#290 - Corona

Hoi oma,

Hoe gaat het nu met u? Door het virus zit ik net als u binnen.
Jammer dat ik niet bij u op bezoek mag komen. Nu kunnen we niet kaarten. Ook mis ik uw gezelligheid, de thee die u altijd voor me zet en de koektrommel met koekjes en suikerklontjes.

U heeft waarschijnlijk gezien dat ik iets uit de brief geknipt heb. Heeft u gezien dat het een ijsbeer is?
Vorige week waren we nog in de dierentuin. Ik heb u vast al eens verteld dat ik de ijsberen het allerleukst vind. Ook nu ben ik snel naar de ijsberen gelopen en u raad nooit wat ik zag. De ijsberen lagen in het water te kaarten. Niet zulke kleine kaarten als wij gebruiken, maar grotere kaarten die ze makkelijk vast konden houden. Een ton die in het water dobberde gebruikten ze als tafel.
De ijsberen lagen rustig op hun rug. Zoals u dat ook zo mooi kan, wierpen zij de kaarten op tafel. Toen ik met mijn ogen knipperde, stonden de kaarten op tafel te dansen. Ineens dook een van de ijsberen onder water en kwam onder de ton omhoog, de ton vloog door de lucht en hij ving hem op met zijn achterpoten. De kaarten stonden daarna nog steeds netjes bovenop de ton. Terwijl de ijsbeer de ton rondjes liet draaien op zijn poten, begonnen de kaarten op de ton te dansen. U begrijpt dat ik met grote ogen naar de kaarten stond te kijken. Misschien heeft u dit wel eens meegemaakt, maar ik heb het nog nooit gezien. Kaartende ijsberen en dansende kaarten. De verzorger kwam langs om met ons mee te kijken. Ook hij geloofde niet wat hij zag. Hij wist wel dat de ijsberen vreemde dingen deden, maar dit had hij nog nooit gezien.

Oma, ik mis u. Ik hoop dat u bij het lezen van mijn brief net zoveel plezier heeft beleefd als ik had aan het schrijven van deze brief. Ik hoop dat als u naar de kaarten kijkt, u aan me denkt.

Liefs

Ilse