#275 (en#274) Kerst, helemaal het einde

Ik was ingedut en knipper met mijn ogen. Een witte kerst! Mijn voeten zinken weg in de sneeuw. Het knispert niet. Ik loop op wolken. Verderop golft engelenhaar boven een panterprint.

‘Hallo Jane, waar is Tarzan?’

‘Niet hier. Hij deugde niet.’

Ze ziet er lekker uit.

‘Kan ik hem vervangen?’

‘Je bent niet fit genoeg. Jij gaat dood op een feestje.’

‘De kalkoen was bedorven.’

‘En wie had de kalkoen gebraden?’

‘Mijn vrouw.’

‘Hield ze van je?’

‘Alleen van mijn geld.’

‘Eén geluk, moordenaars gaan niet naar de hemel.’

‘Misschien ook goed voor haar, ze wilde altijd al een tarzan.’