Opbouw, structuur

Je geeft eigenlijk te weinig informatie om er iets zinnigs over te kunnen zeggen. Was het nou 2 of 3? Wanneer vindt dat gezinsleven plaats, wat gebeurt er, hetzelfde als bij de zoektocht? Confrontaties? Voor wie schrijf je het? Familie of groter publiek? Het zou wellicht helpen als je wat meer informatie geeft. Ik ga alsnog proberen mee te denken. 

Aangezien je aangeeft dat de zoektocht veel inzichten en confrontaties bevatten, zou ik dat als hoofdlijn gebruiken. Het ligt eraan wat er in je kindertijd gebeurt, maar als het steeds hetzelfde is, gebeurtenissen zich herhalen, of dat je het vertelt om 'bij het begin te beginnen', zou ik dat pertinent niet doen. Alleen als je je kindertijd op een spannende manier kan schrijven en vertellen (ik ga er even vanuit dat je het voor publiek schrijft) zou ik daarmee beginnen. En dan nóg is het de vraag of lezers daar geïnteresseerd in zijn. Als je kritisch hebt gekeken en twijfels hebt, zou ik gebruik maken van flashbacks. Je kunt bijvoorbeeld als je ruzie hebt in het deel 'zoektocht' refereren naar vroeger. Waarom wordt het hoofdpersonage hier zo boos? Neem dan de lezer terug naar de kindertijd

Wat betreft tegenwoordige of verleden tijd; als je gebruik maakt van flashbacks zou ik het hoofdverhaal uiteraard in de tegenwoordige tijd schrijven. Dat vind ik sowieso een 'lekkere', actieve vorm. Je voorkomt hiermee dat het verhaal een droge opsomming wordt, zoals bij veel autobiografische verhalen nog wel eens kan gebeuren. Het neemt jou als schrijver terug in het verhaal, en je beleeft het echt weer. Daar gaat het van leven. 

Ja, het kan heel mooi zijn om dat af te wisselen.

Nadeel is dat je heel goed moet kunnen schuiven en wisselen van fragmenten én tegelijkertijd het verhaal logisch en aantrekkelijk houden. Dat vergt behoorlijk wat schrijfvaardigheden.

Als je (veel) schrijfervaring hebt, is het te doen. Heb je die niet, dan kun je beter chronologisch werken, en eventueel later - als je het volledige overzicht qua tijd, personages, belevenissen e.d. onder controle hebt - gaan springen in de tijden en spelen met verleden tijd en tegenwoordige tijd.

Bedankt voor je reactie! 

Ik maak me niet heel druk om mijn schrijfstijl, ik denk wel boeiend genoeg om de lezer mee te nemen in het verhaal, ook al is het beschrijvend in verleden tijd. Na de zoektocht. Ik kan dan ook alles kwijt wat ik wil. Wel lijkt me een afwisseling erg mooi. Bijvoorbeeld ik als kind die beleeft, in tegenwoordige tijd.... Mam en ik stappen in de volgepakte auto voor ons huis. Ik weet niet waar we heengaan. Ik kijk door de achteruit. Daar staat papa. Hij kijkt zielig. Hij zwaait tot we de straat uit zijn. Dag pap! Het kind "ik personage" Beleeft bijvoorbeeld van alles, hoe het is om weer van huis weg te moeten, allerlei onderzoeken te ondergaan... En dan daarnaast de zoektocht: Lag het aan mij? Of speelde er iets anders?..... 

De afwisseling lijkt me mooi, maar er is al veel gebeurd tussen 0-4 jaar, wat ik dan moeilijk vanuit kind kan schrijven. Hoe kan ik dat oplossen? 

Nu heb ik alles beschrijvend in verleden tijd gedaan, omdat dat het makkelijkst was. 

Vanuit de zoektocht kijk ik naar oude films van ons gezin die mogelijk wat informatie geven.. Verder heb ik bijvoorbeeld een medisch dossier in handen gekregen, en ging ik op pad... 

Dank voor je goede tip! Dat is echt een goed idee, eerst de veilige weg, dan heb ik ook goed overzicht. Een tweede versie om aan te passen, tevens om mij verder te bekwamen als schrijver.