Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 341 De geniale detective - herherschrijf

 

De detective had de avond voordat hij het dorp zou verlaten alle notabelen in de raadszaal bijeen laten roepen.
“Het is hem warempel gelukt,” bromde de burgervader.
“Inderdaad, wie had gedacht dat deze rare snuiter er in zou slagen de zaak tot een goed einde te brengen,” zei de makelaar.
“Hoho, dat moet nog blijken,” weersprak de politiechef.
“Wel typisch dat hij precies tot 8 maart een gat in zijn agenda had,” zei de herenboer.
“Hoezo, wat is er zo speciaal aan die datum?” vroeg de cuisinier.
“Internationale vrouwendag, dat is wat er zo speciaal aan is!” wist de directeur.
De bankfiliaalhouder zei niets, hij fronste alleen zijn wenkbrauwen.


De zware tafels waren aan de kant geschoven, de stoelen in een wijde kring gezet, de detective het middelpunt. Hij nodigde hen stijfjes uit plaats te nemen en liep in gedachten verzonken enkele rondjes; een tanige man, hip en eigenzinnig gekleed in roodleren veterlaarsjes onder een groene plusfour, een bonte blouse met spencer en kakelbont zijden sjaaltje. Het had wel wat. Wie had gedacht dat ze deze vreemde vogel nog zouden gaan missen?

Toen het eindelijk stil was bleef hij staan en schraapte zijn keel: “Beste heren. Na gedegen onderzoek kunnen we vandaag deze case naar tevredenheid afsluiten.” Triomfantelijk keek hij de kring rond, terwijl hij zijn gespreide vingers voor zijn borst verend tegen elkaar duwde.

De notabelen begonnen onrustig op hun stoel te schuiven. Wie had het gedaan? En voor zover ze bekend waren met de methode van deze beroemdheid vroegen ze zich af: Wie van hen had het gedaan?

“........ verblind ……... naīef …… vereerd ……. omkoperij ……… macht……….. verduisterd... …… vervalst ….… wedloop .…… frauduleus …. Jaloezie ….…... paniek …… Ik … geniaal.“

Eindelijk bereikte de detective de afsluiting van zijn betoog en richtte zich tot de bankfiliaalhouder:
“Geachte heer. Naar u leiden de oudste sporen. U verstrekte menig jongedame een forse lening zonder u te bekommeren om haar solvabiliteit. Eén keer knipperen met haar mooie blauwe ogen was voldoende.” De adamsappel van de bankman schoot omhoog en hij liep paars aan.

“Uw vakantiehuisjes, meneer de Boer, stonden al zo lang vacant dat u ze maar wat graag verhuurde, zonder enige aanbetaling of identificatiebewijs te verlangen.
En u, meneer de Cuisinier: u kookte de sterren van de hemel om indruk te maken, geen moeite was u teveel.” De Cuisinier boog zijn hoofd en schoof nerveus zijn zegelring over zijn dikke pink.

“Dan kom ik bij u, meneer de Directeur. Ik zag u in het bijzijn van steeds een ander knap ding. U voerde bijzonder lange gesprekken met haar, in de sauna…, zakelijk?”
De beste man begon te stotteren, maar de speurder wendde zich nu tot de laatste persoon:
“En tenslotte u, zeer geachte Eerste Burger. U vervoegde zich op mijn kantoor met het dringende verzoek uw gemeente uit de brand te helpen. Ook u heeft boter op uw hoofd. U heren hier allen tezamen hebt u in de luren laten leggen door het 'zwakke' geslacht. U gaf vaderlijke raad, keek de andere kant op, zag door de vingers, trakteerde en verwende hen schandalig. Nu ze naar de zuiderzon vertrokken zijn voelt u zich bedrogen. U was het zelf die alle regels met voeten trad.”

Een laatste keer keek hij de kring rond. De notabelen keken bedremmeld. “Dit zijn mijn bevindingen, heren. Ik groet u vriendelijk.” Hij plantte zijn pet op zijn hoofd, nam zijn regenjas van de kapstok en verliet met een knikje de stijlvol gelambriseerde zaal.

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, een intrigerende scene, echter: wat is er gebeurd? De speurder heeft het een en ander gevonden over de aanwezige heren, maar waar worden ze van beschuldigd? 

Volgens mij moet je een datum als getal schrijven: 8 maart.
Tenzij het de achternamen van de heren zijn, hoef je Directeur, Cuisinier e.d. niet met een hoofdletter te schrijven.

“U allen hier verzameld ... succesvol detective … goed … mijn hulp …...kraakhelder … niemand anders … case … opgelost. … u weet …: bescheidenheid … mens. … valse … …, …. Ik spiegel u …. De feiten …. Uw dorp … in de greep … onzichtbare kracht. Geen … die hier raad … wist. Tenminste… geen normale ... Gelukkig … genie als ik … fluitje van een cent…“

Ik zie niet precies waar dit gedeelte voor dient. Het voegt niets toe en het levert geen informatie.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Even ging mijn hart wat sneller kloppen, want ik meende van doen te hebben met een allegorische vertelling, waarbij het proletariaat een aanval inzet op vertegenwoordigers van de kapitalistische consumptiemaatschappij, maar hierin word ik teleurgesteld óf het verhaal komt niet uit de verf. :'-(

Fief, volgens mij gaat het om personificaties, dus het hoofdlettergebruik lijkt mij hier logisch.

