Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#319 Verbroken

Als ik door de gang loop en de grote ramen mij een inkijk geven van het klaslokaal komt er een gevoel van warmte en gezelligheid bij mij naar boven. In het lokaal hangt een lijn met tekeningen in allerlei vrolijke kleuren, waarbij ‘teken een beroep’ de opdracht geweest moet zijn. Het krijtbord is vervangen door een digi-bord, stapels bont gekleurde boeken en schriften liggen in stapels keurig op de kast. Het lokaal staat vol met tafels en stoelen en ik merk op dat ze in hoogte verschillen. Ik zie kleine en grote kinderen weer voor me. 

In de hoek een klein aanrecht vol met bussen verf en ecoline en spatraampjes. De creativiteit van de basisschool heb ik altijd bijzonder fijn gevonden. 

‘Kan ik iets voor u betekenen’ vraagt een stem.

Ik schrik op en zie een mevrouw voor mij staan met een flinke bos rode krullen. Om haar hals draagt ze een groen gebreide sjaal. 

‘Ik ben de moeder van Sophie, en ik ben hier al een tijdje niet meer geweest, door omstandigheden, begrijpt u. Spijt zeg maar. Ik zocht haar juf ’.

‘Sophie..., leuke dochter heeft u. Ik ben haar juf, aangenaam kennis te maken’. De krullenbol duwt haar elleboog naar voren. 

‘Ben ik in het verkeerde lokaal? Ze had echt een andere juf. Ik ken u helemaal niet’. 

Juf Annelie heeft ontslag genomen. Ze kon het niet meer aan. Ik mag het eigenlijk niet zeggen, maar ze had veel ruzie thuis. Haar man heeft haar nogal onder druk gezet’. 

‘Waarom? Kunt u mij uitleggen waarom ik niet op de hoogte ben gesteld? Ik ben haar moeder, ik heb het recht om te weten dat mijn dochter een andere juf heeft gekregen. Ik moet haar hier op voorbereiden. Sophie kan helemaal niet tegen deze plotselinge veranderingen. 

‘Neemt u plaats, dat praten we er even rustig over.’ 

‘Sorry, ik heb mij bedacht..’ 

Op de gang aan een kapstok hangt een lange rode regenjas, herinnerend aan de vrouw waar ik zoveel voor voelde.  

 

 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Indrany, mooi verhaal met een verrassende wending. Graag gelezen.

Als ik door de gang loop en de grote ramen mij een inkijk geven van het klaslokaal komt er een gevoel van warmte en gezelligheid bij mij naar boven. ---- als je achter klaslokaal een komma zet, leest deze vrij lange zin iets gemakkelijker.

In de hoek een klein aanrecht vol met bussen verf en ecoline en spatraampjes.   ---- ik mis achter "hoek" een werkwoord. 

Ik mag het eigenlijk niet zeggen, maar ze had veel ruzie thuis. Haar man heeft haar nogal onder druk gezet’.   ---- persoonlijk vind ik het vreemd dat een vreemde juf tegen een voor haar vreemde ouder zo'n uitspraak doet. 

Op de gang aan een kapstok hangt een lange rode regenjas, herinnerend aan de vrouw waar ik zoveel voor voelde.  --- deze zin leest niet lekker. Het woord "herinnerend" zou je misschien kunnen veranderen in "die me herinnert".  

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Indrany,

Op zich een mooi verhaal, maar voor mij komt de agressieve toon vd HP uit de lucht vallen. Dat roept de vraag op waar die vandaan komt. Waarom is zij überhaupt daar? De reactie vd juf is vreemd, dat ben ik met Fief eens. En het slot... ik heb het idee dat je tussen de regels iets wilt zeggen, ik kan wel raden wat, maar het laat teveel open.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

 

 

** Hierbij de verbeterde versie. Dank voor de feedback. Erg waardevol. **

Als ik door de gang loop en de grote ramen mij een inkijk geven van het klaslokaal, komt er een gevoel van warmte en gezelligheid bij mij naar boven. In het lokaal hangt een lijn met tekeningen in allerlei vrolijke kleuren, waarbij ‘teken een beroep’ de opdracht geweest moet zijn. Het krijtbord is vervangen door een digi-bord, stapels bont gekleurde boeken en schriften liggen in stapels keurig op de kast. Het lokaal staat vol met tafels en stoelen en ik merk op dat ze in hoogte verschillen. Ik zie kleine en grote kinderen weer voor me. 

