Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#360 - Dagenlang dobberen

 

“Julio, hoeveel dagen?” In het donker kon ik niet zien waar hij was en ik hoopte dat hij me hoorde. Mijn stem was al dagen niets meer dan een zacht gefluister.

“Zeven. Marco, denk je dat...” Een rochelende hoest klonk, gevolgd door een luide plons.

“Julio!” Mijn stem hield ermee op. Tot mijn opluchting hoorde ik het piepende geluid van huid langs plastic.

“Geen paniek, ik ben er nog,” zei Julio luchtig, mijn vermoeden bevestigend. Op dat moment kwam er een streep maanlicht door het dikke wolkendek en ik zag Julio, een roze flamingo naar rechts. Ik zwaaide futloos naar hem, blij dat hij er nog was.

Ik leunde voorzichtig naar hem toe. “Wat wilde je vragen?”

“Marco, denk je dat je kan peddelen?” Ik strekte mijn arm uit en roerde in het water. Er gebeurde niets.

Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. “Ik denk dat er teveel lek zijn.” Van de bijna honderd Flamingo’s, was nog maar een fractie gevuld met lucht.

“Kijk daar.” Ik keek in de richting waar Julio wees en voelde de wind recht in mijn gezicht.

“Wat moet ik zien?”

“Vuurtoren.” Zei Julio met meer enthousiasme dan eerst. Op dat moment zag ik het kenmerkende knipperen in de verte. Voor het eerst sinds lange tijd voelde ik weer hoop. Voorzichtig haalde ik het mes uit de flamingokop waar we het beetje regenwater in hadden opgevangen en hield het omhoog. Zonder uitleg wist Julio het plan.

-

“Mem, kijk dêr.” Een meisje met blonde haren in een lange vlecht wees naar de branding. “Meer Flamingo’s.”

De moeder van het meisje keek vermoeid op. Al dagen was ze bezig met alle anderen om de plastic troep op te ruimen die aanspoelde uit de containers van de Baltic Tern.

Dit keer was het anders. Drie opgeblazen flamingo’s dobberden in de branding. Tot haar schrik zag ze een volwassen man in het midden liggen.

Snel pakte de vrouw haar telefoon en begon te filmen.

 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Origineel verhaal. Wat er juist gebeurde op het containerschip blijft open.En wie er overleefde, Julio of Marco, ook. Zelfs of de man overleefde. Wat wel zeker is, is de smerigheid van de laatste zin. Goed gevonden!

Snel pakte de vrouw haar telefoon en begon te filmen.

Met plezier gelezen.

 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dark, Je begint mooi met verwarring bij de lezer, we krijgen langzaam door wat er aan de hand is. En dan bam: moeder gaat voor Tiktok! Complimenten dat je een volledige vertelling in zo'n kortverhaal plaatst.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

D.V., originele insteek. Geen idee waar het mes voor moet dienen en wat er mee gedaan wordt.
“Geen paniek, ik ben er nog.” Zei Julio luchtig -----> "Geen paniek, ik ben er nog", zei Julio luchtig

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Zeer cynische laatste zin, maar juist daarom ijzersterk en het zou me niks verbazen als sommige mensen zo in het echt ook reageren. Helaas en deprimerend genoeg... .

Nog een vraagje, puur uit nieuwsgierigheid: welke taal/dialect is “Mem, kijk dêr.”? Bij Mem dacht ik meteen aan Fries, maar dan klopt "kijk" weer niet, want dat komt niet in het Fries voor.

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha Gi

Dank je voor je reactie en correctie. Meteen doorgevoerd. :)

Het mes is om de leegeglopen flamingo's los te snijden zodat ze kunnen peddelen. Maar je kan er natuurlijk van alles en nog wat bij bedenken. 

Lid sinds

8 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

He Aurora Borealis

Geen probleem. Ik wilde de mannen op NL gebied laten aaanspoelen. Ameland / texel of ergens in Friesland. Veel mensen kennen Mem, maar kijk daar ook in het fries las niet lekker. Sjoch dêr ipv kijk daar. Dus gekozen om een woord te vervangen :)

 

Dank voor je reactie.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hé Darkvalley,

Mooi, origineel verhaal! Ik zag het helemaal voor me. Het is grappig, en mooie eindzin!

Paar overwegingen:

  • Vuurtorens die knipperen vond ik een vreemd beeld. Zeker als het dus donker is, is dat eerder een lichtbundel door de duisternis of zoiets.
  • Hij roept “Julio!”, net nadat we lezen dat zijn stem slechts gefluister is de afgelopen dagen. Dus dat uitroepteken leek me niet passend.
  • Ik snapte ook dat mes niet (in de comments je uitleg gezien, maar ik dacht aan het einde echt dat ik iets gemist had. Zeker ook omdat er maar één man op het einde over lijkt te zijn ...)

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Stagiair
  • Redacteur
  • Uitgever

Ha Darkvalley, sterk verhaal met ijzersterke laatste zin. Met het containerschip en het Tiktok-einde heb je een actueel, urgent verhaal geschreven. Top.

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Zoals al eerder aangehaald door anderen: die laatste zin kwam onverwachts, maar is het absolute hoogtepunt van je verhaal. Zo treffend actueel. Mijn complimenten!

“Zeven. Marco, denk je dat.” --> Zouden drie puntjes op het einde van deze zin (beletselteken) niet beter passen? Nu vond ik het bij een eerste lezing (ondanks de rochelende hoest) verwarrend overkomen. De connectie tussen de twee zinnen was me niet echt duidelijk.
Later in de tekst snapte ik het dan wel, maar misschien kan het nog iets helderder? Kan ook aan mij liggen.

Graag gelezen voor de rest, vooral dat supereinde.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Dat mes hield me ook wel bezig. Werd het gebruikt om het vuurtorenlicht te weerkaatsen? Lag het in de kom van de flamingokop waar water in opgevangen werd of doorboorde het die kop? Ving het mes het regenwater op? Vragen, vragen, maar wat maakt het uit in een heerlijk verhaal met zo'n eind.