292 - 'k zag twee beren...

"'k Zag twee beren broodjes smeren, oh dat was een wonder!

'k Zag twee beren de benen nemen, oh dat was bijzonder!"

De beren die je ziet achter de ruiten, gingen net zoals de mensen een beetje ontspanning zoeken; dus namen ze de benen - ze gingen dus wandelen! Eerst waren ze maar met twee, maar naarmate de wandelingen langer werden kwamen er meer en meer beren aangelopen.

Sommigen waren alleen, en blij dat ze nog eens iemand anders zagen. Anderen kwamen in groepjes naar de ontmoetingsplaats. Alles ging goed, totdat men vond dat de beren niet meer samen mochten komen. Net zoals wij, net zoals de scholen, gingen de beren weer alleen naar huis.

Nu verstoppen ze zich niet meer, maar kunnen wij ze gaan zoeken zodat zij ons het grote geheim kunnen vertellen: "Je bent nooit helemaal alleen, zolang je nog aan elkaar denkt."

Net zoals wij opa en oma en onze vriendjes niet (meer) mogen bezoeken, staan zij te wachten tot de dag dat ze weer op berenjacht mogen gaan! Allemaal samen, onder de stralende zon of de hoge maan.