@Harmke : eerst even praktisch: het is beter het nummer van de opdracht voor de titel van jouw tekst te plaatsen. De 'vriend en vijand' hoef je niet te vermelden.
Over de inhoud dit: jij als stagiaire ziet jouw hoofdpersoon in al haar glorie: ze kan alles, ze weet alles, heeft empathie, is jong en ook nog intelligent en knap en krijgt daarenboven alle aandacht van de personen voor wie zij zorgt. Maar die personen hebben niets met 'allure'. Dat is een begrip dat jij goed kent. De hoofdpersoon weet ook niet van zichzelf dat ze het heeft want echte 'allure' is niet iets dat men aanleert. Je hebt het of je hebt het niet, vind ik.
Harmke, wat een prachtig verhaal over jaloezie met een goede slotzin.
Wat ik persoonlijk jammer vind, is dat je het 'niet mogen' al door laat schemeren in de tekst. Ik denk dat het veel sterker zou zijn als je haar talenten, jeugdigheid, schoonheid en deugden benoemt zonder je irritatie door te laten schemeren, zodat de clou als een volkomen verrassing komt.
Kijk de tekst nog even goed na op leestekens; er ontbreken nogal wat komma's.
Je kunt beter #336 in de titel plaatsen, dan kunnen lezers en de schrijfcoach het makkelijk herkennen.
Hallo Gi, de opdracht heb ik nog even aangegeven zoals gebruikelijk.
Je hebt goed opgemerkt dat deze gehandicapten niets met allure hebben. Ze hebben ook geen last van jaloezie, omdat ze op andere voet staan met de begeleidster. Allure is een begrip dat op verschillende manieren wordt gebruikt. Als je het bedoelt als charme dan is het inderdaad iets dat je hebt of niet. Maar het wordt ook wel vertaald als houding en dat is toch vaak aangeleerd. In haar geval was het allebei.
Hoi Harmke, ik vind het een mooi verhaal. Goed geschreven en daarom met plezier gelezen. Van mij had je de irritatie wat dikker neer mogen zetten. Dan was de slotzin niet nodig geweest.
Ik sluit me aan bij Musonius wat betreft de komma's. Lees de zinnen maar eens hardop, dan hoor je vanzelf waar de komma ontbreekt.
Hallo Musonius, bedankt voor de feedback.
Ik had het inderdaad spannender kunnen maken door mijn mening pas in het laatst aan bod te laten komen. Nu is het meer een betoog. Bij een volgende opdracht zal ik me weer toespitsen op een echt kort verhaal.
Wat de leestekens betreft heb ik alleen een ontbrekende komma kunnen vinden achter het woord Nou (Nou toen zat ik zelf...). Ik heb nog even getwijfeld over de laatste zin. Achter Tsjonge zou een komma kunnen, maar dat vind ik niet zo passen, omdat het een soort van uitroep is die niet wordt vertraagd na Tsjonge.
Als je me kunt zeggen waar volgens jou nog leestekens ontbreken zal ik er nog eens naar kijken.
Hoi Harmke, achter Tsjonge en na een aanspreking hoort een komma:
‘Talida kijk eens!’ / ‘Talida doe ik dit goed?’ ‘Talida wat vind je hier van?’ --> achter Talida hoort een komma. 'Talida, kijk eens!' of: 'Doe ik het goed, Talida?'
Ok Musonius, als zowel Fief als jij vinden dat achter Tsjonge een komma moet zal ik dat maar aannemen.
Bedankt voor je toelichting. Ik heb een hoop komma.s bijgevoegd.
Dag Harmke, ik zou achter voelde geen komma zetten.
Fief verwijst naar een uitstekende pagina met informatie. Kijk vooral even bij het kopje persoonsvormen, dan word het je vast wel duidelijk.
Een andere relevante webpagina :
Ja die komma kan inderdaad weg.
Ik ga morgenochtend nog eens studeren op dit onderwerp.
Het wordt tijd voor me om dit te laten rusten. Ik word er ook duizelig van dat mijn reacties steeds ergens anders terecht komen dan vlak onder de opmerking (Grr.)
Morgen weer een dag.
Fief, de naam noemen is inderdaad de enige manier om het overzichtelijk te houden. Het is nog wat wennen voor mij, maar ik merk wel dat ik hier heel veel leer.
Zonet heb ik de link nog even doorgenomen en dat geeft een hoop duidelijkheid.
De bedoeling van deze opdracht gaat je goed af, leren van over een personage schrijven die je niet ligt. Het levert een interessant verhaal op met onderhuidse spanning. Het is ook een oefening die je kunt opvatten als niet tussen de lezer en je personage te zitten met je oordeel. Dus niets te laten merken van jouw gevoel als schrijver. Dat was echter niet verplicht.
@Harmke : eerst even…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
@Harmke : eerst even praktisch: het is beter het nummer van de opdracht voor de titel van jouw tekst te plaatsen. De 'vriend en vijand' hoef je niet te vermelden.
Over de inhoud dit: jij als stagiaire ziet jouw hoofdpersoon in al haar glorie: ze kan alles, ze weet alles, heeft empathie, is jong en ook nog intelligent en knap en krijgt daarenboven alle aandacht van de personen voor wie zij zorgt. Maar die personen hebben niets met 'allure'. Dat is een begrip dat jij goed kent. De hoofdpersoon weet ook niet van zichzelf dat ze het heeft want echte 'allure' is niet iets dat men aanleert. Je hebt het of je hebt het niet, vind ik.
Harmke, wat een prachtig…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Harmke, wat een prachtig verhaal over jaloezie met een goede slotzin.
