#295 Gluren bij de buren

Schuivend meubilair over de stenen vloeren. Standaard rond elf uur in de ochtend. Honderd procent NL op de radio. Steevast om 13.00. Nadat ze gegeten heeft. Zesennegentig wordt ze en is nog super zelfstandig. Rijdt nog auto. En ze heeft verkering. Nog niet zo lang geleden heeft ze het uitgemaakt met haar inmiddels honderdjarige ex-lover. Ze werd gek van zijn gezeur en achterdocht. Hij wou constant weten waar ze was, als ze er lekker op uit ging naar het terrasje (dat kon toen nog zonder anderhalve meter afstand...) of naar de kien/bingo-avonden (ook nog niet hervat wegens de besmettingsgevaren voor de doelgroep). Ze sliep er slecht van dat hij haar steeds op de lip zat. Naar de huisarts voor slaapmedicatie. Maar ze kreeg een ander recept: 'zet hem toch de deur uit!'. Ge-wel-dig. Nu heeft ze het 'dik aan' met de overbuurman. Stukken jonger dan dat zij is (wel 'tachtig plus' hoor, voordat jullie allerlei cougar-achtige assocoaties krijgen). Leuk stel.

Iedere vrijdag haalt ze een kratje bier voor als haar kinderen komen in het weekend (dat mag nu weer). En ze loopt er altijd keurig gekapt en gelakt bij (vergeleken bij haar ben ik Catweazle). Ik verdenk haar er dus van, dat ze nagenoeg iedere ochtend keurig haar huisje aan het poetsen en opruimen is, vanwege het geluid van meubilair dat aan de kant geschoven wordt. Of toch wilde taferelen van en met haar jongere lover? Je weet maar nooit...