#352 Als in een sprookje
Voorbij de dikke eik volgen ze een smaller pad dat omhoogloopt. Het is hier dichter begroeid en Cas waant zich in de jungle. Als een volleerde Tarzan beweegt hij door het struikgewas, de weg vrijmakend voor zijn Jane. Plots hoort hij een gesmoorde gil achter zich en hij draait zich om. Zo even liep ze nog achter hem.
‘Eva? Eva!’
Hij volgt het spoor van gebroken takken en ziet dat Eva onderaan de heuvel is beland. Voorzichtig daalt hij af.
‘Heb je je bezeerd?’ Bezorgd knielt hij naast haar neer.
‘Nee, dat valt wel mee.’
Cas steekt zijn hand uit en helpt haar overeind. Eva klopt de bladeren en het zand van zich af. Hij kijkt om zich heen. Van waar kwamen ze ook alweer?
‘Die kant op.’ Het klinkt overtuigender dan hij is.
Ze lopen verder, de omgeving komt hem niet bekend voor.
Even later komen ze bij een sprookjesachtig lemen huisje, geschilderd in vrolijke kleuren. Uit de schoorsteen op het rieten dak kringelen rookpluimen omhoog.
‘Misschien kunnen we daar de weg vragen?’
Het knalgele tuinhekje opent piepend en over het kiezelpad lopen ze naar de felblauwe voordeur. Door het hartvormig raampje meent Cas iets te zien. De rood geruite gordijnen voor het raam ernaast bewegen licht door de zwaaiende staart van een zwarte kat.
Cas klopt op de deur.
Enkele ogenblikken later horen ze een sleutel omdraaien en een oude vrouw doet open, kromgebogen leunend op een stok. De groeven in haar gezicht verdiepen en een rij vergeelde tanden wordt zichtbaar.
‘Wat een verrassing. Het is al een tijdje geleden dat ik bezoekers kreeg.’
De krakerige stem klinkt vriendelijk, maar Cas voelt een rilling over zijn rug lopen.
‘Dag mevrouw, we zijn verdwaald. Kunt u ons de weg wijzen naar het dorp?
‘Ach lieve jongen, natuurlijk kan ik dat, maar willen jullie niet even binnenkomen om uit te rusten?’
Cas wil niet onbeleefd zijn. Hij pakt Eva’s hand en ze volgen de vrouw naar binnen. Hij moet bukken om door de deuropening te kunnen.
Leunend op haar stok schuifelt de vrouw naar de keuken, waar op een houtkachel een grote pot staat te pruttelen. Zijn knorrende maag laat weten dat ze langer onderweg zijn dan hij dacht.
Cas kijkt de ruimte rond. Op een plank naast de oven staan glazen potten met, naar hij vermoedt, allerlei kruiden. Naast de kachel ligt een stapel houtblokken, netjes opgestapeld. Zijn blik valt op iets wat voor de houtblokken ligt. Het lijkt een botje. Hij wil vooroverbukken om het op te rapen. De vrouw ziet het en met onverwachte behendigheid tikt ze het met haar stok opzij.
‘Die kat, sleept altijd van alles en nog wat mee naar binnen. Willen jullie misschien iets eten? Ik heb een heerlijk stoofpotje gemaakt en het brood is versgebakken.’
Kans om nee te zeggen, krijgen ze niet. De vrouw zet twee borden op tafel en loopt naar de pot op de kachel.
Dan hoort Cas haar zachtjes neuriën: ‘Knibbel, knabbel, knuisje …’
Hoi Fief, de opbouw van de…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Hoi Fief, de opbouw van de wandeling naar het huis, de beschrijving en het eind is goed gedaan. Ik had verwacht dat je Cas nog achter slot en grendel zou stoppen. Mooi geschreven en ik zie het voor mij.
Klein puntje: '...een rieten dak, één deur, één raam,' mist het woordje "en" voor 'één raam'?
en wellicht is: '...een dikke eik volgen ze een smaller pad' specifieker te benoemen als je 'de dikke eik' en 'het smalle pad' schrijft? (maar dat is smaak).
Je beschrijft het gele hek nadat je de buitenkant van het huisje in de detail hebt beschreven. Voor mijn gevoel ziet Cas eerst het hek en dan het huis.
