#358 Onbegrepen afscheid
Het is twee uur en de wereld slaapt nog. Stil sluipt ze de trap af, bij elke geluid pauzeert ze even en spitst haar oren. Ze heeft de deuren van de kamers dicht gedaan dus de kans dat ze er wakker van worden is klein.
Ze zoekt in de kast, neemt alles mee naar de tafel. Terwijl ze haar woorden neerpent rollen dikke tranen van haar wangen. Ze leest het nog een keer na. Dan zoekt ze in het grote boek. Haalt er uiteindelijk drie foto’s uit. Een voor elke zoon. En terwijl ze haar best doet om geen druppels op de foto’s te laten belanden steekt ze alles in een enveloppe en legt hem op het midden van de tafel.
Ze ruimt met luid kloppend hart alles op alsof dit moment niet heeft bestaan. Ze loopt naar een andere kast en begint te rommelen, wanneer het lijkt dat ze gevonden heeft wat ze zocht legt ze alles klaar. Ze gaat naar boven en zet de deuren open. Kust elk kind liefdevol op het voorhoofd en stopt ze in.
Nog stiller en voorzichtiger dan eerste keer sluipt ze de trap af. Met een sleutel opent ze de deur en stapt naar buiten, haar armen vol pillendoosjes en een fles vodka. Ze kijkt nog een keer achterom, snuift haar tranen weg en trekt de deur achter zich dicht.
De wekker gaat af, zijn bewustzijn begint de detecteren dat de andere kant van het bed leeg is. Vreemd, hij heeft haar niet horen opstaan, het is vreemd stil in huis. Met ingehouden adem luistert hij nog even of iets haar aanwezigheid verraad maar het is stil. Gehaast stap hij uit bed en gaat de trap af. Hij ziet haar nergens. Op tafel ligt een enveloppe met een kort briefje erin.
Voor mijn liefste jongens,
Ik hou ontzettend veel van jullie. Ik ben ongelooflijk trots. In jullie hart zal ik er altijd zijn! Onthoud wat belangrijk is, zorg voor elkaar.
Dikke kus en knuffeltje
Mama
Woedend verkreukelt hij de brief, de foto’s van haar en de jongens en mikt ze in de papierbak. Hij wist dat zij hem onrechtstreeks de schuld gaf van haar ondraaglijke lijden. Niemand zou ooit te weten komen wat er zich binnen de muren van huis had afgespeeld.
Hoi Dinneke, een heftige…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Dinneke, een heftige beslissing. Tragisch dat de kinderen haar woorden nooit zullen lezen. Een vriend van ons heeft er zo een einde aan gemaakt.
De titel vind ik niet echt goed gekozen, want je vertelt niet hoe het zo gekomen is. Dat mis ik nog in het verhaal.
Van mij mag je iets meer vertellen over het waarom en minder uitleg geven over de handelingen (deuren dicht, deuren open, opruimen, enz.)
Het is 2 uur, 3 foto's ---> getallen schrijf je voluit. Twee uur, drie foto's
Dank Fief voor de feedback…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Dank Fief voor de feedback. Dit is eigenlijk een van de eindes van een boek met die titel 🙈 maar het zegt inderdaad niet hoe het zo ver kwam, daarvoor moet je de rest van het boek lezen, maar dat krijg ik niet in enkele regels uitgelegd, ik pas het aan.
Er zijn meerdere eindes, het boek is ook nog niet geschreven, dus het staat ook nog niet vast.
Hai _Dinneke_ Heftig stukje…
Lid sinds
9 jaar 6 maandenRol
Hai _Dinneke_
Heftig stukje. Ik snap echter niet helemaal waarom ze de deur uitgaat (in dit stukje verhaal dan) met de doosjes en drank. Ik snap wel wat ze van plan is, dat komt duidelijk door.
Wellicht voor zo'n los fragment is het een overweging waard om te schrappen. Het weggooien van het briefje is wat mij betreft een mooie twist aan de opdracht. :)
Darkvallley, ze gaat ergens…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Darkvallley, ze gaat ergens anders heen, ze wil niet gevonden worden door haar kinderen.
Hoi Dinneke, sterk verhaal…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hoi Dinneke, sterk verhaal en goeie twist aan het einde. Ik mis helaas het doodgaan en de (variatie op) magere Hein. Dat zou net een beetje extra spanning geven.
