#323 - Gedeeld geluk
Zie haar toch.
Ze is verliefd en geen klein beetje.
Het lijkt wel of ze in de wereld van suikerspinnen leeft. Roze wolken. Een stralende zon die constant op haar neer straalt. Een zweem van zoetheid volgt haar waar ze ook huppelt. Huppelt, of zweeft, wie zal het zeggen. Je krijgt zelf een instant-gelukkig gevoel als je haar zo al dansend ziet voorbijgaan. Haar lach is zo aanstekelijk. Je voelt je mondhoeken omhoog trekken en je trekt je niets aan van die lachrimpels die zich vormen. Integendeel, je beseft ongewild dat je gezicht net daarvoor weer in de stand “bloedserieus” stond. Liever lachrimpels dan een blijvende frons, nietwaar?
Je wilt haar blijven volgen. Je draait je onbewust met die warme wind mee om te blijven genieten van die stralende warmte van geluk. Ze lijkt nog hoger te zweven, ze begint te giechelen, te lachen, te gieren. En jouw glimlach wordt groter. Je ontvangt en beleeft het gevoel van blijdschap.
Plots verandert er iets. Hoewel zij nog steeds door die roze lucht vliegt, wijzigt je mond van een stralende glimlach naar een platte rechte streep op je gezicht. Je slaakt een zucht, draait met je ogen en je kijkt weg. Een snelle stiekeme blik bevestigt je nieuwe gevoel. Het gevoel van een huivering wanneer die twee suikerspinnen weer eens letterlijk in elkaar vastplakken.
Te veel is te veel.
Hoi Emy, mooi beschreven hoe…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Emy, mooi beschreven hoe de stemming van een ander zijn weerslag op jou kan hebben. Ik mis op het einde de uitleg waarom jouw stemming omslaat in irritatie, waarom je ineens huivert in plaats van genieten van de verliefdheid die het meisje uitstraalt.
Verder graag gelezen.
Haar lach lijkt wel besmettelijk, in de goede zin van het woord uiteraard. --- een aanstekelijke lach vind ik persoonlijk mooier lezen dan een besmettelijke lach.
Hoi Fief, bedankt voor je…
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol
Hoi Fief, bedankt voor je opmerking.
Inderdaad, aanstekelijk is beter en aangenamer. De huivering ging eerder over het -niet omschreven - maar 'te kleffe'. Ze plakken letterlijk in elkaar, iets wat in het openbaar soms "te veel" is. Een huivering had ik gebruikt omdat ik "walging" veel te sterk vond (dat kwam eerst in mij op), maar als je zo na een poosje terug naleest, is huivering niet echt een correcte omschrijving. Ik probeer nog een ander gevoel te bedenken.
Wel bedankt voor je tips :)
Hoi Emy, Ik vind dit een…
Lid sinds
4 jaar 5 maandenRol
Hoi Emy,
Ik vind dit een heel mooie uitwerking van de opdracht. Je lijkt in eerste instantie voor het onschuld te kiezen, waar iedereen blij van wordt en iedereen elkaar het geluk gunt. Maar er bestaat ook zoiets als te veel van het goede en daarvoor gebruik je de suikerspin perfect. Hetzelfde symbool wat eerst staat voor zoet geluk en roze wolkjes, is zonder iets te veranderen ineens een uiting van misselijkmakende zoetigheid. Gewoon door een andere kant van de suikerspin te belichten: het ding plakt ook gewoon! Net zoals sommige mensen ook aan elkaar kunnen plakken en daardoor weer ergerlijk worden.
Mooie beschrijvingen gedurende het verhaal. Een toppertje!
Groet,
Nadine
Coaches herlezen zelden…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Coaches herlezen zelden reacties op hun feedback maar ten behoeve van de lezers: het is DE onschuld, Nadine.
Dank je Nadine :)
Lid sinds
7 jaar 5 maandenRol
Dank je Nadine :)