Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#316 Smeulend vuur

“Hij lijkt niet erg dol op u te zijn”, lach ik tegen het ietwat muizige dametje, nadat de norse barman het glas wodka met een klap voor haar neerzet.
“Nee, hij is niet content met wat ik doe”, zegt ze. En met een papieren zakdoekje veegt ze de wodkaspetters van de bar. “Hij denkt dat ik aan de wieg sta van iedere onenigheid die in zijn etablissement plaatsvindt.”
“Ah?” Mijn wenkbrauwen schieten omhoog. Ik kijk achterom naar mijn vriendengroepje aan een tafeltje en sta in tweestrijd: ik wil eigenlijk terug, maar de vrouw heeft mijn nieuwsgierigheid gewekt.
“Wat doet u dan precies, als ik vragen mag?” Als je brandt van nieuwsgierigheid, kun je maar beter zo snel mogelijk blussen.
“Ik ben professioneel stoker”, antwoord ze. “Nee, niet in een stoomtrein!” zegt ze vlug, want ik haal al adem om een opmerking te maken. Het vlammetje van nieuwsgierigheid is inmiddels uitgegroeid tot een fiks kampvuur. Hier moet ik het fijne van weten.
“Ken je die televisieprogramma's als De Rijdende Rechter, Bonje met de Buren, Adam zoekt Eva en andere realityseries?” Nee, maar ik knik om de vaart in haar verhaal te houden. “Vraag je je soms ook niet af waarom ze zich om de kleinste futiliteiten druk kunnen maken? Nou, dat is te danken aan mijn inzet.”
Ze zwijgt even. Mijn vriendin komt langs en strijkt met haar hand over mijn haar. “Kom je er zo weer bijzitten?” roept ze, als ze haar weg vervolgt naar de wc. Ik kijk haar na tot de deur sluit en wend mij weer tot mijn gesprekspartner.
“Conflict is kijkcijfers”, vervolgt ze. “Natuurlijk zoeken de televisiemakers naar de stompzinnigste burgers die ons land rijk is. Maar zelfs de ergste tokkies kunnen tot bezinning komen bij zo'n mediacircus.”
Een beetje treurig staart ze naar haar inmiddels lege glas. Ik zwaai als een waanzinnige naar de barman en gebaar dat hij moet bijvullen. Met zijn gezicht op onweer vervult hij mijn wens.
Ze neemt een slok en gaat verder: “Mijn taak is om de gesuste gemoederen weer te verhitten en om de juiste ouwe koeien uit de sloot te trekken. Ik ben jaren werkzaam geweest als psycholoog en ik ken de zwakke plekken van de mens. Wat ik probeer is om woede-uitbarstingen op te wekken die het publiek nog net toelaatbaar vindt. Op dit moment is een fiks handgemeen de grens, maar die grenzen verschuiven, en voor de nabije toekomst sluit ik moord en doodslag niet uit.”
Ze pauzeert en kijkt langs me heen de kroeg in. Ik zit nog boordevol vragen, maar wacht rustig af tot ze verder gaat.
“Weet je,” zegt ze, nog altijd langs mij heen kijkend,“ik kan je geweldige verhalen vertellen over wat ik allemaal heb meegemaakt bij die uitzendingen, maar ik kan me voorstellen dat je nu andere prioriteiten hebt.” Ik volg haar blik en zie dat mijn vriendin en een van mijn vrienden het wel heel erg goed met elkaar kunnen vinden. Op hoge poten been ik naar ze toe.

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Grappig verhaal, vooral het einde. Apart beroep, zou best eens kunnen bestaan. Maar je wordt er niet vrolijk van, inderdaad.

Welkom op/bij het forum!

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank je, Katja.

Maar geen beste start, het verhaal is ruim 200 woorden te lang, ontdek ik nu. Deze schrijfopdracht is toch voorbij, dus ik laat het maar zo en zal er in het vervolg op letten.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Musonius, ook van mij een welkom. Zoals Katja al zegt, het zou zomaar een bestaand beroep kunnen zijn. Ik ziet het helemaal voor me. Alles voor de kijkcijfers. Leuk bedacht, graag gelezen.

Een opmerking over de tekst:
Het leest fijner als je de gesproken tekst op een nieuwe regel zet. Dan zie je sneller wie wat zegt. Bijvoorbeeld bij je eerste alinea:
Hij lijkt niet erg dol op je te zijn”, lach ik tegen het ietwat muizige dametje, nadat de norse barman het glas wodka met een klap voor haar neerzet.
“Nee, hij is niet content met wat ik doe”, zegt ze. En met een papieren zakdoekje veegt ze de wodkaspetters van de bar. “Hij denkt dat ik aan de wieg sta van iedere onenigheid die in zijn etablissement plaatsvind.”
“Ah?” Mijn wenkbrauwen schieten omhoog. Ik kijk achterom naar mijn vriendengroepje aan een tafeltje en sta in tweestrijd: ik wil eigenlijk terug, maar de vrouw heeft mijn nieuwsgierigheid gewekt.
“Wat doet u dan precies, als ik vragen mag?” vraag ik, want als je brandt van nieuwsgierigheid, kun je maar beter zo snel mogelijk blussen.
“Ik ben professioneel stoker”, antwoord ze. “Nee, niet in een stoomtrein!” zegt ze er vlug achteraan, want ik haal al adem om een opmerking te maken. Het vlammetje van nieuwsgierigheid is nu uitgegroeid tot een fiks kampvuur. Hier moet ik het fijne van weten.

Hierbij moet je ook aan de ELDA-regel denken: eerst leesteken, daarna aanhalingsteken.
Hij lijkt niet erg dol op je te zijn”, lach ik  ---- ...te zijn,' lach ik. 
Ik zie dat je het wel op het eind van de zinnen doet en bij een vraagteken doe je het automatisch goed.

Verder heb ik niet zoveel te zeuren. Ben benieuwd naar je volgende inzending.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Musonius, jouw verhaal was uit voor ik er erg in had dat het inderdaad te lang was voor de opdracht. Enkele zeurtjes: 5e regel: plaats 'vind' met t graag en later in de tekst 'vervolgd' zonder d maar met t. Fijn beroep dat je bedacht hebt, ik denk dat ik dat mens ergens van ken en neen, ik ben niet de ober.

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank, Fief, die suggestie over de alinea-indeling neem ik graag ter harte.

Die ELDA-regel leg ik liever ter zijde. Ik begrijp niet zo goed waarom fictie-schrijvers hier eigen regels op nahouden; de regels zijn al lastig genoeg en voor de leesbaarheid maakt het geen enkel verschil. Wat mij betreft gebruiken we één regel en verdwijnt de ELDA-regel in de prullenbak.

Dank ook Gi. Domme foutjes die ik maar snel moet verbeteren.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Musonius, de ELDA- regel hebben wij zelf niet bedacht. Het is een algemene regel die voor het schrijven gehanteerd wordt.
 

Lid sinds

3 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Weet ik, Fief, voor het schrijven van fictie welteverstaan. Maar ik blijf het onzinnig vinden dat er verschillende regels bestaan voor gebruik van deze leestekens, dus ook voor fictie gebruik ik toch liever de officiële regels. Is dat erg?