#281 De overblijvers
“Nou, dat was het dan”, zei de kerstomaat. "Ik had me er zóveel van voorgesteld! Dit jaar zouden wij de boventoon voeren. Omdat ze eindelijk beseffen hoe belangrijk we zijn. En nu? We zijn gewoon overgebleven! Voor het fatsoen laten ze ons nog hier in de koelkast. Maar ik ben bang dat we er pas uitkomen als we beschimmeld zijn. Dan gooien ze ons zonder gewetensbezwaren in de kliko.”
Zijn vrolijk gekleurde soortgenootjes in het emmertje begonnen te huilen, het sap gleed langs hun gladde wangetjes.
“Wat vind jij, komkommer?” vroeg de kerstomaat, “Jij dacht toch ook dat je populair was?”
“Je moet niet bij mij wezen”, bromde de komkommer afwerend. “Ik lig hier al een poosje te verslijmen. Ik was er zo een van '2 halen – 1 betalen'. En dan weet je het wel.
Het spijt me, ik heb gewoon geen kracht meer..."
Zijn gekwetste stem stierf weg, zodat de laatste woorden nauwelijks verstaanbaar waren.
“Jongens”, zei de krop ijsbergsla krakerig, "mensen moet je niet vertrouwen. Ze hebben het altijd over goede voornemens. Over gezondheid. Over het milieu. Over het deze keer anders doen met de feestdagen. En ik denk dat ze zichzelf nog geloven ook. Daarom worden we in huis gehaald. Maar als puntje bij paaltje komt gaan ze gourmetten. Als een stel kleuters in de poppenhoek gaan ze met kleine pannetjes aan de gang en zijn de hele avond bezig om vlees te bakken. Ondertussen eten ze stokbrood met vette kruidenboter. En wij blijven hier nutteloos liggen, want blijkbaar zijn het toch altijd die andere dingen die ze ècht lekker vinden"
De komkommer knikte, net iets te hevig en liet daarmee zijn binnenste als drab naar buiten lopen. Het rook lang niet fris.
“Die maakt het niet lang meer”, fluisterde de kerstomaat tegen zijn buurman. “Laten wij nog proberen om iets leuks te maken van de tijd die ons nog rest. Als jij wat opschuift, kan ik ook nog even voor het raam zitten.”
Hij begon te dringen.
“Wat heeft dat nou voor zin”, sputterde de ander terwijl hij geplet werd. “Het is hier pikkedonker”.
(kom)kommer en kwel in de…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
(kom)kommer en kwel in de koelkast. Maar wel herkenbaar.
Goed verhaal Krieltje.
mooie omschrijving van de…
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
mooie omschrijving van de mensen
Dag Krieltje Mooie en…
Lid sinds
6 jaarRol
Dag Krieltje
Mooie en originele insteek van je verhaal. Er zitten pareltjes van zinnen in zoals deze Zijn vrolijk gekleurde soortgenootjes in het emmertje begonnen te huilen, het sap gleed langs hun gladde wangetjes.
Ik zou echter wel durven te suggereren je eerste paragraaf nog eens te bekijken en die wat lichter te maken, dat kan als je de 'zouden' en de 'kunnen' schrapt en je zinnen hier wat actiever maakt.
Waarom laat je de komkommer niet wat meer lijden?. Hij is al aan het verslijmen en een beetje later komt de drab uit zijn wezen, maar hij reageert afwerend? Niet meer dan dat? Ik vermoed dat hij triest is, uitgeput?
Let je volgende keer ook wat op je bladspiegel? De stukjes zijn te onderscheiden en zo gun je de lezer ook een beetje rust.
Tot slot: ik vind dat de titel wat wringt....
Geweldig verhaal, zeer van…
Lid sinds
10 jaar 11 maandenRol
Geweldig verhaal, zeer van genoten toen ik het las. "The leftovers" of "De overblijvers"... #Titelsuggestie?
Ook heel leuk hoe de mensen worden beschreven. 😊👍
Dank jullie wel allemaal,…
Lid sinds
5 jaar 9 maandenRol
Dank jullie wel allemaal, voor de feedback! Ik ga er zeker nog even naar kijken. De "zouden" en "kunnen" zinnen, dat zijn inderdaad wel valkuilen voor mij. Het was nu bedoeld als een letterlijke weergave van gesproken zinnen, maar spreektaal is niet altijd prettig om te lezen.
De titel is niet sterk nee, duidelijk een gevalletje: 'O ja, ik moet nog een titel bedenken'. Daar heb ik vaak wel moeite mee trouwens, ik wil niet teveel van de inhoud weggeven, het moet wel de lading dekken en ook nog uitnodigend zijn. Dat is iets voor mij om aan te werken.
Ik ga er nog even over nadenken hoe de feedback goed te verwerken in een herziene versie.
Aanpassingen gedaan
Lid sinds
5 jaar 9 maandenRol
Aanpassingen gedaan
Tsakka, dat is het! Goed…
Lid sinds
6 jaarRol
Tsakka, dat is het! Goed herwerkt.
Hoi Krieltje, nog steeds een…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Hoi Krieltje, nog steeds een goed verhaal. Nog altijd met plezier gelezen.
Een paar opmerkingen:
“Jongens”, zei de krop ijsbergsla krakerig, "Mensen moet je niet vertrouwen." -- Mensen moet hier volgens mij met een kleine letter, want het is een onderbroken zin. 'Jongens, mensen moet je niet vertrouwen'
Omdat ze eindelijk ze beseffen hoe belangrijk we zijn. -- Hier staat een "ze" teveel.
Het rook lang niet fris. -- Dit is wellicht een Vlaamse uitdrukking. In het Nederlands zouden we zoiets zeggen als 'het rook echt niet fris meer' of 'het rook allesbehalve fris'. Daarmee wil ik niet zeggen dat dat beter is, maar het valt me op.
“Laten wij nog proberen om iets leuks te maken van de tijd die ons nog rest. Als jij wat opschuift, kan ik ook nog even voor het raam zitten” -- Hier moet nog een punt achter.
Dat zijn best slordige…
Lid sinds
5 jaar 9 maandenRol
Dat zijn best slordige fouten. En daar lees ik dus gewoon 10 x overheen. Gauw in orde maken, bedankt!
Grappig dat je het over een Vlaamse uitdrukking heb. Ik weet eigenlijk niks van Vlaanderen, het is een manier van praten hier in Groningen.
Ik heb niet gezegd dat het…
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Ik heb niet gezegd dat het een Vlaamse uitdrukking is, ik dacht dat het wellicht een Vlaamse uitdrukking kan zijn. Ik heb ook niet gezegd dat het fout is. Het komt op mij alleen wat ongewoon voor. Niks mis met Groningen. Ik heb er voor de helft mijn roots liggen.