#360 Flammie

 

'Mama, Flammie is er niet. '

Mijn dochter stond in de deuropening met haar iets te grote pyjama aan. Haar lipjes begonnen te trillen. Haar donkere oogjes die altijd glimlachten stonden nu dof.

'Ik kan niet slapen zonder Flammie. ‘.

Mopperend scheurde ik me los van de serie op televisie die ik aan het volgen was.

'Ligt ie niet onder bed? '

'Weet niet. '

Zuchtend stond ik op en slofte achter Marie aan naar haar slaapkamer.

Ik realiseerde me dat ik zin had in een lekkere kop koffie.

Moe keek ik naar de rij speelgoedbeesten op het bed die als een eerste verdedigingslinie stonden opgesteld. En naar de opening tussen de knuffels.

'Flammie is er niet,'zei ze ter overvloede. 'Ik kan niet slapen zonder Flammie. ‘

Zuchtend ging ik op mijn hurken en tuurde onder bed. Stofvlokken kriebelden in mijn neus en een muffe geur sloeg op mijn keel.

Volgende keer toch maar stofzuigen onder bed. Stram kwam ik overeind ,ging op bed zitten en keek zoekend haar kamer rond.

Opeens schoot ik overeind en sloeg met mijn vlakke hand op mijn voorhoofd.

We waren gisteren naar het zwembad geweest en Marie had haar roze flamingo meegenomen...en er laten liggen. Nu stond het me weer levendig voor de geest. Haar handje in mijn hand en het opblaasbeest meeslepend aan zijn lange nek over de grond.

Ik kon maar één onvermijdelijke conclusie trekken, ik moest terug naar het zwembad.

 

 

Youssef duwde monter zijn schoonmaakkarretje door de gangen van het zwembad toen hij opeens gebons hoorde. Verbaasd bleef hij staan en probeerde de herkomst ervan vast te stellen. Hij keek om zich heen en zag een vrouw druk gebarend voor de deur staan. Fronsend liep hij er heen en riep.’Het zwembad is gesloten. U kunt morgen terug komen. ‘

Ze maakte een toeter van haar handen.’Noodgeval...is...belangrijk. Laat me binnen. ‘

Het moest toch niet gekker worden. Boos opende Youssef de deur en werd vervolgens op de grond gegooid.’Sorry..noodgeval. Zo terug. ‘

’Waar bewaren jullie de opblaasbeesten, ‘schreeuwde ze.

Wrijvend over zijn pijnlijke heup zag Youssef haar staan bij het kinderbad.

‘Die grote bak daar, onder de waterval. Maar pas op, het is...glad. ‘

 

‘Mammie, je hebt Flammie. ‘

Glimlachend knuffelde ik haar en stopte ze samen onder.

Met blauwe plekken over mijn hele lichaam sleepte ik me naar de keuken en ging koffie zetten. Mischien moest ik me morgen maar ziek melden.