346 - Onze Jan

Het is een stralende dag en samen lopen we de natuur in. We ruiken de geur van pas gemaaid gras en blijven even stil staan om hiervan te genieten. Als ik om me heen kijk, dan zie ik dat niet al het land is gemaaid.

Onze Jan heeft naar mij geluisterd. We lopen verder en de zonnestralen verwarmen onze lijven. Gelukkig is het nog niet zo heet en kunnen we een paar uur lopen zonder dat het benauwd wordt.

  ‘Heb je onze bestelling doorgegeven?’ vraagt Thea terwijl we vrolijk door stappen.

  ‘Ja, om 12.00 uur gooit Jan de deur open, dan krijgen we eerst een massage en dan een klein hapje. Om 17.00 uur komt de pedicure en daarna is het wel weer wat koeler, zodat we nog even naar buiten kunnen.’ De andere dames knikken goedkeurend.

  ‘Wat is het toch fijn dat jij goed kan communiceren met Jan.’ Brigit komt naast me lopen en kijkt me aan. ‘Het leven is zoveel aangenamer geworden,’ kletst ze vrolijk verder.

  Ik denk terug aan vorige week toen ik niets vermoedend stond te genieten van mijn vegan maaltijd en Jan ineens naast me stond. Hij sloeg me hard op mijn kont. Van schrik haalde ik uit en raakte hem precies tussen zijn ogen. Ik zag hem tegen de vlakte gaan. Toen hij na enkele minuten weer bij kwam, heb ik hem aangesproken op zijn gedrag. Als hij wil dat zijn werknemers een beter resultaat neerzetten, zal hij ons goed moeten gaan behandelen. Hij was zeer onder de indruk van ons gesprek en beloofde beterschap.

  Het begint warmer te worden en we lopen terug. Bij de deur aangekomen kijk ik achterom en zie al mijn collega vriendinnen. De zwart-witte vachten glanzen als diamanten in de zon. Ik hoor Jan aankomen en de deur schuift open.

  ‘Goedemiddag dames!’ roept Jan luid. ‘Jullie kunnen gebruik maken van de massageborstels, de melkrobot en om 17.00 uur worden jullie bekapt.’

  ‘Dank je wel, Jan! Wij zorgen ervoor dat je melktank vandaag vol komt.’ Ik zie Jan schrikken van mijn antwoord, maar dan lacht hij en loopt weg.