#300 Fout

Mooi verhaal, Fief. Je kan je afvragen wat zwaarder weegt de veroordeling door anderen of de veroordeling die Koos zichzelf oplegt.

Een moment van liefdevolle aandacht kan een mensenleven veranderen.

Groetjes Nynke

Hallo Nynke, bedankt voor je bemoedigende reactie. Ik wil met dit verhaal absoluut niet goedpraten wat er is gebeurd, maar ik kan me voorstellen dat je onder een bepaalde druk anders reageert dan je normaal zou doen. 
Bedankt voor het lezen.

Hoi Fief, ik word heel stil van jouw verhaal, het maakt een ontzettend diepe indruk! Het is een onmenselijk dilemma waar deze man voor stond, ik weet niet wat ik gedaan zou hebben. Ik heb zomaar het idee dat wie niet in zijn schoenen hebben gestaan wel heel makkelijk praten hebben. Ook ben ik het eens met wat Nynke zegt over zwaarder wegen.
Je hebt het heel invoelbaar geschreven, ik had het gevoel of ik erbij zat in die kamer en hield mijn adem in.
Toch nog een klein zeurtje: als Patrick zegt dat hij wil begrijpen wat er gebeurd is, zou ik daar geen vraagteken achter zetten.
Met bewondering gelezen en herlezen.

Met vriendelijke groet,
Ton Badhemd 

Hoi Ton, bedankt voor je mooie compliment en je "zeurtje". Daar ben ik heel blij mee. 
Het vraagteken is verdwenen. Ik had de tekst iets aangepast en heb daarbij het vraagteken over het hoofd gezien. 

Mooi verhaal Fief, ik heb niets aan de reactie van de anderen toe te voegen.

Dank je wel, Katja.

Hoi Fief, mooi verhaal! Het leest ook lekker dat je het in tegenwoordige tijd hebt geschreven. Ik heb het twee keer gelezen, maar ik kon geen zeurtjes voor je vinden :) :(. 

Hoi Karel, dank je wel voor dit mooie compliment.

Goed verhaal Fief, vooral omdat je dat vreselijke dilemma zo helder schetst. Er zijn meer verhalen verschenen over dit soort onmenselijke keuzes. Jij verwoordt het hier in eenvoudige woorden, in een mooi klein verhaal. Fijn als een verhaal lezers aan het denken zet, bij mij doe je dat, en ook bij eerdere lezers hierboven. Het thema verwerkte je hier mooi in, waarbij ik me afvraag; kun je in een keuze als deze, trouw blijven aan jezelf? 

Twee suggesties; je schrijft 'Meneer de Vries, zeg maar Koos.' Dat komt op mij gekunsteld over. Meestal zeg je 'zeg maar Koos,' als je jezelf voorstelt. Ik zou hier meneer de Vries laten staan, en hem dan aanspreken met 'Koos.' De lezer weet dan ook dat hij Koos heet.Of alleen de naam Koos gebruiken.

Verder start je het verhaal vanuit het perspectief van Patrick, die nieuwsgierig is naar Koos. In deze zin 'Koos kijkt Patrick aan. Hij lijkt oprecht geïnteresseerd,' laat je dat eenmalig los. Zorg dat je bij een perspectief blijft. Als je wil uitleggen waarom Koos nu wel praat, kun je dat misschien laten zien in zijn gedrag, of Koos een vraag laten stellen, of Patrick zijn oprechte interesse laten uitspreken. 

Hoi Lizette, ik ben erg blij met je compliment, maar zeker ook met je aanvullende opmerkingen. Dank je wel.

"Meneer de Vries, zeg maar Koos" ---  met dit stukje wilde ik aangeven dat Patrick toestemming had om hem Koos te noemen. Zelf als verpleegkundige zal ik namelijk zelf niet iemand snel bij de voornaam noemen. Misschien had ik het er zo bij moeten zetten, of, zoals jij adviseert, gewoon weglaten.

Het stukje waarin ik van perspectief wissel ga ik aanpassen.