#296 - Quarantaine
Quarantaine
De kleine woonkamer begint te wegen.
Leo ligt achterovergeleund op de sofa, benen gekruist, de voeten losjes in de pantoffels op het salontafeltje. Sinds het ochtendnieuws is hij aan de grootbeeld-tv gekluisterd, blikje in de hand.
Annie zit aan de eettafel. Voor haar liggen drie opengeslagen boeken rond haar iPad geschikt.
'Leo, zo kan ik niet werken. Wil je dat ding eens uitzetten?'
De glazen in de kast zinderen mee met het nieuwsoortige Nederlands dat de premier over het scherm uitbraakt.
'Leo! Wil je die tv even uitdoen? Zo kan ik mij niet concentreren,’ probeert ze nog eens, met luide stem.
Hij slurpt het blikje leeg en zet het rustig naast zich op het kussen neer. Als was het een trouwe metgezel. Hij slaat zijn linkerarm over de rugleuning en kijkt haar over zijn schouder aan.
‘Luister, Annie, ik wil geïnformeerd zijn en weten wanneer we naar buiten mogen, gedomme.'
Het bolle hoofd van een viroloog vult nu het scherm.
'En zaag zo niet!’, voegt hij er zonder omkijken aan toe.
'Je kunt toch wel even zonder tv tot ik klaar ben met de videoles voor mijn klasje? Een half uurtje nog. Toe!’
Zonder zijn blik af te wenden van het peervormige hoofd op het scherm, dat probeert duidelijk te maken wat de allernieuwste maatregelen zijn, zegt hij:
'Jij hebt goed praten. Jij hebt ten minste wat om handen. Maar ik, wat moet ik de godganse dag anders doen?’
‘Oh, schat, je zou eens lief kunnen zijn en het bed opmaken bijvoorbeeld.'
Een pantoffel zeilt door de lucht en klapt in haar hals.
Dag Esser Kort en krachtig…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag Esser
Kort en krachtig. Ik vind het goed.
Enkele kleine verbeterpunten. Lees deze zinnen nog eens. Ik ben wat in de war: de metgezel lijkt me het blikje bier te zijn, maar het blijft iets te vaag.
Hij slurpt het blikje leeg en zet het rustig naast zich op het kussen neer. Als een trouwe metgezel.
En deze
‘Luister, Annie, ik wil geïnformeerd zijn en weten wanneer we naar buiten mogen, gedomme.'
'En zaag zo niet!’, voegt hij er zonder omkijken aan toe.
Vermits er niets gezegd of toegevoegd wordt tussen de eerste en de tweede conversatie zin, moet je de haakjes niet sluiten.
Dank je, Johanna, voor de…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Dank je, Johanna, voor de nuttige feedback.
Ik heb een en ander als volgt verduidelijkt (zie vetjes):
Hij slurpt het blikje leeg en zet het rustig naast zich op het kussen neer. Als was het een trouwe metgezel.
En hier heb ik een viroloog opgevoerd waardoor duidelijk moet worden dat Leo weer voor zich uit kijkt:
‘Luister, Annie, ik wil geïnformeerd zijn en weten wanneer we naar buiten mogen, gedomme.'
Het bolle hoofd van een viroloog vult nu het scherm.
'En zaag zo niet!’, voegt hij er zonder omkijken aan toe.
Ik hoop dat het op die manier beter geworden is.
Dat is het. Goed opgelost en…
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dat is het. Goed opgelost en dat maakt je tekst, wat mij betreft, af.
Leuk kort verhaal. Er zit…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Leuk kort verhaal. Er zit vaart in. Ik heb één vraag. Is het bolle hoofd van die viroloog het zelfde als het peervormige vier regels later in je verhaal? Ik probeer me een peervormig bol hoofd voor te stellen.
Verder kan ik het zo voor me zien, wat je schrijft.
Esser, ik zou gillend gek…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Esser, ik zou gillend gek worden van zo'n Leo. Die pantoffel zou drie keer zo hard terugkomen. Mooi verhaal.
Je hebt gelijk. Ik heb er…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Je hebt gelijk.
Ik heb er de viroloog tussengevoegd om tegemoet te komen aan een andere opmerking maar daardoor is het peervormige hoofd van de premier in de mist gegaan.
Het scherm in Vlaanderen is al dagenlang van 's morgens tot 's avonds laat gevuld met voornamelijk deze twee opvallende koppen. Voor een Vlaamse lezer zal dit wellicht iets duidelijker zijn.
Bedankt voor je opmerking.
Beste Fief, Dank je voor de…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Beste Fief,
Dank je voor de reactie. Hoe het verder loopt laat ik aan de lezer over.
Leuk dat je al jouw oplossing klaar hebt. Voor het geval dat... ;-)