Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#350 Als het dansen stopt...

 

Al dagen zit ik vast en lukt het me niet meer om te bewegen. Elke keer weer hoop ik dat de muziek begint. Dat ik weer mag zweven door de lucht. Dat we, met ons kwartet een prachtige uitvoering kunnen geven van het Zwanenmeer. Met onze witte balletpakjes die zorgen voor een mooie aanblik. We waren geliefd, dansten elk dag. We werden bewonderd door onze grootste fan. Maar op een dag stopte alles. We werden ingeladen en weggebracht.

  Zo nu en dan horen we muziek die wordt aangezet. Het zijn verschillende klanken, maar onze melodie herken ik uit duizenden. Ik blijf oefenen in mijn hoofd. Geniet van de muziek die ik soms nog hoor en kijk uit naar het moment dat we weer vrij zijn om te mogen dansen.

  Dan is de grote dag aangebroken. Ik herken de jonge man. Hij is dankbaar dat we er nog zijn en dat de muziek het weer doet. Hij vertelt dat onze grootste fan ons heeft gemist en niet langer zonder ons kan. Dat we weer mogen komen dansen!

  Als we op onze bekende plek zijn aangekomen, voelt het echt als thuiskomen. Voorzichtig bewegen we ons achter elkaar weer door de lucht. We zijn er klaar voor. Onze grootste fan kijkt met grote ogen en vol verlangen tegen ons op. We worden opgewonden. Nog enkele seconden en dan is het zo ver.

  Dan begint de muziek… Het is niet onze muziek. Twinkle little star? Het is verschrikkelijk. Onze grootste fan begint te huilen. We zijn machteloos en draaien maar rond. Het zweven is nu geforceerd zwieren. De sfeer is totaal omgeslagen.

  Onze grootste fan wordt onder ons weggepakt. Er klinken boze geluiden om ons heen. De muziekdoos boven ons wordt weggehaald en we worden aan de achtergebleven muziekmobielhouder bevestigd. Afgedankt, alsof we geen gevoelens hebben. En daar hangen we dan…in stilte… boven een lege kinderbox.

 

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Sasja, 

Wat een geweldig verhaal! Het maakt vanaf het begin heel nieuwsgierig wat de context precies is. De dubbele betekenis van je taal vind ik heel mooi: 'We worden opgewonden.' En ook de emoties, zowel die beschreven vanuit de HP als vanuit de grootste fan, worden heel invoelbaar. Met veel plezier gelezen. De eerste keer vol nieuwsgierigheid, de tweede keer geroerd omdat het dan helemaal klopt. 

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig, Sasja!

Jij hebt de kunst van een goede openingszin helemaal begrepen. Al dagen zit ik vast. Waarin? Waaraan? Hoezo? Je tekst loopt vervolgens heel beeldend, maar je houdt de onthulling nog voor je zonder dat het begint te vervelen. Het lukt je namelijk om de lezer mee te nemen in de spanning van je hoofdpersonage. 
De onthulling komt als een verrassing, maar is desondanks ontzettend logisch. 

En laten we niet vergeten dat deze invulling van een danseresje uit een muziekdoosje erg creatief en origineel is. Petje af hoor! ik heb je verhaal  met veel bewondering gelezen!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig verhaal, Sasja!

Persoonlijk zou ik het mooier vinden als je kinderbox vervangt door wieg, maar dat is een keuze.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Sasja, origineel idee. Mooi verhaal, graag gelezen. Ik vond wel een paar dingetjes in de tekst.

 

Al dagen zit ik vast en lukt het me niet meer om te bewegen. Elke keer weer hoop ik dat de muziek begint. Dat ik weer mag zweven door de lucht. Dat we, met ons kwartet een prachtige uitvoering kunnen geven van het Zwanenmeer. Met onze witte balletpakjes die zorgen voor een mooie aanblik. We waren geliefd, dansten elk dag. We werden bewonderd door onze grootste fan. Maar op een dag stopte alles. We werden ingeladen en weggebracht.

Zo nu en dan horen we muziek die wordt aangezet. Het zijn verschillende klanken, maar onze melodie herken ik uit duizenden. Ik blijf oefen in mijn hoofd. Geniet van de muziek die ik soms nog hoor en kijk uit naar het moment dat we weer vrij zijn om te mogen dansen.

Naar mijn idee moet dit stukje in de verleden tijd staan, omdat je in de volgende alinea bij de grote dag bent aanbeland, maar wellicht lees ik het verkeerd. In deze alinea's lees ik het verhaal als een terugblik, naar wat er gebeurde vóór de grote dag.

 

Ik blijf oefen in mijn hoofd.  ---> oefen moet oefenen zijn, neem ik aan.

Geniet van de muziek die ik soms nog hoor en kijk uit naar het moment dat we weer vrij zijn om te mogen dansen.  ---> voor mijn gevoel moet de zin beginnen met Ik. Ik geniet van de muziek die ...

Hij vertelt, dat onze grootste fan ons heeft gemist en niet langer zonder ons kan. Dat we weer mogen komen dansen! ---> de komma achter vertelt mag weg. De tweede zin is nu een onvolwaardige zin. Als je een komma achter kan zet, klopt het wel.

Voorzichtig bewegen we ons achterelkaar weer door de lucht. ---> achter elkaar moet los van elkaar geschreven worden. Achterelkaar betekent aan één stuk door en dat bedoel je hier niet.

Onze grootste fan kijkt, met grote ogen en vol verlangen, tegen ons op.  ---> ook hier zouden de komma's niet hoeven.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Ikwilmeedoen

@ikwilmeedoen Bedankt voor je leuke reactie!

@Nadine van de Sande Bedankt voor je complimenten

@Musonius Dank je wel! Boven de wieg is voor het beeld wel mooier. Sinds 10 weken staat hier ook een wieg in huis en ben ik in veel babywinkels geweest, maar een muziekmobiel hangt zelden boven een wieg. Wel boven een ledikantje of een box. Vandaar mijn keuze voor de box, maar misschien ga ik het toch nog veranderen!

 

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Sasja,

Ik vind je verhaal geweldig. Ik dacht eerst aan de ontvoering van een balletgroep (dat zit dan weer in mijn brein) maar wat een knappe vondst die mobile boven de box. Met plezier gelezen. 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Sasja, ik wil je graag op de valreep (want morgen is er al weer een nieuwe opgave) laten weten dat jouw bijdrage bijzonder origineel is. De zin, die mijn voorkeur geniet is: 'We worden opgewonden.': het mechanisme en de ongedurige danseresjes.

Lid sinds

3 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Heel tof verhaal Sasja, ik zat eerst op hetzelfde spoor als Karin maar ik bleef me afvragen waarom die grootste fan zo vaag omschreven bleef. Bij een tweede keer lezen komt hij inderdaad pas volledig binnen. Proficiat met je baby'tje ;-) Groetjes, V.