gras (ik heb gisteren inderdaad mijn gras gemaaid).
De een zijn frustratie is de…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
De een zijn frustratie is de ander zijn brood. Leutig verhaal. En ja, je bent de eerste (en ongetwijfeld niet de laatste) die de meeuwen verjaagt met een geweer. Well done!
heerlijke zin.
Mooie anekdote, Gi, en leuk…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Mooie anekdote, Gi, en leuk verteld. Wat mij betreft was de inleiding over JLS en Neil Diamond niet nodig geweest, omdat hij niks aan het verhaal toevoegt (terwijl ik notabene als pubermeisje nogal gecharmeerd was van Niel Diamond, dus daar kan het niet aan liggen).
Klopt Aurora, maar ik wilde…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Klopt Aurora, maar ik wilde mijn 'stijl' getrouw blijven en er iets van muziek in stoppen.
Dag Gi Ik vind dat je een…
Lid sinds
5 jaar 10 maandenRol
Dag Gi
Ik vind dat je een mooi verhaal presenteert. De mix van het beschrijven van de scène met de meeuw en eigen bespiegelingen, knipoog naar de actualiteit, dat vind ik erg straf gedaan, omdat er niets van ritme uit het verhaal wordt gehaald.
Dat moet je kunnen.
Meer dan gesmaakt!
Johanna
Trouw aan jezelf, valt er…
Lid sinds
3 jaar 8 maandenRol
Trouw aan jezelf, valt er altijd wel iets te leren uit je verhalen.
Alles voor "Het raam van mijn huurappartement..." is misschien onnodig, maar wat mij betreft kan ik deze vorm van "infotainment" (niet de juiste context, maar het woord kwam spontaan in me op) wel smaken. De intro beschouw ik dan maar als voorspel.
De tekst leest verder vlot. Zeer goed gedaan, wat mij betreft.
Mooi geschreven hoor Gi,…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Mooi geschreven hoor Gi, heel beeldend! Balverliezer haha! Groetjes, V.
Wederom een mooi Gi-verhaal…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Wederom een mooi Gi-verhaal. Ik moet je tot mijn schaamte bekennen dat ik de elpee van Neil Diamond nog nooit gehoord heb.
Wat je verhaal betreft, top gedaan.
Ik vind dat Tudor wel een…
Lid sinds
12 jaarRol
Ik vind dat Tudor wel een mooi 'label' bij je verhalen heeft gevonden met 'infotainment'. Het is onderdeel van je stijl. Wat mij betreft had het zonder Neil gekund, maar het doet ook geen afbreuk aan de rest van het verhaal. Vlot geschreven, met plezier gelezen.
@Johanna,erg blij met je…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
@Johanna,erg blij met je lovende woorden
@Tudor,dank je voor de reactie ivm prelude zie verder onder Fief
@Vkey, bedankt, tof dat je de steek onder water naar de voetbalwereld begreep
@Fief, die muziek moet je zeker eens opzoeken en beluisteren. Het daartoe aanzetten was de bedoeling van mijn inleiding
@Hadeke, dank je, ik kan de term van Tudor ook best smaken. Gi, de infotainer, klinkt goed !