#357 Harry en Ernst Herschreven
‘Rammen op die bak en nu wat nuttigs!’ De gouden vulpen schreeuwde zijn inktzak bijna uit zijn lijf. Ernst van Dealemaete, schrijver van Lady Lovelove’s Poolboy nr. 1 t/m 17, keek stil het raam uit en besteedde geen aandacht aan de aanmoedigingen van de tweede plank van boven.
Op deze plank lagen twee vulpennen. Volgens Ernst niet zomaar twee pennen, Ernst had lang naar de gouden gezocht en hier veel voor betaald, de zwarte lange vulpen was hem in 1976 geschonken.
‘Je weet dat je het kan!’ zei de zwarte vulpen. Tegen zijn plankgenoot zei hij: ‘Ernst zijn eerste boek was fenomenaal. Mijn Harry vond dat ook, wij hebben samen "Twee vrouwen" geschreven, hij wilde dat Ernst met mij aan zijn tweede roman werkte. Ik keek uit naar het volgende meesterwerk.'
‘Hebben we al honderd keer gehoord,’ zei de gouden pen waarmee Elschot "Lijmen" had neergepend, volgens de oplichterssite.
'Maar moedig hem niet aan te gaan rammen,' zei de zwarte vulpen, 'zo’n laptop is een teer beestje’.
‘Bedankt,’ zei de Lenovo, ‘En ik hoop op betere literatuur dan die bagger van de laatste tijd.’
‘Met raamstaren win je geen Nobelprijs,' riep de gouden en hij wiebelde onrustig op de plank. 'Pak een schrijfboek en doe een paar oefeningen. Dat helpt.'
'Stekker in het stopcontact en hup aan de slag, Ernst.' zei de zwarte pen. Hij keek opzij naar zijn collega. 'Ik tel tot drie, ok?' Hij haalde diep adem en riep: 'Een... Twee... Drie!'
De beide pennen riepen zo hard ze konden: 'HUP AAN DE SLAG SUKKEL, JE STAAT TE VERSTOFFEN!'
Alsof hij het hoorde draaide de schrijver naar zijn verzameling. ‘Als ik jou neem, dan lukt het vast.’
De gouden vulpen schrok, met zijn hoofd over papier schrapen was nooit zijn hobby geweest, ook niet in de tijd dat hij bij Pastoor Pieters de preken liet verschijnen. ‘Ga tikken,’ smeekte hij 'Lennie zit er klaar voor.' Hij voelde dat Ernst hem doormidden schroefde en met inkt vulde. Gorgelend van de inkt riep hij: ‘Alsjeblieft, geen gedichten, daar word ik schijtziek van.’ Met het uitroepen spuugde hij een blauwzwarte golf over het linnen colbert. Vloekend gooide Ernst de pen terug op de plank en liep weg om de vlek te verwijderen.
‘Pff, dat was close,’ zei de gouden pen met blauwe neus.
Hoi MCH, je verhaal staat zo…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi MCH, je verhaal staat zo vol met info over de pennen tussen haakjes dat het verhaal zelf ondergesneeuwd wordt. Pas bij de laatste alinea kreeg ik voor mijn gevoel het verhaal pas te zien.
Hoi Fief, bedankt ik begrijp…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Hoi Fief, bedankt en ik begrijp je reactie, het is inderdaad (veel en veel) teveel. Ik ga er even over nadenken en herschrijven.
Soms wordt je verhaaltje niet zoals bedoeld, dat is hier duidelijk het geval.
Hey MCH, sowieso heb ik al…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Hey MCH, sowieso heb ik al niet veel met pennen, haakjes maken het lastiger lezen.
Al vind ik de vondst dat de pennen liever op de plank blijven en Ernst aansporen op de Lenovo te rammen, grappig gevonden. Alsook het ultieme kotsen als redding vond ik erg vermakelijk!
Hoi Tony, bedankt voor de…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Hoi Tony, bedankt voor de complimenten. De (hoeveelheid) haakjes zijn ellende.
Fief en Tony, het stuk is…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Fief en Tony, het stuk is herschreven. Twee pennen en een laptop overgehouden. Haakjes zijn vertrokken, onnutte en oninteressante info is ook ten prooi gevallen van de delete knop.
MCH, nu leest het veel beter…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
MCH, nu leest het veel beter. Goede herschrijf.
Fief, bedankt.
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Fief, bedankt.
Ha MCH, Het origineel en…
Lid sinds
9 jaar 6 maandenRol
Ha MCH,
Het origineel en herschrijf gelezen. Origineel kwam ik niet door deze versie zeer zeker wel. Goede vooruitgang!
Stijlsuggestie. Denk na of je cijfers voluit wil schrijven of niet. Nu heb je beide vormen in de tekst staan wat voor mij de vaart soms uit de tekst haalt.
Bijvoorbeeld:
versus
In dit geval breekt nr. 1 t/m 17.
Wellicht zou je daar een andere opbouw voor kunnen gebruiken als:
De ontknoping, dat de pen stiekem niet meer wil, mooi gevonden.
Het origineel niet gelezen,…
Lid sinds
3 jaar 8 maandenRol
Het origineel niet gelezen, maar de herschrijf is alvast een aardig verhaal.
Even verward toen de Lenovo opeens tussen de dialoog van de zwarte en de gouden vulpen kwam. Misschien las ik ook te haastig en was ik daarom even het spoor bijster.
Dat "doormidden schroefde" op het laatste leest ook wat raar. Is het niet uit elkaar schroeven of uiteenhalen? Of is dat te "Belgisch" van me?
Voor de rest zitten er veel leuke vondsten in de tekst, zoals "gorgelend van de inkt". Je maakt het zeer visueel, wat fijn leest. Opdracht wat mij betreft zeker geslaagd dus.
Hallo MHC, Als eerste mijn…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hallo MHC,
Als eerste mijn excuses voor de late reactie.
Het verhaal gaat mij een beetje te snel. Je hebt een leuke draad voor je verhaal gevonden met de persoonlijke geschiedenissen en de karakers van de pennen, maar de informatie over de pennen en de daadwerkelijke actie in het verhaal volgen elkaar erg snel op. Dat komt ook gedeeltelijk omdat de actie in het verhaal ook echt vlot en snel gaat; het zijn niet alleen gebeurtenissen die elkaar opvolgen.
Daardoor worden de taalkundig leuke vondsten, zoals in de laatste alinea:
Gorgelend van de inkt riep hij: ‘Alsjeblieft, geen gedichten, daar word ik schijtziek van.’ Met het uitroepen spuugde hij een blauwzwarte golf over het linnen colbert. Vloekend gooide Ernst de pen terug op de plank en liep weg om de vlek te verwijderen.
‘Pff, dat was close,’ zei de gouden pen met blauwe neus.
wat ondergesneeuwd.
Probeer caps lock zo veel mogelijk te vermijden, daar wordt een tekstopmaak slordig van. Je mag aannemen dat de urgentie van de tekst ook begrepen wordt als je hier en daar wat uitroeptekens of de juiste regieaanwijzing gebruikt.
Het is een mooi verhaal, wat baat zou hebben bij iets meer rust.
Groet,
Nadine