#354 De Kameleon
Het is nu, eens kijken, ruim drie weken geleden sinds ik voor het eerst in het nieuws verscheen. Verdwenen, zeiden ze. Mijn tronie was te zien op nationale en internationale zenders. Niet eens zo’n verkeerde foto, al zeg ik het zelf. Ze twijfelden of ik nog leefde. Reken maar van yes, alive and kicking, hoewel het handiger zou zijn als ze geloofden dat ik het loodje had gelegd.
Het bedreigen van die viroloog was een goede zet. Ik bracht mijn achtervolgers daarmee precies op het been waarop ik ze wilde hebben, het verkeerde. De media deed de rest: rechtsextremistische radicaal. Natuurlijk, dat zou ik ook zeggen als ik zo’n krantenmagnaat was. Dat verkoopt. Verrassend genoeg krijg ik steun uit een bepaalde hoek van de regering. Die lui sporen niet.
De klopjacht die nu al weken duurt, is een aanfluiting. Denken ze werkelijk dat ze me zullen vinden? Het Nationaal Park Hoge Kempen heb ik twee weken geleden al achter me gelaten. Dat die sukkels daar nog steeds aan het zoeken zijn, ongelooflijk. Dan onderschatten ze de training die ik heb gehad. Ik blonk uit in strategie en camouflage. Zet mij in welke omgeving dan ook en ik vind een manier om erin op te gaan.
In de weken voor mijn verdwijning trof ik de nodige voorbereidingen. Weekendjes weg met de jongens, noemde ik het als mijn vriendin ernaar vroeg. Zij was degene die me als vermist opgaf, het arme schaap. Ik wil haar graag vertellen dat het goed met me gaat, maar het is beter onder de radar te blijven. Ik heb dan ook niets bij me waarmee ze me kunnen traceren.
Bij de grens van België naar Frankrijk was het even spannend. De Nederlandse vrachtwagenchauffeur die me een lift aanbood, raakte niet uitgepraat over een Belgische militair die ze aan het zoeken waren. De pruik en bril deden hun werk, maar bij het eerstvolgende tankstation over de grens leek het me veiliger een andere reisgenoot te zoeken. Een Duitse vertegenwoordiger bracht me tot aan Parijs.
Daar raakte ik aan de praat met een man die wel iets op mij leek. Hij liep de Camino de Santiago de Compostela en dat bracht me op een idee. Ik besloot met hem de route mee te lopen, low profile. Onderweg gaf hij allerhande tips en tricks. Erg handig is ook het speciale pelgrimspaspoort dat hij bij zich had. Met deze Le Credencial kun je goedkoop overnachten in pelgrimsherbergen, albergues genoemd.
In Blois moest ik afscheid van hem nemen. Hij stelde vragen over berichten die hij in een plaatselijk winkeltje had vernomen. In de krant die hij daar kocht, prijkte levensgroot mijn foto. De grote rugzak die ik bij me had, vond hij ineens verdacht en de blik waarmee hij me observeerde, zei genoeg. Met een beetje mazzel vinden ze zijn lichaam pas als ik lang en breed de oversteek naar Marokko heb gemaakt. Zijn identiteitspapieren en pelgrimspaspoort heb ik in mijn zak gestoken. Mijn baard geeft me een authentieke pelgrimslook en ik draag de scheiding op mijn hoofd zoals hij dat deed.
Ik kreeg een lift naar Poitiers, scheelde me toch een kleine dertig uur lopen. Op een omgevallen boom zit ik nu in het zonnetje en ik teken mijn verhaal op in het notitieboekje dat ik in een buurtsuper kocht. Wie schrijft, die blijft. Zou Spielberg interesse hebben of toch beter Ford Coppola?
Hallo Fief, wat een leuk…
Lid sinds
6 jaar 11 maandenRol
Hallo Fief, wat een leuk verhaal. Ik heb het met plezier gelezen.
En dan de kleine puntjes op de i:
Met plezier sinds ik in voor het eerst in = dubbele in
die ik bijhad = die ik bij me had
Ik denk dat het verhaal sterker wordt als je de eerste alinea weglaat.
Ik heb niet echt een dagboek gevoel, maar dat terzijde.
Hoi Carneli, bedankt voor…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Carneli, bedankt voor het lezen en je correcties. Ik heb het aangepast.
De eerste alinea laat ik nog even staan.
Geweldig Fief, of beter…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Geweldig Fief, of beter gezegd Jurgen. En maar zoeken in de bosjes…
Dank je wel Tony.
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Dank je wel Tony.
Hoi Fief, goed gevonden…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Hoi Fief, goed gevonden verhaal. twee Flashback zinnen "Ik blonk uit in ... en "In de weken voor ... passen volgen mij niet. Dit heb je waarschijnlijk eerder in je dagboek geschreven toen het gebeurde.
Heel België benieuwd hoe dit…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Heel België benieuwd hoe dit verhaal zal eindigen. Vlot verteld. Maar waar was Fief ;-) Groetjes, V.
Hoi MCH, dank je wel voor je…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi MCH, dank je wel voor je reactie.
Hij heeft pas net een boekje gekocht om zijn verhaal op te schrijven.
Hoi V.key, dank je wel voor…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi V.key, dank je wel voor het lezen.
Fief, goed gevonden maar ik…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Fief, goed gevonden maar ik vrees dat jouw hp in Nederland ronddwaalt met het Zwarte Woud als tweede keuze.
Zou zomaar kunnen, Gi.
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Zou zomaar kunnen, Gi.
Mooi bruggetje naar de…
Lid sinds
3 jaar 8 maandenRol
Mooi bruggetje naar de actualiteit. Vlot geschreven ook. Graag gelezen!
