Hoi Roos, wat een mooie gedachte. Het leest als een waargebeurd verhaal. Heel mooi. Graag gelezen.

Ik struikelde over de volgende zin:
dat wat ik geeneens tegen mijn man durfde te zeggen.  ---- het woord geeneens schuurt bij mij. iets wat ik zelfs mijn man niet durfde te vertellen, of, iets wat ik zelfs mijn man niet durfde te zeggen. Of zoiets. Maar dat is persoonlijk. Wat je ermee doet is geheel aan jou.

Beste Roos, 

Je verhaal heeft een mooie opbouw. De oorsprong van je overtuiging in het laatste stuk wordt duidelijk en krachtig uitgelegd in het begin van je verhaal. Daardoor accepteer je als lezer jouw overtuiging als de waarheid. Knap gedaan!

Wel denk ik dat het verhaal makkelijker leest als je gebruik zou maken van alinea's. Dan is de overgang van het verleden naar het heden wat minder verwarrend.

Ik vind het knap dat je een duidelijke boodschap en verhaal in zo'n korte tekst kan overbrengen. 

Leuk!

Hoi Roos, welkom op dit forum. Ik ben erg geraakt door je stukje, je hebt de gevoelens goed overgebracht. Ik ben het eens met de eerdere suggesties, maar bij mij overheerst toch echt de bewondering!

Mvg Ton Badhemd 

Hoi Roos, jouw verhaal raakt me doordat je twee beelden neerzet van een kind op afstand en je bij een gedachte blijft staan. Juist doordat je je daartoe beperkt werkt het goed en is het glashelder. Je schrijft vlot.