Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#312 Het diner

Liever vocht ik in het Midden-Oosten tegen de Taliban dan in te gaan op de uitnodiging van mijn tante Sofia om bij haar te dineren, maar die keuze werd mij niet voorgelegd.
Tegen het bedanken voor de invitatie waren echter twee zwaarwegende argumenten: mijn negatieve banksaldo en haar aanzienlijk fortuin. Er was mij alles aan gelegen om bij haar in een goed blaadje te staan; een blaadje in haar laatste wilsbeschikking.
Tante, die met iets blauwbloederigs getrouwd was, nodigde ons voorheen zelden uit, en dan hooguit voor de thee, doch nadat oom het zilveren eetgerei had ingeruild voor een gouden lepel, haalde ze de familiebanden wat strakker aan.
Het diner bestond uit negen gangen en elke gang was een martelgang. De combinatie van zwaar zilveren bestek en het servies, fragieler dan eierschalen, bezorgde ons al een zenuwinzinking, maar wat ons echt de stuipen op het lijf joeg, was het ragfijne, helderwitte, handgeweven damast, met gouden randjes en het reliëf van het familiewapen van haar verscheiden wederhelft.
Soep lepelden we druppelsgewijs binnen, rode wijn verruilden we voor water en de juskom lieten wij liever aan ons voorbijgaan. En al die tijd keken wij angstig naar onze spruit, maar de in aller haast tot kleine Lord gedrilde jongen morste geen drup.
Volkomen uitgeblust belandden we uiteindelijk in de salon voor koffie en likeur. We hadden het overleefd, maar waren aan het eind van ons latijn.
Ik schraapte juist mijn keel om te bedanken voor haar gastvrijheid, maar dat kinderbedtijd ons noopte huiswaarts te keren, toen een spookachtig geluid onze aandacht trok.
In de deuropening stond een sneeuwwit damastspook. Dat we niet te maken hadden met iemand van gene zijde, verklapten ons de levendige ogen die ons aankeken vanachter twee slordig uitgeknipte gaten.
De ijselijke gil van mijn tante was mijlenver te horen.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Voor mensen over mij heen buitelen: ik weet dat het een oude opdracht is, maar omdat deze nog vastgezet staat, kon ik de verleiding niet weerstaan.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wat goed, Musonius, dat je deze oude koe terug uit de gracht hebt gehaald. Het leest net of je mee aan tafel zit (geen nood ik ken de regels van de etiquette). Zeurtje: verleden deelwoord van overleven is overleefd met een d, dus.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik zie dat je er van genoten hebt, Musonius. Je hebt rijkelijk gestrooid met mooie woorden en de uitdrukkingen aan elkaar geregen. Jammer dat je tante het niet kan waarderen. Erg grappig. Ik vraag me alleen af hoe je met het zilveren bestek kon eten terwijl het omgewisseld was?

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Musonius, een hilarisch leuk verhaal. Met een brede lach gelezen. 

doch nadat oom het zilveren eetgerei had ingeruild voor een gouden lepel,  --- bedoel je hiermee dat het hem beter ging of dat hij het aardse rijk verlaten had? Verderop schrijf je namelijk "haar verscheiden wederhelft".

... de jus sloegen wij, ondanks onze droge kelen, beleeft af. ---- deze begreep ik niet helemaal. Het leest alsof je anders de jus gedronken had omdat je dorst had..

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Musonius, beleefd is ook met een d.

Sorry dames, maar ik begrijp de reacties van Katja en Fief niet.  Het is m.i. overduidelijk dat de oom is overleden en dus voortaan rijstpap met een gouden lepeltje eet in het hiernamaals. Daarnaast wordt saus meestal opgediend om een droog gerecht wat 'juteuzer', sappiger te maken, daarom hoef je het nog niet te drinken. 
Enfin, Musonius, waar bemoei ik mij mee, het is aan jou om uitleg te verschaffen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, blijkbaar ben ik niet zo snel van begrip als jij. Ik had het vermoeden dat de opmerking over de gouden lepel over het heengaan van oom ging. Dat heb jij nu bevestigd, althans, als Musonius het ook zo bedoeld heeft. 

En dat jus de maaltijd sappiger maakt, snap ik ook. Alleen het staat een beetje vreemd geschreven. Bij een droge keel drink je meestal iets, en dat is geen jus. Of je moet jus d'orange bedoelen. Dan gooi je niet extra jus over je aardappelen. 
 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank voor jullie respons.

Oom is inderdaad gaan hemelen. Wellicht is niet iedereen bekend met de rijstepap-met-gouden-lepeluitdrukking. Jammer, maar ik hecht er te sterk aan om het te wijzigen.

Ik snap dat bij 'jus' zo snel na wijn en water genoemd, de betekenis van vruchtennat zich opdringt in plaats van vleesnat. Misschien kan ik beter schrijven dat we de juskom lieten staan. Ik ga mij erover buigen.

'Beleeft' is aangepakt. Wederom dank, Gi!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wellicht is niet iedereen bekend met de rijstepap-met-gouden-lepeluitdrukking. Jammer, maar ik hecht er te sterk aan om het te wijzigen.

Hoi Musonius, dat ik ook zeker niet doen. Ik heb weer een uitdrukking geleerd en het past perfect in de tekst.