Hoi MCH, ik heb de tekst…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi MCH, ik heb de tekst iets aangepast. Misschien leest het nu beter. Dank je wel voor het meedenken.
Fief, aanpassingen zeer…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Fief, aanpassingen zeer geslaagd. leest ook soepeler, je gaat meer met de beweging van Cas naar het huisje mee.
Thanks, MCH
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Thanks, MCH
Als je ook maar een punt…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Als je ook maar een punt wijzigt, verdwijnt je verhaal weer ergens onderaan. Daarom deze opmerking maar geplaatst.
Hallon Fief, ik ben dol op…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hallon Fief, ik ben dol op sprookjes zeker als ze ook nog eens goed geschreven zijn. Dus ik heb dit met dubbel plezier gelezen.
Goed verhaal fief, graag…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Goed verhaal fief, graag gelezen! Originele invalshoek
@Bob, jij krijgt die lach…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
@Bob, jij krijgt die lach niet van mijn gezicht.
@Tony, dank je wel.
Fief, goede vondst. Het…
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Fief, goede vondst. Het laatste woord hoort wel 'knuisje' te zijn, anders rijmt het niet op 'huisje'
Hoi Gi, dank je wel. Ik…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Gi, dank je wel. Ik twijfelde, maar ik heb het veranderd.
@Bob, jij krijgt die lach…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Ik begrijp deze reactie niet, maar ben blij dat je blijft lachen. Ik ook, want ik blijf het een leuk verhaal vinden.
Ik ben blij met jouw reactie…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Ik ben blij met jouw reactie, vandaar de lach op mijn gezicht.
Mooi verhaal. Beeldend…
Lid sinds
3 jaar 7 maandenRol
Mooi verhaal. Beeldend geschreven. Met veel plezier gelezen.
Dank je wel, Ilse.
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Dank je wel, Ilse.
Hallo Fief, Dit is een mooi…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Hallo Fief,
Dit is een mooi verhaal. Het verrassende is dat, hoewel je als lezer het ziet aankomen dat ze terecht komen bij een heks, en in het bekende sprookje, dit helemaal niet stoort. Ik ben blijven doorlezen omdat je er in slaagt mooie zinnen op te bouwen, het verhaal geloofwaardig te maken.
Kleine tip voor een volgende keer: probeer ook eens wat meer de sfeer in het huisje te beschrijven: het botje is goed gevonden, maar zee baanden zich misschien een weg door spinnenweb, en kriebelde ehun neus van het stof. De pot pruttelt, maar wat roken ze?
Maar nu zoek ik spijkers op laag water, het aantal woorden was beperkt, dat klopt.
Graag gelezen.
Johanna
Hoi Johanna, bedankt voor…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Johanna, bedankt voor het lezen en je mooie compliment.
Dag Fief, Mooi verhaal om…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Dag Fief,
Mooi verhaal om te lezen. Je krijgt verwachtingen (sprookje of niet?) door het verhaal en daarom wil je graag doorlezen. Leuk gedaan!
Ik heb een klein dingetje:
Bovenstaande vind ik een beetje een dubbel... leest voor mijn gevoel wat vreemd. Ik denk dat wij alleen maar eten lusten toch? --> Willen jullie misschien iets eten? Kijk maar wat je er mee doet.
Ik heb je verhaal weer met plezier gelezen!
Hoi Sasja, ik zie wat je…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Sasja, ik zie wat je bedoelt. Wellicht is het dialect, want wij zeggen het wel vaak zo, maar voor de duidelijkheid heb ik het aangepast.
Erg mooi verhaal, Fief, met…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Erg mooi verhaal, Fief, met veel plezier gelezen, al baalde ik wel een beetje toen ik het de eerste keer las, omdat ik ook bezig was met een verhaal over een heksenhuisje in het bos, maar ik heb inmiddels een totaal ander verhaal geschreven (zoals je al gezien hebt).
Dat is ook toevallig,…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Dat is ook toevallig, Musonius, want mijn eerste versie ging over twee politieagenten die naar een gevalletje stankoverlast werden geroepen. Dat heb ik terzijde geschoven omdat ik de puinhoop in het huis niet goed beschreven kreeg. Jij hebt er een mooie versie van gemaakt.