Je bent een paar teetjes…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Je bent een paar teetjes verloren in je teks: 'spitsT', 'verraadT'. Ook gebruik je hier en daar komma's in plaats van punten en vice versa. Wat 'te' had moeten zijn, is 'de' geworden en die had je juist weer tussen 'dan' en 'eerste' nodig gehad.
Verder heb je soms herhaaldelijk 'terug' in één, twee zinnen. Dan weer 'vreemd'. Ik herken dat want ik heb er zelf vaak last van dat een woord blijft hangen.
Ik begrijp ook de laatste alinea niet. Misschien is dat de bedoeling als ik de laatste zin goed lees, maar ik vind het niet fijn.
De vrouw die door het stille, stille huis gaat, de dikke tranen, de foto's, de kus in de nacht. Het is een beetje 'on the nose' allemaal. Maar dan moet ik weer raden naar de 'kleine doosjes.'
Ik denk dat je een mooi begin voor een (slot van een) tekst hebt, maar de foto moet het verhaal vertellen en niet het gespook in de kastjes. De wanhoop moet spreken en niet beschreven worden. Ook de man heeft meer 'air time' nodig.
Ik ben heel benieuwd wat je hiervan zou kunnen maken.
Dank je MCH, het is Hein die…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Dank je MCH, het is Hein die het verhaal verteld. Niet zo expliciet aanwezig, net zoals het doodgaan eerder gesuggereerd is. Ik zal bekijken wat ik er nog aan kan doen samen met de opmerkingen van Tilma.
Ik heb de schrijffouten er alvast proberen uit te halen. Dat met die komma’s en punten is inderdaad iets vervelends, ik ken de regels niet echt vrees ik. Ik laat het nog even sudderen en kom er nog op terug! Bedankt voor de feedback
Hoi Dinneke, Een heftig…
Lid sinds
4 jaar 4 maandenRol
Hoi Dinneke,
Een heftig verhaal met de bijbehorende heftige toon. Als je magere Hein er nog een rol in had gegeven, dan was het waarschijnlijk nog heftiger geweest: had Hein haar aangespoord, of juist geprobeerd haar nog wat extra tijd te gunnen en te zeggen dat hij haar nog niet wilde halen?
Wat ik persoonlijk ( Maar dat is echt persoonlijk) nog wel mis, is een aanwijzing waarom ze zelfmoord pleegt. Dat zou je open kunnen laten, maar de zin: Hij wist dat zij hem onrechtstreeks de schuld gaf van haar ondraaglijke lijden zou wat mij betreft dan wel weg moeten.
Is die schuld terecht? (Moeder kan zelf waanideeën hebben gehad, dan is het onrecht, Vader kan haar zwaar mishandeld hebben, dan zou het terecht kunnen zijn.) Die belangrijke vraag blijft nu onbeantwoord en dat is jammer.
Al met al, goed gedaan!
Groet,
Nadine
'Onrechtstreeks' is een…
Lid sinds
3 jaar 5 maandenRol
'Onrechtstreeks' is een beetje raar, te letterlijk uit het Engels? Grappig dat in de laatste zin 'huis' staat. Dat klinkt een beetje als 'Room'. Verder niet echt grappig. Eerder tragisch.
Zware tekst. Die laatste…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
Zware tekst.
Die laatste alinea lijkt wat uit het niets te komen, daar verlies je me even. Ik mis context, maar aangezien het blijkbaar deel uitmaakt (of zal uitmaken?) van een groter geheel is dat dan ook weer logisch.
Er zit een sterk verhaal in, maar misschien niet losstaand op zichzelf als kortverhaal.
Hoi Dinneke, Intens! Er is…
Lid sinds
6 jaar 6 maandenRol
Hoi Dinneke,
Intens! Er is al veel gezegd boven mij. Het is een interessant gegeven en maakt nieuwsgierig. Ik kan me vinden in eerdere feedback. Wat ik nog zelf dan erbij wil zeggen is: pas op met je zinlengte / afwisseling. Het zijn nu veel korte zinnen, die beginnen met Ze... Ze.... Iets meer afwisseling zou prettiger lezen wat mij betreft. Dank voor het verhaal :).