Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 303 Heden of verleden?

De drukte van Trafalgar Square is overweldigend. Dubbeldekkers vormen met elkaar een lang rood lint,  taxi’s rijden elk gaatje dicht en fietsers halen heroïsche capriolen uit om tussen al het andere verkeer door naar hun bestemming te komen. Op het plein zelf worstel ik me langs een groep kinderen in schooluniform en moet ik enthousiaste Japanners ontwijken. Bij de trappen klinkt een nieuwe Ed Sheeran.

Ik kan maar niet wennen aan die drukte en geluiden. De mensen lijken alleen maar haast te hebben.
Als ik aan de kant wil gaan voor een zakenman die druk telefonerend de kortste route over het plein wil nemen, word ik omvergereden door een jongen op een skateboard. Ik val met mijn hoofd tegen de rand van de grote fontein en het licht gaat uit.

Als ik mijn ogen weer opendoe, is de rust het eerste wat me opvalt. Geen geraas van rode bussen, geen getoeter van auto’s, geen sirenes. Vreemd genoeg lijkt het alsof het nooit anders is geweest. Nog wat verdoofd kijk ik om me heen. Ik zit op een bank in een park dat ik herken als St. James’s Park en even vraag ik me af hoe ik hier ben gekomen.
Dan zie ik een man op me afkomen. Gekleed in een lange zwarte jas en een hoge hoed, wandelstok in zijn hand. Op de een of andere manier voelt zijn aanwezigheid vertrouwd.
‘Elisabeth, daar ben je. Je hebt me danig laten schrikken.’  

Ik pak zijn hand en hij helpt me overeind. Het vasthouden van zijn hand in de mijne geeft me een warm gevoel. Als vanzelf haak ik mijn arm door de zijne en zo lopen we het park uit waar een zwarte koets staat te wachten.
De koetsier opent de deur en helpt me met instappen. Dan kijkt hij naar de man.
‘Naar huis, Mr. Darcy?’

 

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ha! Een Pride and Prejudice fantasie, Fief toch!

Een leuk verhaal! Ook een boeiend gegeven, wat me nieuwsgierig maakt naar de rest van het verhaal. Het begin is heel beeldend, waardoor ik er ook lekker in kwam.

Qua feedback: Na de eerste zinnen, zie ik het niet zo voor me (beeldend), maar voelt het meer als info. Zoals de Japanners die alles doen voor een foto, de mensen die alleen maar haast hebben, de rust die opvalt - geen geraas van bussen (wat dan wel?). Hier is eventueel nog mogelijkheid voor sfeer/invulling lijkt mij. Hoe zien we / je dat?


 

 

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Karel, als anglofiel ben ik inderdaad een Jane Austen fan. 
In het park overheerst de rust, de stilte, in tegenstelling tot het geluid van het verkeer en drukte op het plein. 
Ik zal nog eens nadenken over wat ik met je aanwijzing kan doen.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Heerlijk één van mijn favoriete boeken en films. Dat zou ik ook wel willen in die tijd wakker worden. 

Het gevoel van zijn hand in de mijne geeft me een warm gevoel. Deze zin klopt niet. Zijn hand in de mijne bezorgt me een warm gevoel. 

Mooi gedaan hoe je de wens van HP naar rust in vervulling hebt laten gaan. Ja die Japanners hè. Je komt ze overal tegen en het blijven gekke toeristen.

groetjes, Nynke

Lid sinds

4 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief, 

Wat een mooi verhaal! De verhaallijn leest erg natuurlijk, en het is mooi beschreven.

Eén puntje maar: in de eerste alinea herhaal je het woord 'rijden' twee keer kort na elkaar. Een synoniem zou de tweede keer beter zijn. 

Groetjes Nynke

 

Lid sinds

3 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Fief,

Mooi, rustig verhaal. Door die meneer het woord 'danig' te laten gebruiken weet je gelijk dat er iets veranderd is.

en moet ik enthousiaste Japanners ontwijken

Dit sluit een beetje aan op het commentaar van Karel, maar als je deze zin zou omschrijven naar 'en ontwijk ik enthousiaste Japanners' zit er meer vaart achter.

Maar dat is natuurlijk geheel jouw keuze. Hoewel ik P&P niet heb gelezen is dat volgens mij ook een boek met loom taalgebruik, dus het sluit ook wel mooi aan.

Groetjes,

Martijn

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Karel en Martijn: jullie commentaar heb ik verwerkt. Bedankt voor deze fijne feedback.

Hoi Nynke (NvB), bedankt voor het compliment en  jouw scherpe blik. Ik heb het aangepast.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Fief, bedankt dat je me even mee hebt genomen naar Londen, het is mijn favoriete stad!

Het verhaal is goed geschreven. Omdat ik Pride en Prejudice niet heb gelezen en dus niet echt weet wat het einde met Mr. Darcy 'betekent', interpreteerde ik de rust in haar hoofd als het hiernamaals. Zoals wel vaker bij jouw teksten, heb ik eigenlijk geen op- of aanmerkingen :)

Graag gelezen!

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hoi Mike, wat een fijn compliment. Ik zit hier gewoon te glunderen. 
De rust in haar hoofd is letterlijk de rust van de omgeving. Van het rumoerige heden naar de rust van het verleden.
Om je de rol van Mr. Darcy uit te leggen, moet ik je toch verwijzen naar het boek van Jane Austen. 
En Londen, ik hoop dat we snel weer mogen gaan.