#294 Blind vertrouwen
Vermist meisje in het bos na 2 dagen blind teruggevonden
Een kranten artikel waar de meeste ouders gelijk kippenvel van zouden krijgen. Mijn verhaal heeft twintig jaar door mijn hoofd gespookt. “Tot Vandaag” Sprak Jina rustig naar een kleine zaal vol mensen. Haar witte wazige ogen staarde nadrukkelijk over het publiek. We liepen voor schoolreisje door het nationale park Veluwezoom. Ik ben altijd een stil meisje geweest. Ik liep dan ook achteraan de groep van opgewekte kinderen. Mijn juf was enthousiast aan het vertellen dat we misschien edelherten zouden tegenkomen, omdat we in hun bronsperiode zaten. Het laatste wat ik zag was een schittering tussen de bomen een paar kilometer vederop. Jina haar stem stortte kort in elkaar. Het beeld is in mijn geheugen gegrift. Net zoals de vreemde symbolen die ik zag nadat ik die perfecte ovale ronding aanraakte van een weggezakt object. Een opening begon magisch te vormen op het toestel. Ik wou wegrennen maar iets liet het niet toe. Voor ik er erg in had stapte ik door de opening. In een plas met een blauw achtige kleur lag een iel wezen. Ik voelde zijn grote zwarte ogen zo doordringend kijken dat het iets met me leek te doen. “Spyte” waren de laatste woorden die het wezen vreemd uitsprak nadat hij wees naar een licht wat schokkerig boven een paneel zweefde. Iets in me liet me voelen dat het ontzettend belangrijk was. Toen ik het licht aanraakte begon het steeds feller te schijnen tot het pijn begon te doen. Een flits van licht was het laatste wat ik zag. De duisternis die ik vanaf die dag voor de rest van mijn leven met me meedroeg. Is de drijfveer geworden waardoor ik nu eindelijk mijn verhaal durf te vertellen. Applaus vulde de kleine ruimte. Dank uw allemaal.
Hoi Marculos, ik weet niet…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hoi Maculos, ik weet niet goed waar ik moet beginnen. Ik ben niet zo enthousiast over je verhaal.
Je tekst is als een blok geschreven wat niet prettig leest. Met witregels ertussen krijg je een mooier overzicht. Daarnaast is het niet duidelijk of je van Jina schrijft of dat je iemand bent die naar het verhaal van Jina luistert. Volgens mij vertelt Jina haar verhaal., maar je wisselt steeds van perspectief. De ene schrijf je "mij" en de andere keer "zij".
Het is niet duidelijk welk gedeelte van het verhaal gesproken is en wat niet.
“Tot Vandaag” Sprak Jina ---- kijk nog eens goed naar de manier waarop een gesproken tekst geschreven moet worden. In dit geval: 'Tot vandaag,' sprak Jina ...
We liepen voor schoolreisje door --- moet hier nog "een" achter "voor" staan? We liepen voor een schoolreisje ...?
Jina haar stem stortte kort in elkaar. --- Vreemde uitdrukking. Misschien beter: De stem van Jina haperde even. Of zoiets.
De duisternis die ik vanaf die dag voor de rest van mijn leven met me meedroeg. ---- Je eindigt deze zin met een punt, terwijl het nog bij de volgende zin hoort. Meedroeg moet meedraagt zijn, want ze is nog steeds blind.
De duisternis die ik vanaf die dag voor de rest van mijn leven met me meedroeg. Is de drijfveer geworden waardoor ik nu eindelijk mijn verhaal durf te vertellen. Applaus vulde de kleine ruimte. Dank uw allemaal. Het stukje "Applaus vulde de kleine ruimte" is geen gesproken tekst. Dat betekent dat de zin ervoor moet eindigen met aanhalingstekens en de zin erna er mee moet beginnen.
Kortom, je tekst rammelt grammaticaal van alle kanten. Kijk daar eens goed naar.
Als laatste mis ik nog hoe de wereld gered wordt door een klein meisje. Dat was de opdracht voor deze week.
Hee Fief, heel erg bedankt…
Lid sinds
4 jaar 11 maandenRol
Hee Fief, heel erg bedankt voor de feedback. Ik val nog niet eens onder de categorie beginnend schrijver. Dus ik ben blij met de gratis feedback ik zal je punten gaan bekijken.
Je hebt de stap naar het…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Je hebt de stap naar het forum al genomen. Het begin is gemaakt.
Hoi Maculos! Interessant…
Lid sinds
6 jaar 7 maandenRol
Hoi Maculos! Interessant verhaal. Het stuk met het paneel vooral is boeiend en zie ik voor me.
Ik kan me vinden in de eerdere kritiek hierboven: witregels / alinea's zouden het veel leesbaarder maken! Verder kan wat mij betreft in de zin: "Een opening begon magisch te vormen op het toestel." het woord "magisch" weg. Dat het magisch is, blijkt al mooi uit de tekst zelf.