Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#315 Bitchologie van de koude grond

 

Ik beschouw vandaag als een gemiddelde zondagmiddag. De meer taalkritische lezer zal nu waarschijnlijk melding maken van cliché-achtig taalgebruik. Maar er zijn niet echt beter passende woorden te verzinnen voor het gevoel van dit moment. 

Ik zou nog wel wat uitweidingen kunnen verzinnen over wat voor dag het vandaag is, maar daar blijkt geen tijd voor te zijn. Mijn gezelschap is verschenen. Zijn haar lijkt toch enige grijstinten te hebben gekregen en hij lijkt ook aangekomen. Hij glimlacht zijn gele tanden bloot wanneer hij me opmerkt.  

Nu zal de meer verveelde lezer waarschijnlijk opmerken wat er nu werkelijk zo bijzonder is aan twee vrienden die hebben afgesproken op een twaalf-in-een-dozijn-terras. Welnu, het frappante hieraan is dat de karaktereigenschappen van mijn tafelgenoot deze ontmoeting columnwaardig maken. Deze jongeman heeft namelijk de reputatie – en excuses voor mijn puberale woordkeuze- een enorme bitch te zijn. 

Ik ben me ervan bewust dat de ongelukkige niet als zodanig zal zijn geboren. Wellicht dat er zich omstandigheden in zijn leven hebben voorgedaan, waarbij hij geen andere keuze heeft gezien dan zich als dusdanig te gedragen. Een bepaalde wrok kan ertoe hebben geleid dat hij van het land der normale mensen naar het koninkrijk der bitches is overgestapt. Maar ook biologische factoren kunnen een rol hebben gespeeld. Wellicht is een van zijn ouders drager van het bewuste gen en heeft hij het overgeërfd. 

Waarschijnlijk op zoek naar een antwoord waarmee hij me kan chanteren, vraagt hij hoe het met me gaat. ‘Wel goed’, antwoord ik niet helemaal naar waarheid. De meer eerlijke lezer zal opmerken dat een dergelijke verdraaiing van feiten op zo’n simpel te beantwoorden vraag een eerste stap kan zijn naar het verkrijgen van een mastertitel in pathologische liegkunde. In uitzonderlijke gevallen zelfs tot een PHD in de bitchologie. Mijn eigenaardig gezelschap lijkt het niet op te merken als hij knikt. Vermoedelijk maakt hij er straks een notitie van en bedenkt een plan om het wat minder goed met me te laten gaan.  

De serveerster die de bestelling opneemt zal vermoedelijk niet door hebben dat ze hier met een enorme bitch te maken heeft. Deze dominante karaktrek is iets wat aan de buitenkant lastig waar te nemen is. Wanneer mijn gezelschap twee Leffe’s besteld, lijkt hij een doodnormale jongen die met zijn vriend op het terras een biertje drinkt. Wellicht is hij dat op bepaalde momenten ook, maar u en ik weten dat het altijd weer bij hem naar boven kan komen. En hijzelf ook, want hij heeft het inmiddels ook al meermaals toegegeven. Ik dacht altijd dat het zou verminderen, als mensen zich er bewust van zijn. Bij hem lijkt het omgekeerde het geval te zijn. 

Mijn gezelschap glimlacht naar de serveerster, vermoedelijk flirterig. Ze slaat de ogen neer, wat hij ongetwijfeld zal beschouwen als het negeren van zijn avances. Vermoedelijk zal hij dit zo meteen als excuses gebruiken om de bij de rekening inbegrepen fooi niet te hoeven betalen. Na het zien van de rekening zal hij dan met veel theater de eigenaar erbij roepen en een uitgebreide preek houden over hoe slecht zij hem behandeld heeft. Als hij helemaal in een je-weet-wat-ik-bedoel-humeur zou verkeren, is hij zelfs in staat om de rekening voor diens ogen te flamberen. 

