#354 Doelen stellen voor je geluk

Vanochtend lag ik lang naar het plafond te kijken. Ik kon mezelf moeilijk uit bed sleuren. Constant vermoeid, misselijk en lusteloos om weer op te staan. Ingedachte bezig met mijn uitzichtloze situatie: getrouwd met de grootste klootzak (zie gister).

  Geen kinderen, omdat meneer de meeste kroost vervelende kutkoters vindt. Behalve die van zijn rijke klanten, dan kan hij opeens aardig doen en de grootste kindervriend uithangen. Hij zou acteur moeten worden.

  Mijn carrièremogelijkheden zijn nihil. Gestopt met mijn opleiding omdat ‘de liefde van mijn leven’ voor me wilde zorgen. Geen gebrek aan geld. Daarmee heb ik ook mijn gevoel van eigenwaarde overboord gegooid.  

  Ander probleem: ik heb geen eigen vermogen, dus ik kan de deur hier niet achter me dicht slaan. Ow… wat zou ik dat graag willen! Ik moet werken aan een plan van aanpak genaamd: een gelukkig leven zonder hem!

  Onder de douche groeide mijn enthousiasme over ‘mijn leven in eigen handen nemen’. Aan de ontbijttafel zette ik mijn doelen op papier:

1. Een baby, zonder hem.
2. Een baan
3. Voldoende inkomen, zodat ik een eigen huis kan kopen/huren.

  Mijn doelen bleken tegenstrijdig: een baby en een baan is lastig te combineren. Misschien moet ik me focussen op een hetgeen wat ik het liefst wil: een baby. Maar zonder baan geen inkomen, zonder inkomen geen eigen plek. Ik heb mijn plan van aanplak verbrand en ben gedemotiveerd gaan internetten. Bij Zalando een begrafenisjurkje besteld. Paste goed bij mijn humeur.

  ’s Middags kwam hij onverwachts thuis en kreeg ik wéér de wind van voren. Waarom ik geen naaldhakken droeg? Onder een joggingpak, dacht ik nog. Hij vond me ondankbaar, omdat ik me niet sexy kleedde voor hem, terwijl hij het geld verdient dat ik uitgeef. Het enige wat ik moest doen was beschikbaar zijn. Hij wilde dus seks. Ik vertelde dat ik een sexy begrafenisjurkje speciaal voor hem had besteld. Hij keek me ongelovig aan. Pakte onze creditcards en verdween.

  Dat hij de creditcards meenam deed mij in woede ontsteken. Deze gekooide hamster was er klaar mee. Mijn diazepam uit de badkamer zou mijn uitkomst zijn. Pilletjes fijngemalen. De koelkast opengetrokken. Dosis door zijn sojayoghurt en de rest door het gehakt voor zijn gehaktbal. Mijn vegetarische gevoel zei dat dit dier voor een goed doel was gestorven.

  Na het avondeten (de gehaktbal vond hij verrukkelijk) ging hij squashen met vrienden. Met een bleek gezicht vertrok hij. Na ander halfuur ging de telefoon. Hartaanval. Reanimatie mocht niet meer baten. Ik heb alles bij elkaar gekrijst! Huilde van geluk.

Ik kijk weer naar mijn doelen. Doel twee en drie kan ik wegstrepen en als ik morgenochtend weer misselijk ben en de geur van koffie niet trek, dan toch maar een zwangerschapstest kopen.