294: Helemaal haar moeder
Lavender zat sip voor het raam naar buiten te kijken. Ook vandaag viel de regen met bakken uit de lucht. Zoals elke ochtend telefoneerde mama in de gang met tante Jenny. En zoals elke ochtend hoorde ze mama zeggen: “Nee tante, het lukt me gewoon niet meer. Ik ben het kwijt. Ik kan dit niet oplossen.”
Wat later kwam mama de woonkamer binnen. Haar fronsrimpels tekenden zich met de dag duidelijker af, haar teint werd met de dag doffer. Dat vond Lavender maar niets, ze wilde haar vrolijke mama terug. De mama die met haar in de plassen sprong, die lekkere chocoladecake bakte en die haar het verhaal over de grote vriendelijke reus voorlas.
“Mama,” zei ze, “waarom ben je niet blij? We kunnen toch naar buiten gaan om in de plassen te springen?” Lavenders mama glimlachte flauwtjes. “Ja, dat zou pas leuk zijn! Maar het gaat nu niet, schatje, dit is geen gewone regen. Als we nu naar buiten gaan om in de plassen springen, worden we ziek. We moeten nog een tijdje binnenblijven.” Lavender keek nog eens naar buiten. Er waren inderdaad al wekenlang geen mensen op straat. Ze zuchtte diep. Waarom kon alles niet zijn zoals vroeger?
Plots voelde ze een soort gloed opkomen, ze kreeg het warm en koud tegelijk. Ze ging kaarsrecht staan, hield haar ogen strak op de wolken gericht en sprak hen toe, in haar hoofd: “Ga alsjeblieft weg. Stop met regenen en ga gewoon weg. Ik wil weer met mijn mama in de plassen kunnen springen.”
En kijk, de regen leek inderdaad lichtjes te minderen. Dat bracht Lavender op een idee. Vanaf nu zou ze elke dag de wolken aanmanen om op te krassen. En dan zou ze binnenkort gewoon weer buiten kunnen spelen.
Drie weken later. Het regent niet meer. Het is de eerste keer in maanden dat tante Jenny weer op bezoek komt. Ze hoort tante uitroepen: “Matilda! Bedoel je dat Lavender jouw gave toch geërfd heeft?!”
Hoi Nicky! Leuk verhaal, het…
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Hoi Nicky! Leuk verhaal, het is ook deels een interessant open einde, omdat het ook nieuwe vragen oproept. Het misschien-zeurpuntje wat ik hierover heb is dat ik dan denk: maar als moeder de gave had, waarom heeft zij hem dan niet ingezet? Misschien door het kinder-gave of verloren gave of wat-dan-ook te noemen wordt dat duidelijker? I don't know, maar in ieder geval leuk verhaal!
Oh! En de GVR van Road Dahl wordt volgens mij in het boek zelf met hoofdletters geschreven?
Hoi Karel, bedankt voor je…
Lid sinds
5 jaar 10 maandenRol
Hoi Karel, bedankt voor je reactie! Ik vrees dat ik met die 300 woorden de clou niet echt duidelijk heb kunnen maken: het meisje Lavender is de dochter van Roald Dahl's Matilda en werd genoemd naar Matilda's beste vriendin. Tante Jenny is juffrouw Honey bij wie Matilda op het einde van het boek is ingetrokken. Matilda is mijn favoriete jeugdboek, dus leek het me leuk om daar iets mee te doen, maar het achterliggende idee gaat misschien een beetje verloren.
Mooi verhaal, Nicky. Met…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Mooi verhaal, Nicky. Met plezier gelezen. Ik had ook de link met Roald Dahl's Matilde niet gelegd, wellicht dat daardoor het verhaal niet helemaal overkomt zoals je gedacht had.
De laatste alinea ga je ineens over in de tegenwoordige tijd, terwijl de rest in de verleden tijd is geschreven.
Hoi Nicky, een leuk verhaal…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Hoi Nicky, een leuk verhaal. De reden waarom ze niet naar buiten kunnen was een leuke twist. Ik dacht meer omdat moeder een beetje depressief was. Het maakt ook dat je zoekt naar wat gebeurd kan zijn. In mij geval dacht ik aan een fall out.
De introductie van de gave vind ik erg abrupt. Voor mijn gevoel gooide dat mij uit het verhaal.
Ik ken het boek van Roald Dahl niet. Maar wel leuk dat je dat als inspiratie hebt gebruikt.
Volgens mij is 300 woorden…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
De opdracht is een verhaal van maximum 300 woorden.
Ja, ik las het net. Je was…
Lid sinds
4 jaar 7 maandenRol
Ja, ik las het net. Je was me net voor. Ik heb het verwijderd.
Wat ik leuk vind aan dit…
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Wat ik leuk vind aan dit verhaal is de binnenwereld van het meisje en haar zorgen om haar moeder. De reden waarom ze binnenblijven is me niet duidelijk geworden. Daardoor heb ik moeite met in de gave te geloven.