Ik kan me voorstellen dat de meer psychologisch ingestelde lezer mijn stuk zal beoordelen als zijnde ‘projectie’, waarbij ik al mijn bitchwaardige eigenschappen naar mijn gezelschap overhevel. Welnu, ik kan me er niet aan onttrekken dat een bepaalde mate van herkenning makkelijker is wanneer men zelf ook dikwijls in staat moet worden geacht dit type gedrag te vertonen. Ik kan u echter wel verzekeren dat deze jongeman uitzonderlijk begaafd is in het vertonen van dergelijke uitingen, iets waartoe ik mijzelf niet zou kunnen classificeren. Het enige wat ik daar als bitchy actie nog tegenover mag stellen is het benoemen van al zijn kenmerken in een column. 

 

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

In de kern best grappig, Virtuoso, al stoort de herhaling me tegelijkertijd ook. Een grapje in diverse varianten verteld. Dat wordt op den duur wat mij betreft wat vermoeiend. Je kunt ook te virtuoos zijn.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuoso, jij hebt je vermaakt met het verzinnen van zoveel mogelijk combinaties met bitch. Ik vond het wel verrassend dat je een man tot bitch hebt gebombardeerd. Meestal wordt die eer toegeschreven aan een vrouw.
Het nadeel van dit overmatige gebruik van dit woord is dat de lezer, na het lezen van de zoveelste zin met bitch, afhaakt. Ik in ieder geval wel. Het verhaal blijft niet hangen. Het woord wel. Overdaad schaadt, vrees ik. 

Lid sinds

4 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Virtuosuo, tijdens het eerste deel van het verhaal heb ik hardop moeten lachen (dit gebeurt me maar zelden!) terwijl ik bij het tweede deel op de een of andere manier buitengewoon geirriteerd raakte...(ongetwijfeld door het overmatige gebruik van het woord 'bitch'). Bij een tweede keer lezen blijkt dit weer een mooi 'gelaagd' verhaal in  jou herkenbare geheel eigen stijl. Knap geschreven.

Lid sinds

6 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Virtuosuo,

Geslaagd stuk. Je maakt inderdaad veel gebruik van het woord 'bitch'. Je kan het soms weglaten, zeker bij twee zinnen achter elkaar door te verwijzen naar de eerste zin, bijvoorbeeld:

'De serveerster die de bestelling opneemt zal vermoedelijk niet door hebben dat ze hier met een enorme bitch te maken heeft. Bitchheid is iets wat aan de buitenkant lastig waar te nemen is.' aanpassen naar:

'De serveerster die de bestelling opneemt zal vermoedelijk niet door hebben dat ze hier met een enorme bitch te maken heeft. Het is een karaktertrek die aan de buitenkant lastig waar te nemen is.'

Maar genoeg gebitcht, ik heb ervan genoten.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Virtuoso

Ik vind het een prettige insteek maar vind je intro veel te lang, het aanspreken van de lezer over hoe die je tekst zal interpreteren vind ik niet zo sterk.

Voltte schrijfstijl, dat wel.

 

Johanna

   

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank voor alle feedback. Het stukje is losjes gebaseerd op een sketch uit Saturday Night Live waarbij medewerkers Dane en Niff (omdat ze denken dat ze worden ontslagen, wat niet het geval is) als een soort afscheid al hun collega's de huid vol schelden. Hierbij worden ook veel variaties op het woord bitch gebruikt, vandaar dat ik dit in dit stukje ook geprobeerd heb. Begrijp wel dat dit voor een sketch wat makkelijker werkt dat in een column, misschien ben ik er een beetje in doorgeslagen. Heb het stuk op diverse plekken wat aangepast, en het wat minder bitchy gemaakt. De sketches zijn trouwens op youtube the vinden, (voor de geinteresseerden, zoek maar eens op Mc Donalds Firing).

Het woord bitch kan trouwens in verschillende contexten worden gebruikt, behalve op personen kan het op situaties betrekking hebben; 'life is a bitch' of 'that work is a bitch'. Het kan ook op mannen betrekking hebben, en wordt dan vooral gebruikt om 'onderdanige' mannen te omschrijven. Het wordt in deze context met name veel in het gevangeniswezen gebruikt.

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Virtuoso: In de zesde alinea staat besteld nog steeds met een d, waar het een t hoort te zijn. Listen carefully, I will only say this once (again : zie 12/9).