“U allen hier verzameld ... succesvol detective … [...]… genie als ik … fluitje van een cent…“

Mooie vorm om de breedsprakerigheid van de hoofdpersoon weer te geven, maar het zijn bijna volzinnen, dus dat gaat een beetje ten koste van het idee. Meer puntjes, minder woorden.

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Katja, lekker verhaal met een mooie finale. Tikje over-de-top-type, die detective, maar knap zoals hij zijn clienten meteen door heeft, Misschien moet je in de beschrijving van zijn kledij het tweede "onder "door een komma vervangen en "een" voor het kakelbonte sjaaltje zetten, dan wordt het iets minder een berg textiel.
Dat wijdlopig intermezzo met de puntjes vind ik een beetje jammer. Het voegt weinig toe, noodt eigenlijk tot overslaan. Ik had gehoopt in die zelfpromitie toch ook een korte samenvatting te vinden van de opdracht: verdwenen tonnen, grootschalige computerfraude, een collectieve vermissing. Dan weet je waar het "wie had het gedaan" uit het laatste deel op slaat. En kan je des te harder meegnuiven met het zwakke geslacht, dat op 8 maart aan het langste eind getrokken heeft.

 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, knap hoe je in 600 woorden de misdaad - bedrog - en de oplossing aankaart. Verder ben ik het met Bob en Fief eens dat de woorden- en puntjesbrij niet echt iets toevoegt aan je verhaal. Ook val ik in de laatste zin over 'gelambriseerde'. Ik weet niet waarom, maar zo aan het einde van je verhaal lijkt het er nog even tussen gefrummeld. 

Verder vind ik het op en top detective, inclusief Poirot vibes. Goed gedaan!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

“U .... verblind ……... connecties …… vereerd ……. omkoperij ……… verliefd …… macht……….. verduisterd …… onzichtbare kracht ………. vervalst ….… misbruikt…. …. … in de greep van …….. …  frauduleus …. overschreden ….…... paniek … … Ik … geniaal.“

Ik blijf toch haken op dit tussenstuk. Het zijn inderdaad meer puntjes geworden, maar in een tekst gebruik je als beletselteken drie puntjes. En waarom spaties tussen de puntjes? Volgens mij leest het veel beter als je gewoon beschrijft dat het om een uitgebreide redevoering gaat.
 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Tja Fief, ik heb het enigszins aangepast en ben er nog niet helemaal tevreden over. Het hebben over een uitgebreide redevoering vind ik geen alternatief, ik wil het op een of andere manier verbeelden. Die woorden zeggen meer. Misschien kom ik er nog uit.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, heerlijk ouderwets en af verhaal in weinig woorden, met mooie twist in de finale; ze zijn allemaal schuldig. Mooi beeld, die zware tafels aan de kant geschoven, hoe ze in een kring bij elkaar zitten, en de detective die als een soort kleurrijke pauw rondjes loopt voordat hij ze de waarheid vertelt. Ik snap dat je het betoog van de detective op deze manier neerzet, ik vind het wel iets hebben en vond het juist niet storend - zo zie je maar, hoe smaken verschillen! Juist ook die eerste versie, lekker breedsprakig, en precies zoals ik me voorstel dat deze man het zou doen. Met een korte aanloop tot het betoog, mss iets van een dialoog, zou je misschien iets meer duidelijkheid kunnen verschaffen over het hoe en waarom van het onderzoek, dan staat dit stukje er niet zomaar 'los' tussen en geef je tegelijkertijd meer duiding aan het verhaal. 

De zin 'Wie had gedacht dat ze deze vreemde vogel nog zouden gaan missen?' intrigeerde me, wat bedoelde je daarmee? Het gaf voor mij net wat meer dimensie in dit verhaal, ergens een band tussen de detective en al deze mannen. 

 

 

 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

hallo Lizette,

bedankt voor je reactie. Ben blij dat jij dat stukje niet storend vind, want ik kon niets anders bedenken. Ja, iets van dialoog zou er in kunnen, ik miste zelf ook iets, maar kreeg het niet te pakken. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de intrigerende zin. Ik vind het een stelletje sneue mannen en deze detective is dat zo helemaal niet, wat weer hun bewondering opwekt. Ik heb e.e.a. veranderd.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Katja, wat heb je gedaan! Wellicht heb je wat verduidelijkt in je herschreven versie, maar de mooie inkleding van de breedsprakerige monoloog - die ook nog eens ernstig gecoupeerd is - is verdwenen. Nu komt het wat uit de lucht vallen.
En met minder woorden en meer puntjes bedoelde ik iets als:

Ik ..................................... geniale detective ................. ................................... mijn intelligentie ...................... .......................................................... ...................... mijn groot talent .................. ...................................... ........... briljante geest ....................... ik .................... ................................. voor mij persoonlijk .................... ................. alibi ............. motief ............... opgelost! .......... ................ .............................. mijn onmisbare hulp ................ ..................................... ik ............. .............................. fluitje van een cent.