Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#351 Zielsverrukking

Liggend op bed tuur ik in de caleidoscoop van de duisternis die nog lang zal aanhouden, ik verlang naar de extreme zielsverrukking die Het Lied ongetwijfeld teweeg zal brengen, en zoals een heroïneverslaafde verlangt naar zijn injectienaalden, precies zo krankzinnig ben ik aan het wachten op verlichting, en dan golft en gonst het ineens van het geluid; de tonen dringen door mijn trommelvliezen, mijn hersenen, mijn ziel, mijn hart, totdat het in alle hoeken van mijn lichaam is gevloeid, en dan is het alsof ik er niet meer ben, of alsof ik juist overal ben, alsof ik alles tegelijkertijd ervaar zonder er echt te zijn; ik me te midden van een oorlog bevind, zwaar gehavend, niet meer in staat om te lopen of te kruipen, de wereld in slow motion moet aanschouwen zonder de pijn van de gewonde, maar tegelijkertijd ook zachte lippen op de mijne voel van iemand waarvan ik ze nooit eerder gevoeld en geproefd heb, en dat ik door mijn oogleden vaag de kleur rood opmerk, door het bloed, de lippen of de jurk, en dat de zoete tonen ook zomaar weer wegsterven en dat er dan niets meer is, behalve een gebroken jongen, met de herinnering van zijn eigen verbeelding die hoe langer hoe meer wegebt in de zee van de harde wezenlijkheid.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi LGB, ik denk dat je hiermee dingt naar een plaats in het Guiness Book of Records voor de langste zin. Op zich heel knap gedaan. Of het prettig lezen is, is een tweede. Zeker ook omdat het nog eens cursief staat. Het leest er niet makkelijker op. 
Ik doe een gok: Vandaag is rood ...?

De caleidoscoop van de duisternis, is dat zoiets als vijftig tinten grijs?

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, ik probeerde de stream of consciousness methode uit haha. Dat leek mij wel toepasselijk bij deze opdracht. De langste zin, is het jammer genoeg niet. Ik geloof zelfs dat er een heel boek op deze manier is geschreven.

Ik wilde in de tekst nog vermelden dat zodra ik in extase raak door de muziek, de inhoud van mijn dagdromen volledig los komen te staan van de tekst, en dat uiteindelijk alleen het ritme en de melodie er invloed op heeft (denk ik.) Door het al overschreden woordenlimiet heb ik dat nagelaten te vertellen, maar de inhoud van mijn verhaal heeft dus niets te maken met de tekst van het lied en dus wordt gissen erg lastig.

Dankjewel Caroline!

Lid sinds

3 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Het leest bijna als een incantatie. Het voelt rauw en oprecht. Wel drie keer moeten lezen voor de volledige zin met zijn plusminus 200 woorden volledig was doorgedrongen. Graag gelezen!

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Applaus voor meer stromen van bewustzijn. Ik vind het een prettig ritme hebben en goed geschreven!

ZG

kleine zeur:

"zoals een heroïneverslaafde verlangt naar zijn injectienaalden, precies zo krankzinnig ben ik aan het wachten op verlichting,"

een verslaafde wacht niet op verlichting, die zoekt het op, die blijft ernaar streven, onrustig, radeloos, onstuimig, ... (enzovoort)

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik vond het een mooie zingeving. ;-) Voor mij las het ook nog best makkelijk naar het einde toe.  Alleen bij 'of alsof ik juist overal ben' haperde ik even, omdat voor mijn gevoel het woordje 'of' overbodig is.

Lid sinds

3 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooi gedaan. Ik zie en voel het helemaal. Wel hou ik persoonlijk minder van lange zinnen en zie ik hier ook niet per se het nut van in behalve dat het een mooi experiment was. Dat is natuurlijk ook helemaal prima, in gedachten las ik er gewoon wat punten tussen en dan was het ook voor mij goed te doen. Het verhaal komt in elk geval goed over en daar ging het om!