#335 Op het water
Voor mij zag ik de brede en gespierde schouders van mijn vader. De kano sneed geruisloos door het lauwe water. Ik hoorde alleen het gespetter van water door de roeispanen en soms het gekwetter van wegvliegende eenden. We zeiden zelden wat tegen elkaar, maar ik wist zeker dat hij minstens zo erg genoot als ik. Het viel mij op hoe afwisselend het landschap was. De oevers waren dan laag en dan weer hoog, zo hoog dat je soms moest staan om wat te zien. Maar vanaf de middag tot aan de avond waren de oevers laag en keken wij onze ogen uit. We zagen kerken die scherp tegen de helder blauwe zomerlucht afstaken, treurwilgen waarvan het loof het water raakten en boeren op trekkers die bezig waren met het maaien van hoog gras. Maar ook het weer veranderde en toen was het plotseling winter. De regen viel met bakken uit de lucht en niet veel later zaten wij met doorweekte kleren de kano leeg te hozen. Mijn vingers waren verstijfd en er ging een kleine rilling over mijn vaders rug. Het stopte pas met regenen toen we aanlegden bij een houten steigertje. ‘Morgen gaan we weer,’ zei mijn vader opgewekt en ik knikte instemmend.
LGB, magnifiek, mag ik…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
LGB, magnifiek, mag ik morgen mee?
Hoi Le Grand Bleu, ik weet…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Le Grand Bleu, ik weet niet precies of het een herinnering is of een droom. Het is een kort verhaal. Van mij had je nog iets meer kunnen/mogen beschrijven over hoe de jongen het beleefde, behalve dan dat ze samen genoten. Maakte hij vaker dit soort uitstapjes of waren dit soort uitstapjes de enige mogelijkheid om tijd met zijn vader door te brengen.
Maar wat er staat heb ik graag gelezen. Het smaakt naar meer.
Hoi Le Grand Bleu, welkom op…
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Le Grand Bleu, welkom op dit forum. Een fijne kanotocht, al duurt hij wat lang; van onder de helder blauwe zomerlucht tot de plotseling invallende winter. Het eerste gedeelte had ik wel graag willen meemaken, in een fijne sfeer en door het geschetste landschap, die regen had ik dan graag aan mij voorbij laten gaan.
Twee kleine zeurtjes; eenden kwaken, zij kwetteren niet volgens mij. En het loof is enkelvoud, dus 'raakte'.
Eens met Fief: het smaakt naar meer, dus ik hoop hier vaker iets van jou te lezen!
Mooi beschreven ik zou…
Lid sinds
4 jaar 2 maandenRol
Mooi beschreven
ik zou de maar’en weglaten, zeer storend
persoonlijk vind ik het woord trekkers niet leuk, wellicht kun je dit iets mooier beschrijven? Zijn het tractoren?
Hallo, bedankt voor jullie…
Lid sinds
3 jaar 10 maandenRol
Hallo, bedankt voor jullie feedback, ik ga het stuk aanpassen! Wat betreft de trekkers, zo zeg ik het nou eenmaal en aangezien het hoofdpersoon uit een dorp komt, past dat ook wel in deze tekst denk ik haha.
Dag Le Grand Bleu, wat een…
Lid sinds
4 jaar 1 maandRol
Dag Le Grand Bleu, wat een mooi portretje, ik zie het zo voor me.
Enkele puntjes:
door het lauwe water. [...] het gespetter van water => Twee keer water vlak na elkaar vind ik niet zo mooi. Wellicht kun je het lauwe water vervangen door de rivier?
het gekwetter van wegvliegende eenden = gesnater
niet veel later zaten wij met doorweekte kleren de kano leeg te hozen. = in doorweekte kleren
Tip: zet het verhaal eens in de tegenwoordige tijd, dan betrek je ons lezers er nog meer bij.
Hi Le Grand Bleu, Mooie…
Lid sinds
6 jaar 4 maandenRol
Hi Le Grand Bleu,
Mooie tocht, ik zie alles zo voor me! Van mij mogen de personages meer aan bod komen. Juist omdat ze niet veel praten, ben ik benieuwd naar wat ze wel zeggen.
Ook ben ik benieuwd naar de winterse bui waar ze niet op voorbereid waren. Wat voor spullen hebben ze bij zich, wat voor verwachtingen hadden ze? Dat ze op het water zitten wanneer de regen losbarst is natuurlijk een prachtig beeld. Dat mag je van mij uitgebreider beschrijven, ook hoe koud en naar het hozen is. Daarmee wordt de wending aan het einde nog mooier!
Hartelijke groet,
Kelly