Bing Crosby verspreid kunstmatige positiviteit. In het midden van de kamer mediteert Dr. Manhattan, zwevend boven de grond, naakt als altijd. Zijn blauwe mannelijkheid bungelt tussen zijn benen  als een diabolische worst. Het verlies van zijn menselijkheid leed ook tot het verlies van zijn schaamtegevoel.

Kerstfeest. Het einde is nabij, maar mensen blijven zich overgeven aan vleselijke lusten en leeg hedonisme, met het kerstfeest als ultiem symbool. We zullen allemaal verbranden in nucleair vuur, smelten, krijsen als zwakzinnige kinderen in een abattoir.

“Vrolijk Kersfeest Walter.” zegt Nite-Owl. Hij trekt een kerstmuts over mijn hoofd, mijn masker, mijn ware gezicht.