#351 Vervloekte vervoering

Bob, in jouw dichterlijke vrijheid heb je het opgelegde woordenaantal ruimschoots overschreden, maar niet getreurd, ook jouw fantasie heeft hier pieken bereikt. Ik heb voor de toekomst maar één devies: 'Schreib, oder sei verdammt'.

Mooi verhaal, maar sterkte bij het inkorten, Bob!

Ik hoor bij dit verhaal vooral dit.

Hoi Bob, slechts een overschrijding van een kleine 200 woorden.
Op zich een leuk idee om een vervolg te schrijven. De tekst is geschreven als een blok en leest daardoor niet prettig. 

Had ik die heksensabbat gisterennacht werkelijk meegemaakt? Op mijn wandeling van vandaag ademden de Luneburger  heide, het bos, de Hexenhugel alleen maar rust, vrede en schoonheid. Toen ik na uren lopen in de Amelinghauser Hof terugkwam was ik ervan overtuigd dat mijn verbeelding mij parten had gespeeld. Voor het eten trok ik mij nog even terug op mijn hotelkamer. Gedachteloos zette ik de TV aan en ging op bed liggen: loom en tevreden.
Terwijl ik zo lag te soezen hoorde ik de muziek weer die bij de heksensabbat had geklonken. Maar nu herkende ik het meteen. Daarom ging er, anders dan gisteren, ook geen dreiging van uit. Ik gaf mij over aan de klanken.

Genoeg is genoeg. Ik zette de TV uit en besloot morgen weg te gaan. Nu eten, nog één nacht in deze bedrieglijk-lieflijke omgeving en dan als een haas terug naar de beschaving. Ik trok de deur van kamer 237 achter me dicht, maar terwijl ik de trap afliep hoorde ik in mijn hoofd nog steeds de klanken van het dies irae. Het leek alsof een klamme hand mijn pols omklemde en iemand in mijn oor fluisterde. “Tanz oder sei verdammt”.

Volgens mij is dit de essentie van jouw verhaal, 194 woorden, graag gedaan.

Vive Fief, viva Fief. Tony moet dringend zijn schaal uitbreiden.

Hallo Fief, misschien is dat de essentie van jouw verhaal. Bij mijn "ik" riep de muziek allerlei sensaties en visioenen op. Dat die je niet interesseren is prima - maar dat is nog geen reden om ze voor iedereen te schrappen.
De opdracht ging over het ervaren van muziek - ik doe dat in de context van een verhaaltje. Als het verboden is om het door de opdrachtbedenker aangegeven aantal woorden te overschrijden zie ik mijn ban op dit forum graag tegemoet. 
Voor wat het waard is: in het kader van de opdracht zouden de door jou geschrapte regels veeleer de kern van het verhaaltje zijn. De opgepende sensaties kun je verifieren door zelf de soundtrack van The Shining, het Dies Irae uit het requiem van Verdi of het slotdeel uit de Symphonie fantastique te draaien en je dan in mijn hoofdpersoon en zijn belevenissen te verplaatsen. Om dat makkelijk te maken heb ik die meegenomen - ook omdat ik het leuk vind verhaaltjes met een kop en een staart te maken.
Als die je te lang wordt kun je natuurlijk gewoon stoppen waar je wilt, en zeggen dat je mijn verhaal te lang vindt. Maar een aantal woorden is net zomin een literair criterium als het aantal pagina's dat een boek telt. 

Shots are fired haha! Ik vond het weggelaten stuk net het meest intrigerend geschreven Bobcom. Groetjes, V.

Begrijp me niet verkeerd, Bob. Ik vind je verhaal erg leuk en ik heb het met plezier gelezen. Zeker omdat je vorige verhaal nog vers in het geheugen staat. Je had er makkelijk een verhaal van 5000 woorden van kunnen maken.  

De opdracht ging over het ervaren van muziek - ik doe dat in de context van een verhaaltje. Als het verboden is om het door de opdrachtbedenker aangegeven aantal woorden te overschrijden zie ik mijn ban op dit forum graag tegemoet. 

Het gaat om de uitdaging en de kunst om het in 200 woorden te vertellen, een extra moeilijkheidsgraad. Dat je een verhaal kunt schrijven, heb je al bewezen. Maar lukt het je ook om het binnen het gestelde aantal woorden te doen?

Er komt binnenkort een uitgebreide schaal van Tony. Versie 1 is duidelijk te ontoereikend. Ben het met je eens Gi.

Kandidaat: TLMTG : te lang maar toch goed.