Wie weet kunnen we binnen een paar weken/maanden Jürgen zijn notities vergelijken met de jouwe.
Dank je Tudor, we gaan het…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Dank je Tudor, we gaan het zien.
Actueel! Slim om als pelgrim…
Lid sinds
11 jaar 6 maandenRol
Actueel! Slim om als pelgrim mee te wandelen. Hoe zit dat met die scheiding op je voorhoofd? Zelf nog nooit een pelgrimstocht gelopen dus onbekend met een pelgrimsuiterlijk.
Het begin, de eerste twee alinea vind ik persoonlijk niet bij een dagboek passen . Ik begrijp dat er een vorm van inleiding moet komen. Misschien zou je kunnen beginnen met de tweede alinea: Het bedreigen van de viroloog... en daar dan iets kunnen inpassen in de zin van:
Eens kijken waar was ik alweer gebleven vorige keer. Oja, 'Dat gedoe in de krant, mijn tronie ....etc..
Enfin het is maar een idee.
Hoi Julia, bedankt voor het…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Julia, bedankt voor het lezen en je opmerkingen.
Op de foto die ik vond van de militair, staat hij met een kaalgeschoren kop en een stoppelbaard. Ik kan me zo voorstellen dat hij zijn baard en hoofdhaar heeft laten groeien. Vandaar de scheiding op zijn hoofd. Tijdens een pelgrimstocht ben je, denk ik, niet zo met je uiterlijk bezig, dus het zal niet te netjes gekapt zitten. De pelgrim waarmee hij een stuk mee wandelde, droeg een scheiding in zijn haar.
Hij heeft net pas een notitieboekje gekocht en begint nu met schrijven. Hij zal in het begin wel iets anders aan zijn hoofd gehad hebben dan om een dagboek bij te houden.
Hoi Fief, De eerste alinea…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
Hoi Fief,
De eerste alinea zette mij op het dwaalspoor van een vrouw: jij. Ik was in verwarring en moest lachen toen ik de tweede alinea begon te lezen: slim. Mooi rond verhaal en of je de eerste alinea nu wel of niet laat staan, ik heb het graag gelezen.
Dank je wel voor het lezen,…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Dank je wel voor het lezen, Karin, en je compliment.
Hoi Fief, Leuk verhaal om…
Lid sinds
4 jaar 6 maandenRol
Hoi Fief,
Leuk verhaal om te lezen! De herkenning zorgde er voor dat je door wilt lezen. Het gevoel van een dagboek had ik niet, meer een samenvatting van een spannend verhaal. Toch met plezier gelezen!
Hoi Sasja, bedankt voor je…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Sasja, bedankt voor je reactie, fijn dat je het toch plezierig vond om te lezen.
Spannend en goed geschreven,…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Spannend en goed geschreven, Fief. Zou zomaar de volgende Tarantino-film kunnen worden!
Dank u, Bob. Tarantino staat…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Dank u, Bob. Tarantino staat genoteerd
Goede keuze voor een dagboek…
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Goede keuze voor een dagboek figuur Fief, als er al een dagboek voor uitgave in aanmerking komt, zal het dat van hem zijn. Met veel fantasie en 'koelbloedig' geschreven. En wat een onaangenaam persoon, zeker een fijne basis voor een thriller.
Deze versie leest voor mij nog teveel als een eerste versie, waarin je achter elkaar zet wat je hp in zijn dagboek wil opschrijven. Het voelt nu als een soort opsomming, 'en toen, en toen,' waardoor het minder levensecht is. Een aantal alinea's start je bijvoorbeeld met een uitleg van wat volgt, zoals 'Bij de grens van België naar Frankrijk was het even spannend.' Het helpt misschien al als je deze uitleg weg laat. En vertel eens hardop wat je als deze hp mee maakte, alsof je het tegen iemand vertelt, en vergelijk dat met dit dagboekfragment.
Ja, dat dagboek zou iedereen…
Lid sinds
10 jaar 5 maandenRol
Ja, dat dagboek zou iedereen wel willen lezen :-).
Wel vind ik de mooie zinnen die hij schrijft niet helemaal passen bij die moorddadige plannen in zijn hoofd en het rauwe leven dat hij als uitgezonden militair heeft geleid.
@lizette, bedankt voor…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
@lizette, bedankt voor opmerkingen en je suggestie. Ik ga kijken wat ik ermee kan doen.
@Annetteke, bedankt voor het lezen. Ik ga over je opmerking nadenken.
Origineel, spannend en goed…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Origineel, spannend en goed geschreven. Net als Carneli krijg ik niet het gevoel dat het hier om een dagboek gaat, eerder memoires, maar dat geef je in je verhaal ook aan.
Heb je al agenten over de vloer gehad om te vragen hoe je aan deze informatie komt?
Musoniys, ze hebben mijn…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Musoniys, ze hebben mijn echte naam nog niet achterhaald.
Hallo Fief, mooi verzonnen…
Lid sinds
6 jaar 11 maandenRol
Hallo Fief, mooi verzonnen fragment. Grappig dat M. onze stukjes met elkaar vergelijkt. Ik heb bij jouw dagboekfragment het idee dat iemand die zich verschuilt niet zo beschouwend zal schrijven. Maar ik zwijg gezien het vergelijk met mijn schrijfsel. Ik wil je wel laten weten dat ik het heel orgineel vind (zonder t).
Hok Corneli, bedankt dat je…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hok Corneli, bedankt dat je nog een keer reageert. Volgens mij vergelijkt Musonius onze stukjes niet, maar onderschrijft hij jouw eerdere reactie.
Volgens mij vergelijkt…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Klopt helemaal, Fief, ik doelde inderdaad op Carrneli's feedback.