Wat ik persoonlijk jammer vind, is dat je het 'niet mogen' al door laat schemeren in de tekst. Ik denk dat het veel sterker zou zijn als je haar talenten, jeugdigheid, schoonheid en deugden benoemt zonder je irritatie door te laten schemeren, zodat de clou als een volkomen verrassing komt.
Kijk de tekst nog even goed na op leestekens; er ontbreken nogal wat komma's.
Je kunt beter #336 in de titel plaatsen, dan kunnen lezers en de schrijfcoach het makkelijk herkennen.
Hallo Gi, de opdracht heb ik…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Hallo Gi, de opdracht heb ik nog even aangegeven zoals gebruikelijk.
Je hebt goed opgemerkt dat deze gehandicapten niets met allure hebben. Ze hebben ook geen last van jaloezie, omdat ze op andere voet staan met de begeleidster. Allure is een begrip dat op verschillende manieren wordt gebruikt. Als je het bedoelt als charme dan is het inderdaad iets dat je hebt of niet. Maar het wordt ook wel vertaald als houding en dat is toch vaak aangeleerd. In haar geval was het allebei.
Hoi Harmke, ik vind het een…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Harmke, ik vind het een mooi verhaal. Goed geschreven en daarom met plezier gelezen. Van mij had je de irritatie wat dikker neer mogen zetten. Dan was de slotzin niet nodig geweest.
Ik sluit me aan bij Musonius wat betreft de komma's. Lees de zinnen maar eens hardop, dan hoor je vanzelf waar de komma ontbreekt.
Hallo Musonius, bedankt voor…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Hallo Musonius, bedankt voor de feedback.
Ik had het inderdaad spannender kunnen maken door mijn mening pas in het laatst aan bod te laten komen. Nu is het meer een betoog. Bij een volgende opdracht zal ik me weer toespitsen op een echt kort verhaal.
Wat de leestekens betreft heb ik alleen een ontbrekende komma kunnen vinden achter het woord Nou (Nou toen zat ik zelf...). Ik heb nog even getwijfeld over de laatste zin. Achter Tsjonge zou een komma kunnen, maar dat vind ik niet zo passen, omdat het een soort van uitroep is die niet wordt vertraagd na Tsjonge.
Als je me kunt zeggen waar volgens jou nog leestekens ontbreken zal ik er nog eens naar kijken.
Dat ik daarbij vaak begeleid…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
En, ja, na 'Tsjonge' hoort ook een komma.
Hoi Harmke, achter Tsjonge…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Harmke, achter Tsjonge en na een aanspreking hoort een komma:
‘Talida kijk eens!’ / ‘Talida doe ik dit goed?’ ‘Talida wat vind je hier van?’ --> achter Talida hoort een komma. 'Talida, kijk eens!' of: 'Doe ik het goed, Talida?'
https://onzetaal.nl/taaladvies/komma-algemene-regels/
‘Nou, zei ze, toen zat ik…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
‘Nou, zei ze, toen zat ik zelf ook zowat te huilen.’ = "Nou," zei ze, "toen zat ik zelf ook zowat te huilen."
Ok Musonius, als zowel Fief…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Ok Musonius, als zowel Fief als jij vinden dat achter Tsjonge een komma moet zal ik dat maar aannemen.
Bedankt voor je toelichting. Ik heb een hoop komma.s bijgevoegd.
Inderdaad, aanhalingsteken…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Inderdaad, aanhalingsteken vergeten. Slordig, ik pas het aan.
Dat hardop lezen helpt…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Dat hardop lezen helpt inderdaad. Dank je Fief!
Je hebt gelijk. Ik heb het…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Fief: Je hebt gelijk. Ik heb het aangepast.
Bedankt voor de link. Die zal ik nog eens doorlezen, want komma's zijn toch best wel lastig.
Dag Harmke, ik zou achter…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Dag Harmke, ik zou achter voelde geen komma zetten.
Fief verwijst naar een uitstekende pagina met informatie. Kijk vooral even bij het kopje persoonsvormen, dan word het je vast wel duidelijk.
Een andere relevante webpagina :
https://onzetaal.nl/taaladvies/komma-voor-die-dat/
Het wordt onderhand wel heel…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Het wordt onderhand wel heel erg kommaneuken, maar hier zit mijns inziens een onterechte komma:
Eigenlijk heb ik nooit echt geweten, of ik nu een hekel aan haar had
Aangepast. En bedankt voor…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Aangepast. En bedankt voor de link.
Ja die komma kan inderdaad…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Ja die komma kan inderdaad weg.
Ik ga morgenochtend nog eens studeren op dit onderwerp.
Het wordt tijd voor me om dit te laten rusten. Ik word er ook duizelig van dat mijn reacties steeds ergens anders terecht komen dan vlak onder de opmerking (Grr.)
Morgen weer een dag.
Harmke, je reactie komt…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Harmke, je reactie komt altijd onderaan te staan. Je kunt het beste de naam van degene op wie je wil reageren in je antwoord zetten.
Fief, de naam noemen is…
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Fief, de naam noemen is inderdaad de enige manier om het overzichtelijk te houden. Het is nog wat wennen voor mij, maar ik merk wel dat ik hier heel veel leer.
Zonet heb ik de link nog even doorgenomen en dat geeft een hoop duidelijkheid.
De bedoeling van deze…
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
De bedoeling van deze opdracht gaat je goed af, leren van over een personage schrijven die je niet ligt. Het levert een interessant verhaal op met onderhuidse spanning. Het is ook een oefening die je kunt opvatten als niet tussen de lezer en je personage te zitten met je oordeel. Dus niets te laten merken van jouw gevoel als schrijver. Dat was echter niet verplicht.
Dankjewel Odile!
Lid sinds
3 jaar 9 maandenRol
Dankjewel Odile!