Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#313 Beugelbekkies

 

Op een zonnig terras in het zuiden van Frankrijk probeer ik de woorden op mijn scherm te krijgen, maar de inspiratie voor de nieuwe weekopdracht wil maar niet komen. Ik schuif mijn koffiekopje opzij en wenk de ober. Misschien dat een glas wijn helpt om mijn fantasiestroom op gang te helpen.
De ober neemt mijn bestelling op en als hij wegloopt, valt mijn oog op een goed uitziende man die aan tafeltje verderop zit. Hij lijkt met evenveel belangstelling mijn kant op te kijken. Hij staat op en met zijn afgetrainde, strakke lange lijf loopt hij naar mijn tafeltje. Vlug richt ik mijn blik op het nog altijd lege scherm.

‘Van der Leijen?’
Ik kijk op. Zijn diepe stem heeft iets vaag bekends, maar ik weet zo snel niet waar ik hem van ken.
‘Marlies van der Leijen, toch?’
Ik bekijk de man nog eens goed en ineens begrijp ik wat een van de forumleden bedoelde met zijn prachtige zin: Ik viel in een ravijn van tijd en ruimte.
‘Kees?’

In één klap ben ik terug in mijn middelbare schooltijd; waar ik als puisterige puber, compleet met binnen- en buitenbeugel, binnen het populaire meidenclubje slechts geduld werd om hen nog mooier en slanker te doen lijken. Volslank droeg ik steevast de verkeerde kleren, had geen mooie bruine teint, mijn haar zat altijd in een frot en tja, die beugel maakte het af.

De populaire boys hadden hun eigen pispaal: Kees Jansen. Een lange slungel, met zwart piekhaar, handen als kolenschoppen en schoenmaat containerschip. Eveneens behept met een beugel, acné en dezelfde mate van populariteit waren we elkaars evenknie. Tijdens schoolfeesten stonden we meestal samen aan de kant. De gedachte om samen de dansvloer op te gaan kwam niet in ons op. Nee, eigenlijk durfden we elkaar niet te vragen, bang om een flater te slaan. Tijdens de pauzes kwam hij vaak bij me zitten en dan raakten we aan de praat. Achteraf gezien waren die momenten in de aula, de gesprekken met Kees, wat me door die schoolperiode heeft geholpen. Kees bezat een bijzondere humor en zijn uitleg over diverse onderwerpen heeft me door menig tentamen gesleept.
Na de HAVO zijn we ieder onze eigen weg gegaan en zijn we het contact verloren. Jaren later hoorde ik dat hij flink doorgestudeerd heeft en nu directeur van een bedrijf in ruimtevaarttechnologie is. Het zou hem aardig voor de wind gaan.

Lachend schuift hij bij mij aan tafel.
‘Die prachtige groene ogen herkende ik uit duizenden. Weet je dat je voor mij het mooiste meisje van de klas was.’
Ik voel mijn wangen gloeien. Dat kan hij vast niet menen. Ik ben nog steeds een maatje te veel en alhoewel ik er naar mijn idee goed uitzie, kun je me geen klassieke schoonheid noemen.
‘Jij bent anders ook behoorlijk goed opgedroogd. Je ziet er echt fantastisch uit en als ik de verhalen mag geloven gaat het je erg goed.’
‘Ik mag niet klagen, maar ik heb er wel wat voor moeten doen. Wat zeg je ervan als we een flesje bestellen? Misschien een hapje eten? Volgens mij hebben we elkaar veel te vertellen, net als vroeger.’

Ik klap mijn laptop dicht en stop hem in mijn tas. Ik heb zo’n idee dat ik morgen voldoende inspiratie heb voor een zinderend verhaal.

 

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, wat een romantisch verhaal! Prachtig, ik heb genoten. Ik zie die twee scholieren voor me, met al hun onzekerheid en kwetsbaarheid. En hoe gaaf is het dat ze elkaar nu weer tegenkomen, het is ze gegund.
Mooi beeldend geschreven en met een prachtige plot! Ook de titel is top, je weet niet wat je moet verwachten en dat maakt nieuwsgierig. Super!

Met vriendelijke groet,

Ton Badhemd 
 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Ton, bedankt voor je mooie compliment. De titel vond ik nog het lastigste en ik ben er nog niet zeker van of het wel de juiste is.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Jij was inderdaad overdonderd hé Fief want het is niet jouw gewoonte om twee maal hetzelfde woord te gebruiken (vooral wanneer 99 het toegelaten maximum is) en dan nog wel in twee opeenvolgende zinnen.  Niet zo 'flink'. :-)

Maar met plezier gelezen...

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Gi, bedankt voor je scherpe blik. Ik heb het meteen aangepast. Wat bedoel je met de opmerking "vooral wanneerr 99 het toegelaten maximum is"? Ontgaat me nu iets?

