Opdracht #314 – Emotie

Hoi Kremer, ik heb je verhalen nu een paar keer gelezen, maar ik weet niet goed wat ik ervan moet vinden. Wellicht is het jouw manier van schrijven: korte zinnen, soms slechts één woord. Ik kan niet goed wijs worden waar het precies over gaat of welke emotie je wilde verwoorden. 
Het gebruik van alinea's zou het al beter maken, denk ik, en in volledige zinnen schrijven.

Ik ben er niet, maar toch ook wel. Zo dichtbij en toch ziet hij mij niet. Staan. Of zitten. Zo vanachter mijn scherm.  --- Dit leest niet prettig. Net alsof je 1 zin in kleine stukjes hebt gehakt en overal een punt achter hebt gezet.

Je begint een aantal zinnen met woorden die normaal achter een komma horen (voegwoorden): want, maar, zodat. 
bijvoorbeeld in de volgende zin:
Ik probeer mij van gedachten te ontdoen. Want ik wil niet dat iemand ziet hoe vurig ik me voel achter ontdoen hoort een komma.  ... te ontdoen, want ik wil niet ....

Foei Kremer, wat een ontoegankelijk verhaal. Ik vrees dat er teveel in je hoofd is achtergebleven dat je ons onthouden hebt. Daardoor blijft het een woordenbrei. Ik neem aan dat je dat toch ook niet wilt...

Haha, zo slecht? De stijl was een probeersel. En mijn testlezers kwamen er wel uit met de emoties. Vrij makkelijk zelfs. Maar helaas dat deze hier niet wordt gewaardeerd. Dank in ieder geval voor de feedback en volgende keer beter:)

Ik denk dat er heel veel fantasie in je hoofd zit en het zou iets moois kunnen worden. Er is  hier en daar nog wel wat werk aan. Nu is het voor mij verwarrend, ook niet heel duidelijk wat de emoties zijn. Dat zou je wat extra in de verf kunnen zetten. Maar dat is mijn persoonlijke mening natuurlijk. En het zijn uiteindelijk schrijfoefeningen hé. Veel succes nog. 

Zeker! Ik ga de tips ook meenemen en misschien een duidelijk signaal dat ik mijn eigen stijl gewoon moet aanhouden en wat minder cryptisch zal zijn. #1 emotie was liefde/verlangen en in dit geval een kantoorliefde. En #2 emotie was daar weer op voortbordurend en dan vanuit het gevoel van de vreemdganger en walging naar wat ze gedaan heeft. Uiteraard met een knipoog ;)

Dus Joe in dit geval is #1 haar baas waar ze verliefd op is geworden en in #2 de persoon waar ze vreemd mee is gegaan en daar nu van walgt.

Hoi Kremer, tot mijn spijt moet ik je zeggen dat ik, ook na enkele keren lezen en zelfs na je toelichting, de emoties niet zo goed herken. Dat geldt nog het meest voor je tweede verhaal.
Je hebt kennelijk kanjers van testlezers gehad, die kwamen er makkelijk uit, vrij makkelijk zelfs, lees ik in je reactie.
Ik heb nog wel een suggestie voor je; als je een forumonderwerp aanmaakt, kun je al meteen in de titelbalk je titel invoeren en het is gebruikelijk daar ook het opdrachtnummer bij te vermelden, dat scheelt je collega-forumleden en de schrijfcoach wat zoekwerk tussen alle inzendingen.  In jouw geval zou dat dan zijn: #314 Joe was voor de show

Met vriendelijke groet,

Ton Badhemd