#352 Contact

Hadeke, na de (oersaaie) door de coach gevraagde beschrijving van het burenhuis een prachtig einde, een misdaadserie waardig.

Dag Hadeke,

Leuk verhaal om te lezen en een spannend einde!

Tegen de andere buren had ik Anton gezegd, niet mijn man. Toen de buurman hier pas woonde hebben we ons natuurlijk voorgesteld. Nauwelijks een jaar geleden. Buiten, bij zijn voordeur. We hebben geen last van hem, maar ook zeker geen contact, op een snelle groet na. De buurman is een knutselaar. We horen regelmatig het geruis van elektrische apparaten, het gedempte slaan van een hamer en het zacht zoemen van de stofzuiger. Gelukkig niet de geluiden van een verbouwing.

Tip: Door de eerste zin in het bovenstaande stukje was ik even verward over welke buurman je het hebt. Het leest daardoor niet helemaal fijn.

Groetjes!

Hoi Hadeke, een heerlijk horrorverhaal. Je voelt het aankomen en toch weet je niet wat je te wachten staat. Allerlei beelden schieten door mijn hoofd. Subtiel opgebouwd, pakkende einde. Met plezier gelezen.

Hey Hadeke, erg lange beschrijvingen (op zich wel goed hoor) om dan te eindigen in een einde die ik niet snap, maar dat ligt aan mij. als ik 112 google is het iets duidelijker, maar het komt onaangekondigd, of beter gezegd, de beschrijvingen bereiden niet veel voor..

strikt genomen voor de opdracht moet je buiten nog wat zeggen over de plaats ;)

GG: graag gelezen!

Dank voor jullie reacties. 

@sasja Ik ga daar later nog even naar kijken. Dank voor je opmerkzaamheid.

@tony Ik had gehoopt dat er genoeg subtiele verwijzingen in het verhaal zitten, die het eind met teruglezende kracht verklaren, (saaie man die opklaart van een bloedende wond, steriel witte hal die makkelijk schoon te maken is, klussen met elektrische apparaten, damesschoenen bij een kennelijke vrijgezel en een metalen deur naar een kelder) maar misschien was ik iets te subtiel. 😀 Wat betreft het eind: De opdracht was: '... zeg je iets over jouw impressies.' Ik vond 112 bellen wel veelzeggend genoeg. 😉 Dank voor je GG op de schaal van Tony.

Hadeke, Dank voor je spannende verhaal.

112, denk ik.-> Voelt voor mij als een koude kermis aan het eind. Het haalt voor mij alle spanning eruit. De opbouw van het verhaal vind ik wel erg mooi.

Ik heb het graag gelezen.

Hallo Hadeke

Wat een fijne tekst, goed gedaan en wat ik fijn vind aan je beschrijving is dat je wat je ziet vergelijkt met je eigen huis: goed gevonden.

Deze zin staat ofwel verkeerd, ofwel lees ik hem niet goed, of mangelt er iets aan de leesteken: 'Buurman, ik heb me aan die schroef daar opengehaald,' zei ik nog maar een paar minuten geleden. Als je bedoelde 'dat je het een paar minuten geleden aan hem zei, staat het hier wat vreemd, of zei je, ik heb me bezeerd aan die schreef, enkele minuten geleden?'

Mooie opbouw en je de subtiele hints leiden ons vlot naar de ontknoping.

Fijn om te lezen.

Johanna

Prachtige minithriller. De gortdroge interieurbeschrijvingen met verpakte aanwijzingen vormen een mooi contrast met de suspense.

Ik sluit mij aan bij Ilse wat de laatste zin (112, denk ik.) betreft: die zou ik schrappen, want het is mooier om de lezer te laten fantaseren over wat er verder gaat gebeuren.