Idee uitwerken of... gewoon starten?
Hoi!
Ik ben vrij nieuw hier, aangezien ik pas recent ernstig speel met het idee om mijn schrijfkwaliteiten (met meerdere jaren ervaring als journalist op de teller) in te zetten voor het schrijven van eigen verhalen. In het dagdagelijkse leven probeer ik in alles zeer georganiseerd en gestructureerd te werk te gaan. Nu vraag ik me af of dat voor het schrijfproces een juiste keuze is, of ben ik gewoon tijd aan het verliezen?
Hoe ik nu werk: ik heb drie à vier ideeën voor een verhaal, die ik nu elk apart in een soort 'treatment' probeer neer te schrijven: wat is de setting, hoe evolueert het verhaal, hoe moet het eindigen? Daarna wil ik kijken welk verhaal het meeste potentieel heeft, en daaraan beginnen schrijven. Ik probeer daarnaast te visualiseren wie de personages zijn en probeer hen in detail uit te schrijven (wie zijn ze? Hoe voelen ze zich? Hoe denken ze? Wat drijft hen?) en ik denk actief na over elke plotontwikkeling. Dat vordert langzaam maar zeker, alleen heb ik dus na enkele weken nog geen letter op papier gezet. Ik vraag me af of dit een vorm van procrastinatie is, of heb ik dit denkproces nodig om me later niet vast te rijden in het verhaal en/of de personages?
Ik wilde graag weten hoe jullie dit doen: vertrekken jullie van een basisidee en gaan jullie meteen aan de slag, of willen jullie eerst alle mogelijke vragen, valkuilen of plotholes opgelost en beantwoord zien?
Ik kan me voorstellen dat dit voor iedereen een beetje anders is, maar alle nuttige tips om mijn gedachtegang wat te stroomlijnen zijn zeker welkom.
Thanks!
eppulf schreef; In het…
Lid sinds
12 jaar 5 maandenRol
Dit werkt beslist in uw voordeel!
Perfect!
Geen probleem, u haalt dat straks 'als' met de TGV in.
Ik zit in de stoptrein naar Parijs en zit nu halverwege te bedenken hoe ik mijn hp geloofwaardiger kan maken.
Sta me toe om mijn vraag nog…
Lid sinds
4 jaar 8 maandenRol
Sta me toe om mijn vraag nog wat concreter te maken: in zowat alle verhalen waar ik tot nu toe een basisversie van heb uitgewerkt zit ik met één of meerdere belangrijke vragen over de plotwendingen (zeker naar het einde toe, ik heb hoogstens een basisidee van hoe het einde er moet uitzien). Ze hebben te maken met de achtergrond en het verleden van de personages, en daarvoor is nog een stuk meer diepgang in het verhaal en de uitwerking van personages nodig.
Is het van belang dat ik die vragen eerst beantwoord of merken jullie dat daar tijdens het effectief schrijven van de hoofdstukken vanzelf een antwoord op naar boven komt?
Thanks!
@eppulf+ Voor zover ik weet…
Lid sinds
14 jaar 1 maandRol
@eppulf+
Voor zover ik weet zijn er twee soorten schrijvers: degenen die eerst alles gestructureerd uitwerken, vaak met een vrijgemaakte wand waarop relaties in pijlen zijn gevat en post-itpapiertjes om enige flexibiliteit te houden. Zo werkt oof de Snowflake-methode bijvoorbeeld, en die methode lijkt me bij jou passen.
De andere groep begint gewoon vanuit een soort van idee/verhaallijn. Ik ben zo iemand. Doordat ik groei in de personages en vanuit hen schrijf, doet het merkwaardige fenomeen zich voor dat ze soms de pen overnemen. ZIJ gaan bepalen wat er wordt gezegd en hoe wordt gereageerd. Als iemand me dat had gezegd voor ik met schrijven van verhalen was begonnen, had ik hem/haar voor gek uitgemaakt.
Ik zou zeggen, experimenteer met beide methoden. Ik verwacht overigens dat je ervaring als journalist je in de weg zal zitten. Voor zover ik het inschat, appelleren journalisetn vooral aan feiten en doen feitelijk verslag van gebeurtenissen. Beschouwende stukken worden beargumenteerd. Met andere woorden: het zijn rationele stukken die de linkerhersenhelft van de lezer aanspreken, terwijl het bij fictionele verhalen gaat om de emoties van de lezer te prikkelen. Ik ben zelf een betabrein en het heeft me jaren gekost om van die beschrijvende schrijfstijl, waarin je zo diuidelijk mogelijk wil zijjn, om te schakelen.
Ik wil je beslist niet ontmoedigen, maar dat is een valkuil die je moet zien te omzeilen (verwacht ik; ik ken je immers niet). Mijn advies is met kleine verhalen te beginnen, bijv aan wedstrijden mee te doen die er in vele soorten en maten zijn, juist om de emotionele kant van de medaille in de vingers te krijgen.
Succes ermee, en welkom hier!
Beginnen met schrijven én…
Lid sinds
14 jaar 1 maandRol
Doe beide. Schrijven is een organisch proces, je personages groeien het verhaal in en het verhaal groeit om je personages heen. Doe wat in je opkomt: word je wakker met een plotwending in je hoofd, werk die uit; sta je onder de douche en komt er een dialoog in je op, schrijf die op.
ik heb hoogstens een…
Lid sinds
15 jaar 4 maandenRol
Het kan in de uitwerking van het verhaal zeer praktisch zijn om daar al een scherp idee over te hebben.
Als je niet weet waar je verhaal naartoe moet, loop je het risico speelbal te worden van de wendingen in je verhaal (er zullen zich waarschijnlijk vele aandienen, en er zijn inderdaad vele wegen die naar Rome leiden, maar er zijn ook velen - schrijvers - die op al die wegen verdwalen en nooit te Rome geraken).
Tijdens het denken in de pre-fase zullen ook veel antwoorden naar boven komen. De vraag is welke antwoorden geschikt zijn voor je verhaal.
Gezien je aangeeft journalist te zijn, weet je van structuur, constructie, research, het inbrengen van spanning die de lezer nodig heeft om in het verhaal te blijven et cetera.
De ervaring leert dat het zeer praktisch en effectief werkt om een basisidee te hebben en de noodzakelijke vragen, valkuilen en plotholes te kennen (niet alle mogelijke vragen, valkuilen en plotholes), zodat je weet waar je verhaal naartoe moet.
We mogen aannemen dat je een gedachte wilt uitwerken in je verhaal, een die de rode draad vormt. Zorg dat je die stevig in handen krijgt - en houdt. Hang aan die rode levensdraad dan het plot en de wendingen op en brei er een mooi kledingstuk van.