Lid sinds

4 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Plaatjes in literair werk

Mede-schrijvers,

 

Het is al een aantal jaar geleden dat ik begon met schrijven. Het heeft echter tot niks geleid vanwege een tekort aan discipline en inspiratie. 

 

Ik heb een profiel aangemaakt op deze website vanwege een brandende vraag. Het boek dat ik zou willen schrijven, wat slechts nog alleen in mijn hoofd is, maakt misschien gebruik van plaatjes (tot zover niets meer dan foto's van bepaalde locaties, en dan liefst foto's die ik eigenhandig heb geschoten, die een globaal idee moeten geven van de bewuste plekken waar het verhaal zich afspeelt, namelijk in mijn eigen stad). Dat komt omdat ik erg visueel ingesteld ben, en mijn (weinige) inspiratie van films afkomstig is. Alhoewel het mogelijk zou zijn locaties gewoonweg te omschrijven, is het nog maar de vraag of ik daar toereikend voor ben. Misschien is het voorbarig, maar daarom is mijn vraag dus; hoe word er in het algemeen gekeken naar plaatjes in proza? Word dat met de nek aangekeken of kan het ermee door, indien er toepasselijk gebruik van wordt gemaakt?

 

Alvast bedankt voor je respons.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator

mijn vraag dus; hoe word er in het algemeen gekeken naar plaatjes in proza? Word dat met de nek aangekeken of kan het ermee door, indien er toepasselijk gebruik van wordt gemaakt?


Wie is de doelgroep, wat is het genre en wat het thema van je boek?

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator

In een roman voegt men geen plaatjes of foto's toe. Je zult je moeten oefenen in het beschrijven van plaatsen/situaties. :-)

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator

Uiteraard heb je die vrijheid - alleen is het niet gangbaar.

Vermoedelijk accepteert een reguliere c.q. literaire uitgeverij het niet, maar als je je boek in eigen beheer uitgeeft kan alles, natuurlijk.

P.S. 
Bij complexere verhalen plaatst men wel eens een stamboom of een plattegrond - maar dat is niet wat je bedoelt, denk ik.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Ik probeer boeken te verzinnen waarin zoiets gedaan wordt. Volgens mij heeft Geert Mak in De eeuw van mijn vader wel fotomateriaal in het boek opgenomen. En het wordt vaker gedaan in familiegeschiedenissen. Maar in zulke boeken hebben de foto's natuurlijk wel heel duidelijke relatie met het verhaal: het zijn dan kiekjes van een familie die echt bestaan heeft, en over wie naar waarheid een verhaal geschreven is.

In literaire fictie, daarentegen, is het gebruikt van beeldmateriaal na de negentiende eeuw compleet in onbruik geraakt. (Hoewel het ín de negentiende eeuw eigenlijk heel gangbaar was.)

Als je anno 2020 foto's in je verhaal wil verwerken, zullen die denk ik meer dan gewoon 'toepasselijk' moeten zijn. Het zal een definiërend, opvallend element van je boek worden dat je op de een of andere manier onmisbaar moet maken voor het boek als geheel. Als het beeldmateriaal niet ónmisbaar is, is er een grote kans dat een uitgever zegt: laat maar weg.

De vraag blijft: wil je je iets aantrekken van wat uitgevers (of wij hier op het forum) al dan niet zeggen? Je kunt het project ook gewoon voor jezelf invullen geheel zoals je zelf wil, zonder je iets van de wereld aan te trekken.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

MadeOutOfCake schreef; Ik dacht niet zozeer aan foto's als vervanging van beschrijvende expositie, maar meer als een toevoeging voor mensen als ik. Ik had het leuk gevonden als die creatieve vrijheid bestond.

Het leuke is dat die creatieve vrijheid wel bestaat!