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, wat een heerlijk verhaal! Verlegen , niet zo populaire pubers kunnen vaak verbazend goed terecht komen. Het einde heb ik met een glimlach gelezen. Ik hoop dat ze in alle romantiek haar laptop niet vergeet. :)

 

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Als antwoord op door Fief

Je was dus blijkbaar niet alleen overdonderd... Ik zat blijkbaar met mijn verstand (?) nog bij mijn eigen teksten die ik dagelijks instuur bij die andere opdrachten op de facebook pagina van Schrijven online en waar het aantal woorden beperkt wordt tot 99. Elke dag navigeer ik van het ene forum naar het andere, vandaar mijn grove vergissing. Sorry.

 

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

Ik vind de titel goed passend. Het geeft meteen een sfeer mee.

Normaal gesproken houd ik niet zo van mijmeringen over een schrijfopdracht, vaak voelt het voor mij als een wat te makkelijke oplossing, maar jij redt je er meer dan goed uit. Het komt heel geloofwaardig over, alsof ik een stoeltje verderop zit en het tafereel gade mag slaan.

Mooi verhaal(d).

Lid sinds

3 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Ik aarzel om te reageren, maar aangezien ik ook op jouw reactie op mijn verhaal zat te wachten, is dat omgekeerd misschien ook het geval en wil ik het je niet onthouden.

Ik vind het verhaal wat erg scherp aangezet, de personen bevinden zich aan de uiterste randen van hun gemeenschap. Dat maakt het voor mij stereotypen, maar blijkbaar hebben de anderen daar geen last van. Gelukkig maar.

Je beschrijft Kees uiterlijk erg negatief, dan komt voor mij de opmerking dat ze het zonder zijn hulp niet gered had als tegenstrijdig over. Het zou voor mij geloofwaardiger zijn als zij hem mild beschreven had. En dat later blijkt dat hij flink doorgestudeerd heeft en nu ergens hoog op de maatschappelijke ladder torent, zou hem aantrekkelijk maken, zeker met zijn afgetrainde, strakke (is dat niet dubbelop?) lichaam?, vind ik ook jammer. 

Er zijn meer zinnetjes van bouquetreeksniveau...dus, nee, voor mij niet romantisch en niet je beste verhaal. Sorry!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Katja, dat is een eerlijke mening waarvoor dank. Ik wilde alleen beschrijven hoe we ons in mensen kunnen vergissen. Ik beschreef de hp als een minder flateuze persoon in haar pubertijd. Juist daarom kon ze het zo goed met Kees vinden. Samen zijn ze toch goed terechtgekomen. Dat het niet voor iedereen zo leest, blijkt. Fijn dat je toch gereageerd hebt. Volgende opdracht beter.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Fief, ik heb genoten van je verhaal en moest denken aan De eenzaamheid van de priemgetallen, ik weet niet of je dat boek kent?
De sfeer die je oproept daar op dat zonnige terras in Vive la France vind ik weldadig beschreven, in maar een paar pennestreken. 
Als titel spreekt beugelbekkies mij niet zo aan en ik begrijp dat je er na lang zoeken voor gekozen hebt. Lastig kan dat zijn hè?
Omdat ik er plezier in heb om even te broeden op een eventuele andere titel, kom ik op 'Paradijsvogels'.

hartelijke groet van Pindarots

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Pindarots, wat een fijn compliment op de zondagmorgen. Bedankt voor je broedsel. Ik ga er over nadenken.

Lid sinds

4 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, weer in verhaal in de jou kenmerkende stijl met goedgekozen woorden. 'mijn haar zat altijd in een frot' vind ik mooi gevonden en een glimlach bij 'Jij bent anders ook behoorlijk goed opgedroogd.' Mooie laatste zin ook. Graag gelezen. Bij 'binnen- en buitenbeugel, binnen het populaire meidenclubje' viel me de herhaling van 'binnen'op. PS - van welk forumlid was de inderdaad prachtige zin ' Ik viel in een ravijn van tijd en ruimte.' ?

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Novus, die mooie zin heb ik van Yarp geleend.

Ook jij bedankt voor het compliment. Daar ben ik blij mee. De herhaling van "binnen" is een dingetje. Daar ga ik ook over nadenken. Hoewel de eerste binnen natuurlijk bij binnenbeugel hoort.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Een verhaal dat soepel wegleest Fief! Lekker romantisch, en inderdaad, Kees is het stereo type voor een bouquetreeks roman, succesvol, met zijn strakke lijf en diepe stem. Maar door de lekker nuchtere observaties ('schoenmaat containerschip') en dialoog ('van der Leyden?' en 'Jij bent anders ook behoorlijk goed opgedroogd') valt je verhaal voor mij toch echt buiten het genre. Leuke oplossing voor je gebrek aan inspiratie! Graag gelezen dit verhaal.

Een suggestie waardoor je verhaal sterker wordt; gebruik geur en kleur in je tekst. Dat terras in Frankrijk leent zich voor de zomerzon, een flapperende parasol en de geur van lavendel;-)