Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#350 Spaak lopen

Spaak lopen

De presentatrice heeft me zojuist aangekondigd, ze loopt mijn richting uit en steekt haar duim omhoog.

'Break a leg,' zegt ze lachend.
'Dat is vandaag niet zo'n probleem,' antwoord ik.

Het applaus van het publiek neemt af. De spotlichten geven het podium een mediterrane kleur. De Spaans aandoende decorstukken worden extra uitgelicht.

Flarden van de aankondiging schieten door mijn hoofd:
Nederlands grootste flamencodanseres
Groot hart voor dit initiatief
Persoonlijk betrokken ...
Ook zij treedt vanavond buiten haar comfortzone, hier is Esther Lopez-Janssen!

Mijn hart klopt in mijn keel. De muziek wordt gestart. Het zijn de klanken die de dans aankondigen waarmee ik ooit mijn eerste internationale dansconcours won en mijn naam binnen de wereld van de flamencodans wist te vestigen. Pas daarna kwam ik Juan tegen, met wie ik trouwde. Hij zit op de eerste rij, samen met Ruben onze zoon. Ruben is de reden dat ik hier ben. Voor hem heb ik mijn carrière afgebouwd, zodat ik meer bij hem kon zijn. Door hem leerde ik anders naar het leven kijken. Hij hielp mij mijn perfectionisme te temperen. Niet weg te nemen, helaas. Ook nu wil ik het weer perfect doen. Zelfs op een benefietavond wil ik voortreffelijk zijn.

De muziek zwelt aan. Ik zet me schrap voor mijn opkomst. Dit mag niet misgaan. Mijn muziek, mijn dans. Ik beweeg mijn handen vanuit mijn schoot opzij. Klem ze om de hoepels, zet me met kracht af en schiet het podium op.

'Hee mama zit ook in een rolstoel,' hoor ik Ruben met zijn kenmerkend schelle stem boven de muziek uitschreeuwen.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Mooie twist aan het eind. Had ik moeten zien aankomen natuurlijk.

Ik vind het constructief aangenaam dat in de tekst de muziek wordt ingestart en de carrière afgebouwd, maar ik betwijfel of de muziek zichzelf kan instarten, als je begrijpt wat ik bedoel.

Ik heb nog twee ongemakkelijke leesmomenten bij 'ik laat flarden van de aankondiging' en de opsomming van wat Ruben allemaal teweegbracht bij moeder. In het eerste komt de intentionaliteit bevreemdend over en bij het tweede haakt het op helaas. Volgens mij moet daar voor het mooie geen punt voor.

Maar wat ik eigenlijk maar wil zeggen: de laatste zin is goud. Tonnen vol betekenisvolheid en gevoel. Graag gelezen en zo.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Hadeke, voor mij is dit tot nu toe de beste invulling van deze opdracht. Zoals Tilma vind ik 'instarten' een raar woord en in de eerste zin is: ... zij loopt mijn richting UIT beter dan OP. Met de verrassende laatste zin komt de derde zin pas echt  tot zijn recht.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Hadeke, 

De titel had de plottwist misschien kunnen weggeven, maar je schrijfstijl heeft een prettig tempo, is mooi beschrijvend en ik werd zo in je verhaal meegenomen dat ik daar niet meer aan dacht. 
Dit is een heel mooie invulling van de opdracht: je hebt alles wat je schrijft tot een mooi geheel samengevoegd in het slot. 

Goed gedaan!

Groet, 

Nadine

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Hadeke, mooi intens verhaal. De riposte van de "Break a leg" wens vind ik wat kunstmatig, en misschien kun je nog ietsje meer weggeven van je motieven en Rubens situatie door in plaats van je wens om "zelfs op een benefietavond weer voortreffelijk te zijn" aan te geven dat je jouw wereld en die van Ruben nog nauwer wilt laten samenvallen. Dan valt het "ook" van de rolstoel in het slot voor mij sneller op zijn plaats. 

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Prachtig zacht spannend verhaal Hadeke. Ik volg de opmerking van Bob. Ik had het moeilijk me in te leven in waarom Ruben dat zegt. Wel mooi de strijd van de hp geschetst! Genoten!

Lid sinds

2 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Hadeke, dank voor je verhaal. Ik vind het mooi geschreven. Ik sluit me wel aan bij Tony en Bob. Voor mij kwam de laatste zin als een verrassing die ik niet zag aankomen en ook niet gelijk begreep.

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Hadeke, 

Mooi verhaal! De laatste zin is aangrijpend en geeft 'break a leg' een hele andere betekenis!

Flarden van de aankondiging worden in je verhaal benadrukt en dat zou ik iets minder doen en iets meer toewerken naar je laatste zin! 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hadeke,
Wat een prachtig verhaal. Het duurde wel even bij mij voor het kwartje viel, maar dan vallen een hoop dingen, die mooi verweven zitten in het verhaal, op z'n plek.
Uit sommige reacties begrijp ik dat er meer hints gegeven hadden mogen worden. Misschien ook wel. Voor mij hoeft het niet. Probleem is dat de ene lezer er meer nodig heeft dan de ander. En als je teveel weggeeft, verknalt dat de clou. Een gegeven waar ikzelf bijna elk verhaal ook mee worstel, en ik zal de enige niet zijn. Het blijft balanceren.
Met plezier gelezen.