In de hoek staat een klein aanrecht vol met bussen verf en ecoline en spatraampjes. De creativiteit van de basisschool heb ik altijd bijzonder fijn gevonden. 

‘Kan ik iets voor u betekenen? ’ vraagt een stem.

Ik schrik op en zie een mevrouw voor mij staan met een flinke bos rode krullen. Om haar hals draagt ze een groen gebreide sjaal. 

‘Ik ben de moeder van Sophie, en ik ben hier al een tijdje niet meer geweest, door omstandigheden, begrijpt u. Spijt zeg maar. Ik zocht haar juf ’.

‘Sophie..., leuke dochter heeft u. Ik ben haar juf, aangenaam kennis te maken’. De krullenbol duwt haar elleboog naar voren.

‘Ben ik in het verkeerde lokaal? Ze had echt een andere juf. Ik ken u helemaal niet’. 

'Juf Annelie heeft ontslag genomen. Ik ben haar vervangster. Leuke klas hoor, klas 3a'. 

‘Waarom? Kunt u mij uitleggen waarom ik niet op de hoogte ben gesteld? Ik ben haar moeder, ik heb het recht om te weten dat mijn dochter een andere juf heeft gekregen. Ik moet haar hier op voorbereiden. Sophie kan helemaal niet tegen deze plotselinge veranderingen'.  

‘Neemt u plaats, dat praten we er even rustig over.’ 

Wat gebeurd hier, waarom weet ik dit niet? Heb ik een nieuwsbrief over het hoofd gezien? Ik wil niet zonder juf Annelie, niet nu. Het einde van het schooljaar vond ik al ver weg, maar dan had ik de tijd om te wennen, om los te laten. Twijfelgedachten schieten als een stuiterbal door mijn hoofd. De juf gebaart om te gaan zitten. Ik wil weten waarom ze weg is gegaan maar ik voel hoe paniek mij zo onrustig maakt dat ik alleen maar wil vluchten. 

‘Sorry, ik heb mij bedacht..’ 

Op de gang hangt aan de kapstok een lange rode regenjas, en herinner ik de vrouw waar ik zoveel voor voelde.  

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Indrany, het leest een stuk beter. Ik zou de herschreven versie boven het originele verhaal plaatsen en achter de titel "herschreven" typen. Dan zijn de leden ook eerder geneigd om je verhaal nog eens te lezen. 
Ik heb nog een paar dingetjes gevonden in je herziene tekst:

...weg is gegaan maar ik voel... --- achter gegaan hoort een komma. 

...rode regenjas, en herinner ik ... ---  vóór de "en" hoeft geen komma. 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Toe ik je verhaal las, vond ik de vondst heel mooi, maar het verhaal kwam voor mij niet goed uit de verf, al kon ik er de vinger niet opleggen waarom.
Nu je het herschreven hebt, begint het voor mij veel meer te leven. Goed werk!

Lid sinds

5 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Indrany,
De eerste versie van je verhaal liet mij heel erg gissen naar wat er eigenlijk aan de hand is. De herschreven versie maakt het allemaal een stuk duidelijker. Stiekem heb ik het gevoel dat er meer speelt dan alleen de affaire met de voormalige juf van haar dochter. Ik denk dat er ook iets is met een scheiding en dat de hp niet meer zo veel voor haar dochter zorgt en daardoor de informatie van de school niet meer krijgt. 

De zin "Het krijtbord is vervangen door een digi-bord" gaf mij heel erg het gevoel dat de hp voor het laatst als kind op de basisschool was geweest. Terwijl verder op in het verhaal krijg ik meer het gevoel dat het om een paar maanden gaat dat je hp niet op de basisschool is geweest. Als je wilt aangeven dat ze er in maanden niet is geweest zou je het ook kunnen hebben over de tekeningen op het raam die regelmatig veranderen op basisscholen.