Fief, de uitdaging lijkt me in de eerste plaats om een goed verhaal neer te zetten. Als het extra moeilijk moet worden weet ik er nog wel een paar. Wat dacht je van een verhaal zonder het voorzetsel "met"?  Lengte en langdradigheid zijn twee verschillende dingen: het aantal woorden heeft niets met de kwaliteit van een tekst te maken, maar alles met practische redenen. Kranten nemen geen ingezonden stukken langer dan x woorden op, en ik heb veertig jaar lang teksten geschreven waarbij het ontwerp of de beschikbare ruimte bepaalde hoeveel woorden ik tot mijn beschikking had. Been there, done that.
Ik schreef al eerder: schrijfopdrachten hier zijn voor mij een aanleiding om mijn fantasie een keer in de week uit te laten en verhaaltjes af te scheiden waarvan ik hoop dat ze deze of gene lezer net zoveel plezier bezorgen als ze mij bij het schrijven verschaffen. Dat is voor mij toetssteen #1. En verder kent het WNT 400000 woorden, dus altijd het juiste woord zal mij niet gegeven zijn. Nog daargelaten de eindeloze variatie van vergelijkingen, stijlfiguren, zinswendingen en mogelijkheden om de dingen net iets anders te zeggen. Die kom ik hier ook ruimschoots tegen, en ik berg ze graag op in mijn taalspeelgoedkast.

Foei, Bob, veel te lang, maar wel een goed verhaal, en ik vind ook dat het visioen het meest intrigerende stuk is, dus het mag blijven ;-) Berlioz en Verdi maken het compleet. Als ik nu het Dies Irae weer eens draai, zal ik voortaan elke keer een heksensabbath voor me zien.

Was volledig mee met het verhaal. Over het overschrijden van de woordenlimiet kan ik me moeilijk uitspreken, aangezien ik hier zelf vaak tegen zondig. Graag gelezen!

Klein inhoudelijk zeurpuntje: "Aan het voeteneinde van mijn bed toonde het tv-scherm beelden uit “The Shining”: een verlopen hotel waarin een dolgedraaide Jack Nicholson een bloedbad aanricht." --> Tijdje geleden dat ik de film nog gezien heb, maar bij mijn weten vermoordt Jack Torrance/Nicholson maar één iemand (de kok). Telt dat ook als bloedbad? Tenzij je zou verwijzen naar de befaamde liftscène, qua 'bloedbad' kon die wel tellen. ;-)

Bedankt Tudor, op heterdaad betrapt. Ik heb alleen gezocht op films met het dies irae in de soundtrack, en vervolgens imdb geraadplaagd. De film zelf is teveel voor mijn tere ziel, maar ik zal dus echt iets in het slot moeten aanpassen!

Hoi Bobcom, 

Ik vond zowel het vervolg op je vorige verhaal als de beschrijving van wat de muziek opriep erg boeiend om te lezen. Wel interessant wat zo'n woordenlimiet oproept. Ik merkte namelijk dat het zien van het grote blok tekst me in de eerst instantie wat afschrok, maar ik ben blij dat ik toch ben gaan lezen. Ik geloof dat ik er zelfs nog net wat meer door gegrepen werd dan door deel 1. 

@Bob.com. Je bent overduidelijk niet het braafste jongetje van de klas. Ik wel, dus las ik ongeveer 200 woorden en stopte. Wel jammer, want de rest van de tekst was ook mooi. ( ja ja, tegen mijn zin in toch maar even doorgelezen). Ik zou alleen nooit iets aan jouw tekst of welke tekst dan ook veranderen. Ik denk dat de verhalen hier een woordengrens hebben, omdat het voor de medelezer fijner is om niet elke keer tig lappen tekst te hoeven lezen. Dat is voor goede en opbouwende feedback ook niet nodig. Ik ben deelnemer van dit forum geworden, omdat ik geen egotripperij, maar interesse in elkaars werk vermoedde.  

Lol in schrijven en lezen en nieuwsgierigheid naar hoe anderen dat doen is ook mijn reden om hier te zijn. En ik heb een hekel aan regels omwille van de regels. ik wil weten wat het nut ervan is: helpt je om je er vrijwillig aan te houden.
Ik lees hier met graagte tig lappen tekst, en denk na over wat de schrijver zou willen zeggen en over wat ik erover zou willen zeggen. Soms schrijf ik dat op. Dat gaat dan niet over de lengte, maar over de inhoud, de vorm, de toon, de smaak. Of over arbitraire dingen als woorden, interpunctie. Daarbij heb ik, als lezer, altijd gelijk. De schrijver, als schrijver, ook. Als dat egotripperij is, dan zij dat maar zo.

Logica brengt je van A naar B, verbeelding brengt je overal. Graag gelezen bob. Een woordenlimiet kan goed zijn om binnen een bepaald aantal woorden je gevoelens etc op te schrijven. Ik vind het een goede oefening vaak, maar als jij dat anders vindt, kan ik dat ook begrijpen.