Lente #293

Paul kijkt op van zijn brief op het bureau naar buiten uit het raam. Het miezert en de bomen zijn inmiddels kaal. Hij zit met zijn jas aan om zich te beschermen tegen de wind die door de kieren in het kozijn naar binnen waait. Paul zucht en gaat verder met de brief die voor hem op het bureau ligt. Hij moet deze van zijn psychiater schrijven tegen zijn neerslachtige buien. Niet dat hij er veel vertrouwen in heeft dat het helpt, maar hij doet het toch maar.

Paul heeft de eerste lentedag gekozen van een heel aantal lentes geleden. Toen waren ze nog leuk. In zijn gedacht gaat hij terug naar die dag en schrijft een brief naar zichzelf.

Beste Paul,

De trappers piepen en kraken wanneer ik voor het eerst dit voorjaar weer op de fiets stap. Ik had ze beter kunnen smeren voor ik aan deze fietstocht begon maar daar is het nu te laat voor.

Buiten het dorp verstommen de geluiden van het dagelijkse leven als ik mijn weg vervolg op het fietspad richting het volgende dorp. De zonnestralen vallen als een warme deken op mijn gezicht en een gevoel van welbehagen maakt zich van mij meester. Ik doe mijn ogen dicht om er van te genieten. Ik voel mij rijk ook al heb ik op dit moment geen cent te makken.

De wind blaast door mijn haar en over mijn gezicht. De haren op mijn huid gaan overeind staan en een lichte tinteling van genot gaat door mijn hele lichaam.

Het geluid van vogels en krekels dringt zich aan mij op. Ik voel mij tevreden en rustig.

Een verlaten bankje aan de kant van de weg nodigt mij uit om te gaan zitten. De harde houten leuning drukt in mijn rug. Ik schuif van bil naar bil om een goede positie te vinden. Echt comfortabel is het niet. Deze banken zijn vast niet gemaakt om lang op te zitten.

Ik besluit om te gaan liggen en sluit mijn ogen. Het prikken van de zon op mijn gezicht en de geluiden van de vogels verdwijnen naar de achtergrond wanneer ik in een lichte slaap verzink.

De harde tik op zijn bureau bij de laatste punt brengt Paul weer terug naar het heden. Hij voelt zich inderdaad wat beter. Misschien weet die psychiater toch waar hij over praat.