Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#333 Zelfbeheersing

 

Op haar koelkast hing de foto die tot het keerpunt had geleid. Ze kon deze afbeelding zonder moeite in haar gedachten oproepen. Bolle blozende wangen, een glas rosé opgeheven naar de camera. Nooit zou ze teruggaan naar die versie van haarzelf; de sufferd die alles maar pikte. Ze dacht terug aan het moment kort na de flits; het hoongelach en de opmerkingen nadat ze niet meer zonder hulp uit de stoel had kunnen opstaan. Leven zonder maat te houden had zijn prijs. Zoals keihard uitgelachen worden door haar vriendinnen van de studentenvereniging en de jongen op wie ze stiekem een crush had: Jens.

Toen ze de opleiding had afgerond besloot ze het roer om te gooien. Wilde ze ooit anders gezien worden dan moest ze haar manier van leven compleet veranderen. Ze gaf zichzelf een jaar waarin ze enkel gezonde voeding at en lichaamsbeweging aan haar dagelijkse routine toevoegde. Ze hield zich vast aan de regels, er was geen ruimte voor versoepeling. Eén misstap zou leiden tot meer. Ze kende zichzelf; ging ze ergens voor, dan wilde ze alles. Inmiddels liet haar spiegelbeeld de persoon zien die ze had willen worden.

Ze zette haar rijwiel in het fietsenrek bij de markt. De geur van gebrande noten drong haar neus binnen. Ze besloot een zakje ongezouten cashewnoten te kopen, als gezond tussendoortje. Ze glimlachte trots in zichzelf; vroeger was ze meteen naar het frietkraam gehobbeld.

‘Sarah, ben jij dat?’ klonk het plots achter haar rug.

Ze draaide zich om. Voor haar stond een vroegere klasgenote. ‘Hoi, Ann. Dat is lang geleden.’

‘Ik twijfelde of ik het goed had.’ Ann nam Sarah van top tot teen op. ‘Je bent echt veel afgevallen, zeg. Het staat je geweldig!’

‘Dank je,’ Sarah glimlachte, streek een krullende lok achter haar oor.

‘Zeg, zullen we even bijkletsen bij een latte macchiato? Gaan we naar dat leuke nieuwe zaakje hier op de markt. Je weet het vast; waar ze al die lekkere gebakjes hebben.’

‘En wat doe jij tegenwoordig?’ vervolgde Ann terwijl ze op weg gingen. ‘Is er een liefde in je leven nu je zo mooi slank bent?’

‘Volgende maand begin ik met mijn nieuwe baan aan de Zuidas,’ antwoordde Sarah. Uiteraard wist ze dat de functie in het bedrijf waar ze zou gaan werken tot Anns droombanen behoorde. Maar Ann had Jens gehad. Die bewuste avond had zij zich bovenop hem gestort. Terwijl ze alles wist van Sarahs verliefdheid.

De blik in Anns ogen veranderde toen Sarah haar op de hoogte stelde. ‘Daar werkt Jens ook.’

‘Weet ik. Dat wilde ik nog vertellen.’ Sarah liet de diamant aan haar vinger schitteren in het zonlicht.

 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Oeff, je hebt je aan de opdracht gehouden en de belofte niet gebroken, maar daar heb je wel heel veel woorden voor nodig. Het zou goed zijn om ook wat dat betreft op dieet te gaan!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@ Katja, we mochten 500 woorden gebruiken. Dit zijn er 499. 

Maar ik ben het wel met Katja eens. Als je het verhaal zou beginnen bij de vierde alinea, zou het nog steeds een volwaardig verhaal zijn. De eerste drie alinea's hebben wat mij betreft weinig functie voor het verhaal, teveel info waar ik eigenlijk niet in geïnteresseerd ben. Pas bij de vierde alinea zit ik in het verhaal. Die laatste alinea's heb ik graag gelezen.

Lid sinds

3 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Het is duidelijk dat je houdt van eten. Goed thema qua belofte!

Ik mis een beetje connectie met de hp. Misschien helpt het om minder recepten of de ingrediënten te beschrijven, meer te focussen op wat het betekent voor haar. Op het moment dat je de dialoog start, wordt alles veel boeiender.

In alle bescheidenheid natuurlijk.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Sorry Evelien, maar kookboeken en recepten zijn geen literatuur. Volgende keer beter, zeker? Beloofd (thema van de opdracht trouwens)?

Lid sinds

3 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Evelien,

Je hebt een goede insteek voor je verhaal: diëten is lastig en je kan continu bezig zijn met wat je mag eten en wat niet. Maar je uitwerking zou sterker zijn als je iets anders als uitgangspunt kiest. Door alle opsommingen van wat je eet, leest het verhaal als een dieet-dagboek, in plaats van een gevecht met eten. 
Enkele suggesties voor hoe je dit verhaal ook kunt aanpakken. Schrijf (nog meer) over: 
- de waardering voor je lijf ( of het gebrek daaraan)
-  wat er gebeurd is wat de gedachte maakt dat je nooit meer terug wil naar dat 'oude gewicht'
- Het vooruitzicht van een leven met een gezond/ prettig lijf

Groet, 

 

Nadine

Lid sinds

4 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Bedankt! Jullie hebben gelijk, ik kan soms wat te langdradig zijn. Ik neem de adviezen graag tot mij en zal deze laten sudderen in mijn hersenpan ;-)